نگاه به اینده (مدیریت سازمانی)

هر سازمانی در عصر جدید که«عصرارتباطات» نامیده می شود و هر گونه تغییر و تحولی در آن با سرعتی غیر قابل پیش بینی صورت می گیرد، برای بقا و ماندگاری خود باید دست به تدوین یکسری قوانین و راهکارها برای مقابله با هر گونه چالش، رقابت و شکست دست بزند. نگاه به بدنه سازمان با این رویکرد که افراد تشکیل دهنده آن سازمان هر یک دارای فکر، خلاقیت و ایده های جدید و نو برای رشد و شکوفایی آن سازمان می باشند امری بدیهی و قابل توجه است.
در راه توسعه و شکوفائی هر سازمان «منابع انسانی آن سازمان که عمده ترین منبع توسعه و نوآوری می باشند باید در کلیه سطوح به این باور برسند که اصولاً بقای سازمان در دنیای رقابتی و بازارها ی پیچیده داخلی و بین المللی امروز، منوط به خلاقیت و نوآوری همگانی بوده و همه نیروها باید در این جهت فعالیت نمایند. برای ایجاد و تداوم نوآوری و شکوفایی در سازمان لازم است «عادت به تفکر» را در کارکنان، کارشناسان و مدیران ایجاد کرد، چرا که خلاقیت با تفکر به وجود می آید و ارزش یک ساعت تفکر با هفتاد سال عبادت برابری می کند.
بنابراین وقتی که تفکر و اندیشه در راستای مأموریت و اهداف سازمان به صورت عادت روزمره درآید همه کارکنان ناخودآگاه به دنبال شکوفایی و ارتقای سازمان خود خواهند بود و این امر به صورت یک فرهنگ در لایه های مختلف سازمان رسوخ کرده و در اجرای اهداف و استراتژیهای کلی سازمان تأثیر چشمگیری خواهد گذاشت.» (۱)
سازمانهای موفق آنهایی هستند که مدیران، کارشناسان و کارکنان شان بر اساس استراتژی سازمان همواره در یک رقابت پویا به دنبال نوآوری و خلاقیت و طرح ایده های جدید برای رشد و شکوفایی باشند واین مهم اتفاق نخواهد افتاد مگر با ایجاد محیطی مناسب و بکارگیری ابزار و روشهای نوین مدیریت سازمانی.
برای رسیدن به رشد و شکوفایی و تعالی همه کارکنان به منظور ارائه ایده های جدید می توان راه کارهای گوناگونی از جمله موارد ذیل را برشمرد:
ـ تهیه یک طرح مدوّن و جامع با ذکر آخرین افق مورد نظر برای هر سازمان در دوره های گوناگون «مثلا ده ساله» و در راستای اهداف سازمان.
ـ توجه به هوش جمعی و استفاده از توانمندی عموم پرسنل در جهت رسیدن به اهداف سازمان.
ـ تغییر در الگوها، رفتارهای سازمانی و عادت هایی که ممکن است در اثر مرور زمان بوجود آمده و نه تنها باعث رشد
نمی شود بلکه در بسیاری از موارد باعث رکود، تنبلی و عدم تحرک سیستم و سازمان خواهد شد.
ـ توضیح و تشریح کامل اهداف مدّ نظر سازمان برای پرسنل به منظور اطمینان بخشی به بدنه سازمان برای رسیدن به اهداف مذکور و ایجاد انگیزه برای تلاش بیشتر به صورتی که اهداف سازمان را از آن خود بدانند.
ـ بررسی و شناخت نیروهای توانمند داخلی سازمان و استفاده و بهره گیری از آراء و نظرات ایشان در راستای دستیابی به اهداف سازمان.
ـ شناخت کمبودها و معضلات و بررسی دقیق آن ها و ارائه و راهکارهای مناسب برای رفع آن
ـ شناخت فرصت های سازمانی و تلاش برای رشد وتقویت و استفاده بهینه از آن
ـ نگاه ویژه به آموزش و ایجاد مهارتهای مورد نیاز سازمان در هر رسته و گروهی به منظور رشد کارکنان، و ایجاد تفکر و خلاقیت و بالا بردن توانمندی ایشان در اجرای وظایف محوله.
ـ مدیریت زمان، بدین معنا که در هر دوره از تحرک و تحولات و فعالیت های سازمانی، محاسبه زمان مورد نیاز برای انجام آن امور بسیار لازم و ضروری و دقت در انجام کارها در زمان مقرر به تدریج باعث انضباط کاری در بدنه سازمان خواهد شد.
هدف کلی از ذکر موارد فوق ایجاد آمادگی سازمانی جهت پذیرش هرگونه تغییر و تحول در امور به منظور بالا بردن راندمان کاری و سرعت در دسترسی به اهداف از پیش تعیین شده می باشد.
این امر با« نگاه ویژه به آینده» وتعیین جایگاه کنونی سازمانی صورت می گیرد، با این رویکرد که جامعه جهانی هر لحظه با سرعتی چشمگیر در گذر از گذشته خویش به لحاظ توسعه صنعت، تکنولوژی و ارتباطات می باشد و ما نیز اگر می خواهیم از اثرات منفی این رشد سریع به دور بوده و از اثرات مثبت آن استفاده کنیم بایستی به مسائلی همچون نیروی انسانی، تفکر، خلاقیت، رشد و نوآوری نگاه ویژه ای داشته باشیم.
بنابراین با ایجاد و توجه به خلاقیت و نوآوری، کارکنان به پیشرفتی چشمگیر نائل شده و مسائل و مشکلات سازمان نیز حل می شود و در نهایت باعث تعالی سازمان خواهد شد.

مجید بوجارزاده
کارشناس ارشد ارتباطات
۱-قسمتی از مقاله و راهکارهای تقویت نوآوری و شکوفایی در سازمان به قلم آقایان علی رضایی و تولایی، فصل نامه مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت – سال دوم – شماره۳ – تابستان۸۷