مدیریت روابط عمومی

مدیران موفق در صنعت و بازرگانی امروزه به روابط عمومی سازمان خود اهمیت ویژه ای می دهند . آنان در جستجوی برتری ، خلاقیت و ابتکار عمل هستند و کارشناسان ورزیده و مبتکر روابط عمومی را به کار می گیرند تا از کُنش ها و واکنش های جامعه پیرامون خودآگاهی یابند . انتقادات را بشنوند و به اصلاح رفتار و تولید خود بپردازند و مزیت ها و برتری های تولید و یا محصول خود را به گوش جهانیان برسانند .
رهبر هوشیار یک سازمان باید افکار عمومی و قدرت آن را نیک دریابد و نسبت به آن حساس باشد و به آن احترام بگذارد . اذهان و افکار عمومی نیز به جز اطلاعاتی که موافقان و مخالفان یک سازمان به جامعه نشت می دهند ، شکل نمی گیرد . بنابراین حضور مؤثر ، فعال در عرصه اطلاع رسانی ، خبر ، تجزیه و تحلیل ، تفسیر و ارایه رهنمودهایی روشنگر چیزی است که لازمه ایجاد وجهه مثبت از سازمان در جامعه است و از طرف دیگر سنجش میزان گرایش ها و یا گریزهای جامعه از سازمان ، از سرچشمه آنها و یا از آیینه تمام نمای جامعه (مطبوعات ، رادیو ، تلویزیون ، سخنرانان) .
وظیفه روابط عمومی است تا به مدیران این هوشیاری و آگاهی را بدهد که در جامعه پیرامونی آنها چه می گذرد و مدیران چه باید بکنند و چگونه با ناملایمات و یا ناسازگاری های به راه افتاده ، مقابله کنند ، چه باید بگویند ، چگونه ، کی و به چه وسیله و با چه کسانی باید سخن بگویند ، همه اینها را باید کارشناسان روابط عمومی تهیه کنند ، آنها هستند که مشکل را باید دریابند ، و به ریشه های مشکل بپردازند ، اقشار نفوذپذیر و یا آسیب پذیر از این مشکل را دریابند و آنگاه با تدوین متن و محتوای قابل فهم مخاطب ، وسیله و کانال ارتباطی مؤثر را انتخاب کنند و زمان و مکان مناسب برای تأثیر و پاسخگویی را تعیین کنند و به طراحی یک فرایند ارتباطی پرداخته و سپس آن را اجرا کنند .
اصولاً روابط عمومی یک سازمان با سه گروه سر و کار دارد :
۱) گروههای درون سازمانی (کارکنان و مدیران) .
۲) گروههای برون سازمانی (مردم ، دولت ، رقبا ، ...) .
۳) وسایل ارتباط جمعی .
روابط عمومی در داخل سازمان با سه گروه از افراد در ارتباط است . گروه اول ، مدیران و استراتژیست های سازمان هستند . این گروه از نظر اطلاعات که روابط عمومی باید در اختیارشان قرار دهد و مشارکتشان در تصمیمات استراتژیک و مؤثر در سیاستگذاری ها از گروههای دیگر متفاوتند .
این گروه باید از طریق روابط عمومی در جریان حرکت ها و گرایش های افکار عمومی نسبت به سازمان خود و رقبا قرار گیرند ، مواضع سازمان های رقیب و یا هم صنعت باید تشریح شود ، اهداف و سیاست های روابط عمومی باید برایشان بیان شود و وضع روحی و علاقه مندی کارکنان به اهداف سازمانی باید مورد بررسی قرار گیرد .
در بخش کارکنان ، ارایه و تبیین اهداف و سیاست ها و تحلیل اخبار و رویدادهای سازمان ، ایجاد ارتباط چهره به چهره مدیران و کارکنان به منظور کسب تفاهم بیشتر و اشتراک مساعی و ارج نهادن به حرمت انسانی کارکنان وظیفه روابط عمومی است .

محمد سمیعیانی
فهرست منابع :
۱. زاکی لتانک ، مطالعات انتقادی روابط عمومی ، سال ۱۳۷۸ .
۲. شکرخواه ، یونس . واژه نامه پژوهش های ارتباطی و رسانه ای ، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها ، تهران : سال ۱۳۷۰ .
۳. متولی ، کاظم . روابط عمومی و تبلیغات ، تهران : انتشارات بهجت ، ۱۳۷۲ .
۴. محسنیان راد ، مهدی ، ارتباط شناسی ، تهران : انتشارات سروش ، ۱۳۶۹ .
۵. میرسعید قاضی ، علی . تئوری عمل در روابط عمومی و ارتباطات ، تهران : انتشارات مبتکران ، ۱۳۷۰ .
۶. سفیدی ، هوشمند . راهبردهای عملی روابط عمومی ، تهران : انتشارات آزاد ، واحد تهران مرکز ، سال ۱۳۷۷ .
نصیری قلداری ، حسن . مدیریت روابط عمومی ، تهران : انتشارات رسا ، سال ۱۳۸۲