والدیـن نمـونه

مطلب حاضر پاسخ متخصصان رشد کودک به این پرسش است که کودکان بیش از همه از پدر و مادرشان چه می‌خواهند؟
● رسوم و سنتهای خانوادگی ایجاد کنید
داشتن رسوم و سنت‌های ویژه به شما و کودکتان فرصتی برای مرتبط شدن می‌دهد، اهمیتی ندارد که آن رسوم چه باشد. پختن یک وعده غذای ساده با هم، خواندن یک داستان هر شب، کاشتن گل یا باغبانی کردن در باغچه، انجام‌دادن یک بازی مورد علاقه فکری. این‌ها انواعی از مراسمی ‌هستند که بچه‌ها دوست دارند.
خلاق باشید، واقعا اهمیتی ندارد که این رسوم چه باشند. تا وقتی که چیزی هست که شما و کودکتان هر دو از انجام آن لذت می‌برید، مهم است که به انجام‌دادن آن ادامه دهید.حتی وقتی از دست کودک خود عصبانی هستید، به عنوان تنبیه کودک را از آن محروم نکنید.
● شخصیت کودک را بشناسید
اساس یک پدر و مادر خوب ‌بودن این است که واقعاً اخلاق کودک خود را بشناسید و شیوه پدر و مادر بودن خود را با آن سازگار کنید. هر کودک حتی در یک خانواده خوب، متفاوت است. اگر شخصیت هر کودک را مستقلاً بفهمید و با آن کودک به روشی که مناسب است رفتار کنید، جنگ و دعواها را به حداقل می‌رسانید.
اگر بچه خیلی فعالی دارید، باید در هنگام شب از انجام بازی‌های شلوغ همراه او خودداری کنید، زیرا این کار خوابیدن او را مشکل می‌سازد. به جای آن، او را وادار کنید که فعالیت آرامی ‌انجام دهد که به او کمک کند آرام شود.
یا شاید شما کودکی دارید که در ترک‌کردن جاهای مورد علاقه‌اش مشکل دارد. اگر چنین است، شما نیاز دارید قبل از اینکه مکان بازی را ترک کنید او را آگاه سازید تا ترک‌کردن آنجا را برایش آسان‌تر سازید. هر چه بهتر با شرایط کودک خود سازگار شوید دعوا و درگیری کمتری وجود خواهد داشت.
● ‏نقش والدین نمونه را ایفا کنید
والدین هرشب باید از خودشان بپرسند، اگر کودک من فقط از رفتارهای من می‌آموزد، امروز به او چه آموخته‌ام؟ احتمالاً متداول‌ترین اشتباهی که پدران و مادران مرتکب می‌شوند، این است که حرفی می‌زنند و عملی برخلاف آن انجام می‌دهند.
ما درباره خویشتن‌داری و صبر برای کودکانمان سخنرانی می‌کنیم و سپس وقتی در ترافیک گیر می‌کنیم از خشم منفجر می‌شویم. به آنها می‌گوییم با صداقت رفتار کنند ولی خودمان دروغ می‌گوییم. این بدان معنی نیست که والدین مجبورند کامل و ایده‌آل باشند اما وقتی در کاری شکست می‌خوریم نیاز داریم که کودکانمان از اشتباهات ما بیاموزند. برای مثال هنگامی ‌که احساس می‌کنید تحت استرس هستید و سخت انتقاد می‌کنید، باید بعداً برگردید و بگویید: «من اشتباه کردم که آن طور بر سر تو داد کشیدم. من باید آرامتر می‌بودم. متأسفم.»
با انجام‌دادن این کار شما به کودک خود احترام و بخشیدن را می‌آموزید. اگر درگیر یک موقعیت چالش‌برانگیز هستید، باید به کودک خود اجازه دهید ببیند نهایت تلاش خود را برای غلبه‌کردن بر آن انجام می‌دهید: «ما همه نگران هستیم چون بابا شغلش را از دست داده، اما همه چیز درست خواهد شد.» با این حرف به کودک خود نشان می‌دهید که می‌توانید در دوران سختی از عهده امور برآیید و این کار به او کمک خواهد کرد که در دوران سختی همان‌گونه باشد.
● تشویق به بررسی و اکتشاف
کودکان عاشق بررسی و اکتشاف هستند و این نکته بخشی ضروری از چگونگی یادگیری آنهاست. وقتی والدین دائما می‌گویند: «آن کار را نکن یا از آنجا دور شو» بچه‌ها یادمی‌گیرند که درباره مسایل ناشناخته ترسو و بزدل باشند.کودکان هنگامی‌که چیزهای جدیدی را کشف می‌کنند، واکنش‌های مثبت زیادی از والدینشان می‌گیرند و زندگی را با قدرت و اعتماد به نفس بیشتری به پیش می‌برند.
برای اینکه مطمئن شوید کودک شما بررسی و اکتشاف می‌کند، اول محیط خانه را ایمن سازید. بنابراین او می‌تواند بدون آسیب‌دیدن در آنجا پرسه بزند. سپس به او اجازه دهید تا با ظرف‌ها و قاشق‏‎ها در آشپزخانه بازی کند. به او انواع مختلفی از غذاها را معرفی کنید. او را به کتابخانه‌ها، پارک‌ها، باغ‌وحش‌ها و موزه‌های هنری ببرید.
اگر کودک خود را تشویق کنید که به عنوان یک نوزاد بررسی‌کننده فعالی باشد او در طول زندگی‌اش از این امر برای یادگیری استفاده خواهد کرد.
● محدودیت‌های مشخصی را وضع کنید
کودکان در خانه‌ای که ساختار، حــــدود و قوانین دارد شکوفا می‌شوند و رشد می‌کنند. اما خیلی از والدین مرتکب این اشتباه می‌شوند که احساس خود درباره قوانین را به کودکان خود منتقل می‌کنند. به عنوان افراد بزرگسال ما دوست نداریم که مردم به ما بگویند چه کاری را انجام دهیم و فکر می‌کنیم کودکان ما به طور منفی به قوانین واکنش نشان می‌دهند. اما کودکان به والدینی نیاز دارند که می‌توانند محدودیت‌هایی برقرار کنند و نسبت به آنها عقب‌نشینی نمی‌کنند.
ما نمی‌گوییم فقط برای اینکه ثابت کنید رئیس هستید، قوانینی وضع کنید. مهم است که محدودیت‌هایی با دلایل منطقی وضع کنید و آنها را به روشی دوستانه و با اهمیت به کودکان خود توضیح دهید اما مطالعات نشان می‌دهند که داشتن قوانین و ساختار باعث می‌شود که کودکان احساس ایمنی کنند و به آنها خویشتن‌داری و اتکا به نفس را آموزش می‌دهد.
● مشوق ‌کودک باشید
مهم‌ترین و تنها چیزی که می‌توانید برای کودکان خود انجام دهید این است که به آنها اجازه دهید بدانند که شما مطلقاً دیوانه آنها هستید. اغلب به آنها بگویید که به داشتن آنها افتخار می‌کنید. تحقیق نشان می‌دهد که این نوع پیام‌ها کودکان را انعطاف‌پذیر می‌سازد و به آنها کمک می‌کند که بر ناامیدی، طردشدن، وبقیه مسایل نامطبوعی که زندگی معمولا به همراه دارد، غلبه کنند.
در کمال تعجب تعداد زیادی از کودکان نمی‌دانند که بابا و مامان تا چه حد آنها را تحسین می‌کنند و این بدان علت است که والدین پیام را منتقل نمی‌کنند. تلاش آگاهانه‌ای انجام دهید تا مثبت باشید، حتی هنگامی ‌که محدودیت‌ها را وضع می‌کنید، به جای آنکه کودکی را برای دعوا با خواهر و برادرش سرزنش کنید، با گفتن حرفی مانند: «من می‌دانم این نهایت تلاش تو بود و من مطمئنم که تو برادرت را خیلی بیش از آنچه که نشان می‌دهی، دوست داری»، به کودک اجازه ‌دهید بداند که شما به او ایمان دارید و معتقد هستید و دیگر چیزی نمی‌تواند او را شکست دهد.
اوقات خانوادگی را به صورت یک اولویت قرار دهید. در سال‌های اخیر تأکید زیادی بر مشغول نگه‌داشتن کودکان بوده است، وقتی کودکان ۳ یا ۴ ساله هستند ما آنها را به کلاسهای ورزشی، هنری و...می‌فرستیم و می‌ترسیم که اگر در آنچه که همه کودکان دیگر انجام می‌دهند شرکت نکنند، عقب بیفتند. بنابراین راننده کودک خود می‌شویم و آنها را از این کلاس به آن کلاس می‌بریم و زندگی خود را وقف این فعالیت‌ها می‌کنیم.
ولی خیلی مهم‌تر است که اوقات خانوادگی را بزرگ‌ترین اولویت خود بسازید تا این‌که همیشه در جستجوی فعالیت‌های فردی باشید. به عنوان یک خانواده با هم شام بخورید. بچه‌ها باید اوقاتی را با پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و همچنین سایر خویشاوندان خود بگذرانند. کودکان همچنین نیاز به زمانی دارندکه شما همه استراحت کنید و با هم به عنوان یک خانواده باشید. رشته‌های خانوادگی برای کودکان مانند یک لنگر است، فعالیت‌های فردی آنها می‌آیند و می‌روند اما روابط خانوادگی برای یک عمر ادامه پیدا می‌کنند.‏

منبع : روزنامه اطلاعات