۶۰ سال نقض قطعنامه‌های شورای امنیت

شورای امنیت سازمان ملل در قبال جنایت‌های رژیم صهیونیستی که چیزی جز کشتار و ویرانی نمی‌شناسد، قطعنامه‌های مختلفی صادر کرد ولی این قطعنامه‌ها بسان کاغذ پاره‌ای می‌ماند که این رژیم هیچ‌گاه بدان عمل نکرده است.
شورای امنیت سازمان ملل پس از چندین نشست بی‌نتیجه بامداد روز جمعه در اقدامی دیرهنگام قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن بدون محکوم کردن اقدامات ددمنشانه رژیم صهیونیستی در غزه تنها بر ضرورت برقراری آتس‌بس فوری تاکید شده است.
پیش‌نویس این قطعنامه که از سوی انگلیس پیشنهاد شده بود _ بعد از توافق کشورهای غربی با کشوری عربی درباره این پیش‌نویس _ با ۱۴رای مثبت به تصویب رسید و آمریکا پشتیبان رژیم صهیونیستی به این قطعنامه رای ممتنع داد.
شورای امنیت سازمان ملل طی شصت سال موجودیت نامشروع رژیم صهیونیستی قطعنامه‌های مختلفی علیه این رژیم صادر کرده است ولی همه آنها از سوی این رژیم نادیده گرفته شد به همین دلیل این شورا هر بار قطعنامه‌ای را صادر می‌کند و در آن به قطعنامه گذشته اشاره می‌کند.
از مهم‌ترین قطعنامه‌هایی که از سال ۱۹۴۸( از زمان تشکیل موجودیت رژیم صهیونیستی، روز فاجعه) علیه رژیم صهیونیستی صادر شد عبارتند از :
- قطعنامه ۵۷ شورای امنیت سازمان ملل که در هیجده دسامبر سال ۱۸۴۸صادر شد. در این قطعنامه شورای امنیت از قتل "فولک برنادو" میانجی سازمان ملل در امور فلسطین غافلگیر شد و این شورا در نوزدهم اکتبر سال ۱۹۴۸ قطعنامه‌ای صادر کرد که بر اساس آن نگرانی عمیق خود را از عدم ارائه گزارشی از سوی رژیم صهیونیستی درباره قتل "برنادو" اعلام داشت و بر وظایف دولت‌ها به همکاری با کارمندان هیات بازرسی سازمان ملل تاکید کرد.
- در ۲۴نوامبر سال ۱۹۵۳شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۱۰۱ را تصویب کرد و بر اساس آن حمله رژیم صهیونیستی را به منطقه"قبیة"_ کشتار قبیة_ در چهاردهم و پانزدهم اکتبر سال ۱۹۵۳محکوم کرد.
- درخصوص اشغال کرانه باختری رود اردن، بلندی‌های جولان، غزه و سینا در سال ۱۹۶۷، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای معروف ۲۴۲را تصویب کرد و در آن بر ضرورت عقب‌نشینی نیروهای اشغالگر از اراضی اشغالی سال ۶۷تاکید کرد.
- در ژوئن سال ۱۹۶۷، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۳۷ را صادر کرد و در آن از رژیم صهونیستی خواست که به حقوق بشر احترام بگذارد و به نیاز‌های ضروری در رفع آلام و دردهای اهالی غیرنظامی و اسرای جنگی در منطقه منازعه اهتمام بیشتری داشته باشد.
- شورای امنیت سازمان ملل در ۱۵دسامبر سال ۱۹۶۹ قطعنامه ۲۷۱ را تصویب کرد که بر اساس آن به آتش کشیدن مسجدالاقصی در ۲۱ماه اوت سال ۱۹۶۹توسط اسرائیل را محکوم کرد. در این قطعنامه همچنین خواستار لغو تمامی اقداماتی شد که در آن در وضعیت قدس تغییر ایجاد می‌کرد.
- از معروفترین قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در این رابطه، قطعنامه ۳۳۸ است که در بیست و دوم اکتبر سال ۱۹۷۳صادر شد و در آن از تمامی طرف‌های شرکت کننده در جنگ اکتبر خواست به مدت۱۲ساعت از زمان صدور این قطعنامه به طور کامل به درگیری و تمامی اقدامات نظامی خود پایان بدهند و تمامی مراکزی که به اشغال خود در آوردند تخلیه نمایند. در این قطعنامه همچنین از تمامی طرف‌های ذی‌ربط خواسته شده است که بعد از پایان درگیری تمامی بندهای قطعنامه شماره ۲۴۲شورای امنیت را به مورد اجرا بگذارند. تصمیم گرفته شد که بلافاصله پس از آتش بس و در جریان آن مذاکرات بین طرف‌های مسئول با ناظری مناسب برای برقراری صلحی عادلانه و پایدار در خاورمیانه آغاز شود.
- شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۴۶۸ که در ماه می سال ۱۹۸۰صادر شد از رژیم صهیونیستی _ به عنوان رژیم اشغالگر_ خواست که به تمامی اقدامات غیرقانونی و کوچاندن و تبعیدی که بر ضد شهرداران شهر الخلیل،حلحول و قاضی شرع الخلیل اتخاذ کرده بود، پایان بدهد.
در بیستم ماه سال ۱۹۸۰، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه شماره ۴۶۹را صادر کرد که در آن از اسرائیل خواست بار دیگر تمامی اقداماتی را که بر ضد سه تن از رهبران فلسطینی (شهرداران شهر الخلیل،حلحول و قاضی شرع الخلیل) اتخاذ کرده، لغو کند و فورا زمینه لازم را برای بازگشت آنها فراهم نماید تا وظایف خود را از سر بگیرند.
- شورای امنیت سازمان ملل همچنین در قطعنامه ۵۹۲ خود که در هشتم دسامبر سال ۱۹۸۶تصویب کرد، اقدام رژیم صهیونیستی در تیراندازی به سوی غیرنظامیان که به شهادت و زخمی شدن تنی چند از دانشجوی دانشگاه "بیرزیت"انجامید، تقبیح کرد.
- قطعنامه ۶۰۵شورای امنیت مصوب بیست و دوم دسامبر سال ۱۹۸۷که در آن تمامی اقدامات رژیم صهیونیستی در نقض حقوق بشر در اراضی اشغالی محکوم شد و از تل‌آویو خواسته شد که توافقنامه ژنو را در ارتباط با حمایت غیرنظامیان در زمان جنگ فورا و با دقت اجرا کند.
- در پنجم ژانویه سال ۱۹۸۸ شورای امنیت سازمان ملل با صدور دو قطعنامه ۶۰۷ و ۶۰۸ از رژیم صهیونیستی خواست که غیرنظامیان را از اراضی اشغالی وادار به کوچ اجباری نکند و با لغو کوچاندن افراد متعهد شود کسانی را که وادار به کوچ اجباری کرده باز گرداند.
-شورای امنیت سازمان ملل همچنین در قطعنامه شماره ۶۳۶ که در ششم ژوئیه صادر کرد از اسرائیل خواست که تضمین بدهد آن دسته از فلسطینیان غیرنظامی را که وادار به کوچ اجباری کرده (کوچ ۸غیرنظامی فلسطینی در بیست ونهم ماه ژوئن سال ۱۹۸۹) به سرزمین‌شان باز گرداند و از کوچاندن هر یک از غیرنظامیان فلسطینی دیگر دست بردارد. همچنین شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۶۴۱ مصوب سی‌ام ماه اوت سال ۱۹۸۹ اقدام اسرائیل در ادامه کوچاندن غیرنظامیان فلسطینی (کوچاندن پنج غیرنظامی در بیست و هفتم ماه اوت سال ۱۹۸۹) را محکوم کرد و از اسرائیل خواست که بازگشت فوری این افراد را فراهم کند.
- شورای امنیت سازمان ملل در دوازدهم اکتبر سال ۱۹۹۰ قطعنامه ۶۷۲ را صادر کرد که بر اساس آن تمامی اقدامات خشونت‌آمیز نظامیان صهیونیست در هشتم اکتبر همین سال در حرم شریف بیت المقدس را که به شهادت بیش از ۲۰فلسطینی و زخمی شدن بیش از ۱۵۰نفر از جمله نمازگزاران بی ‌گناه انجامید ، محکوم کرد. این شورا همچنین در بیست و چهارم اکتبر سال ۱۹۹۰ قطعنامه شماره ۶۷۳ را صادر کرد و در آن تاکید کرد که به قطعنامه شماره ۶۷۲ تن بدهد.
- شورای امنیت در قطعنامه ۶۸۱ مصوب بیستم دسامبر سال ۱۹۹۰ بار دیگر تصمیم رژیم صهیونیستی در کوچاندن غیرنظامیان فلسطینی در اراضی اشغالی را محکوم کرد.
- در بیست و چهارم ماه می سال ۱۹۹۱ شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه شماره ۶۹۴ خود مجددا اقدام رژیم صهیونیستی در کوچاندن فلسطینیان را که نقض توافقنامه ژنو در حمایت از غیرنظامیان در طول جنگ به شمار می‌رود، محکوم کرد. شورای امنیت در قطعنامه ۷۲۶ خود که در ششم ماه ژانویه سال ۱۹۹۲ صادر کرد، از رژیم صهیونیستی خواست که از کوچ اجباری فلسطینیان دست بردارد.
- در نوزدم ماه ژانویه سال ۱۹۹۲ شورای امینت سازمان ملل با صدور قطعنامه ۷۹۹ اقدام رژیم صهیونیستی را در تبعید ۴۱۸فلسطینی به جنوب لبنان محکوم کرد و آن را نقض کامل توافقنامه چهارم ژنو در سال ۱۹۴۸ دانست و بار دیگر از این رژیم خواست که هر چه سریعتر این افراد را در سلامت کامل به اراضی اشغالی باز گرداند.
- شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه‌ای که هیجدهم ماه مارس سال ۱۹۹۴ از تصویب گذراند به شدت کشتار نمازگزاران فلسطینی در حرم ابراهیمی در شهر الخلیل در بیست و پنجم فوریه و نیز حوادث پس از آن را که به شهادت بیش از ۵۰غیرنظامی و زخمی شدن صدها نفر دیگر انجامید، به شدت محکوم کرد و از رژیم صهیونیستی خواست که اقدامات لازم از جمله مصادره سلاح را با هدف جلوگیری از اقدامات خشونت‌آمیز از طرف شهر‌ک‌نشینان صهیونیست به مورد اجرا در آورد. این شورا همچنین از آمریکا و روسیه خواست که به تلاش‌هایشان برای پیشبرد روند صلح ادامه دهند. شورای امنیت در قطعنامه خود ضمن حمایت مجدد از روند صلح خواستار اعلام فوری اصول و موازینی شد که اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین در سپتامبر سال ۱۹۹۳ در واشنگتن آن را امضا کردند.
-شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۱۰۷۳ که در بیست و هشتم ماه سپتامبر سال ۱۹۹۶ صادر شد، خواستار توقف فوری تمامی اقداماتی شد که در جای خود می‌تواند به تشدید تنش بیانجاند و پیامدهای منفی بر روند صلح در خاورمیانه ایجاد کند. در این قطعنامه همچنین خواستار تضمین سلامت غیرنظامیان فلسطینی و حمایت از آنها شد و از سرگیری فوری مذاکرات در چارچوب روند صلح در خاورمیانه بر اساس موارد توافق شده و نیز توافقات حاصله تاکید کرد.
- در پی حمله رژیم صهیونیستی به اردوگاه فلسطینی جنین در سال ۲۰۰۲ شمار زیادی از ساکنان این اردوگاه به شهادت رسیدند، شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۱۴۰۵ مصوب نوزدهم اوریل سال ۲۰۰۲ خواستار برداشتن موانع و محدویت‌های تحمیلی علیه فعالیت سازمانهای بشردوستانه از جمله کمیته صلیب سرخ و نیز آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی(آنروا) در این اردوگاه شد و بر تضمین رسیدن سازمانهای پزشکی و بشردوستانه به جنین برای کمک به غیرنظامیان تاکید کرد. این شورا در دوازدهم ماه مارس همین سال قطعنامه ۱۳۹۷ را صادر کرد و در آن از رژیم صهیونیستی خواست که فورا به تمامی اقدامات خشونت آمیز ، تروریستی، تحریک آمیز و مخرب پایان بدهد. شورای امنیت همچینن از دو طرف فلسطینی و اسرائیلی و رهبران آن خواست که در اجرای طرح کاری "جرج تنت" و دیدگاههای مطرح شده در گزارش"میشل" با هدف از سرگیری مذاکرات برای رسیدن به حل و فصل سیاسی همکاری لازم را بعمل آورند.
- شورای امنیت سازمان ملل در سی‌ام ماه مارس سال ۲۰۰۲ در قطعنامه شماره ۱۰۰۲ خود از طرفین درگیر خواست عملا هر چه سریعتر در برقراری آتش‌بس گام بردارند و از نیروهای رژیم صهیونیستی نیز خواست که از شهرهای فلسطینی از جمله رام الله عقب‌نشینی کند و با نماینده ویژه سازمان ملل و دیگران برای اجرای طرح امنیتی "تنت" به عنوان گام اولیه برای اجرای دیدگاههای مطرح شده کمیته "میشل" برای از سرگیری مذاکرات حل و فصل همکاری کند و بار دیگر بر خواست این شورا برای پایان دادن به اقدامات خشونت‌آمیز در بند مربوط به قطعنامه ۱۳۹۷ تاکید کرد.
- بر اساس قطعنامه شماره ۱۴۳۵ شورای امنیت که در ۲۴ سپتامبر سال ۲۰۰۲ به تصویب رسیده بار دیگر از رژیم صهیونیستی خواست به تمامی اقدامات خشونت‌آمیز خود در حق غیرنظامیان پایان بدهد و همچنین از این رژیم خواست که اقداماتی را که در رام الله و مناطق اطراف آن اتخاذ کرده از جمله نابودی ساختار اساسی شهری و امنیتی فلسطین را متوقف کند . همچنین از نیروهای اشغالگر خواسته شده است که فورا از شهرهای فلسطینی خارج شود. در این قطعنامه همچنین از تلاش‌‌های کمیته چهارجانبه صلح حمایت شده و از رژیم صهیونیستی و تشکیلات خودگردان و نیز تمامی کشورهای منطقه خواسته شده است که همکاری لازم را در این زمینه بعمل آورند. این شورا همچنین ابتکار صلح عربی را که در سال ۲۰۰۰ در کنفرانس سران کشورهای عربی در بیروت به تصویب رسید، با اهمیت خواند.
- در نوزدهم سال ۲۰۰۳ شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۱۵۱۵ را تصویب کرد و در آن از طرح "نقشه راه " ارائه شده از سوی کمیته چهارجانبه صلح مبنی بر پایان دادن به درگیری و منازعه اسرائیلی - فلسطینی و نیز تشکیل دو دولت مستقل حمایت کرد. شورای امنیت در این قطعنامه از طرف‌های مسئول خواست که به تعهدات خود در بندهای وارده شده در نقشه راه با همکاری کمیته چهارجانبه عمل کنند و در تحقق رویای تشکیل دو دولت مستقل که در کنار هم در صلح و آشتی زندگی کنند، جامع عمل بپوشانند.
- شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۱۵۴۴ مصوب ۱۹ماه می سال ۲۰۰۴ از رژیم صهونیستی خواست بر اساس قوانین بین‌المللی حقوق بشر به تعهدات خود در قبال غیرنظامیان به ویژه بر ضرورت پایبندی این رژیم در عدم تخریب منازل که نقض قانون است، پایبند باشد. این شورا همچنین از وضعیت مردم فلسطین که در"رفح" بدون جان‌پناه هستند عمیقا ابراز نگرانی کرده و خواستار کمکهای فوری و انسانی به آنها شده است. در این قطعنامه از دو طرف خواسته شده است به تعهدات خود بر اساس نقشه راه که در قطعنامه ۱۵۱۵ به تصویب رسید، عمل کنند.
-شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه ۱۸۵۰ که شانزدهم دسامبر سال ۲۰۰۸ صادر کرده است از مذاکرات آناپولیس که در بیست و هفتم ماه نوامبر سال ۲۰۰۷در ایالت مریلند آمریکا برگزار شد، حمایت کرد و از دو طرف درگیر خواست که به تعهدات خود در نقشه‌راه پایبند باشند و از اتخاذ هر گونه اقدامی که در جای خود باعث بی‌اعتمادی و ضربه زدن به نتایج مذاکرات می‌شود، بپرهیزند . در این قطعنامه از دیدگاه کمیته چهارجانبه_ در رایزنی با طرفین_ در برگزاری نشست بین‌المللی در مسکو سال ۲۰۰۹ استقبال کرد.

منبع : خبرگزاری فارس