نگاهی به ازدواج، از دیروز تا امروز

یکشنبه ۱۰ آذر ماه (اول ذیحجه۱۴۲۹) سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است.
چه بهتر از این که در مناسبت این پیوند زیبا و آسمانی موضوع گزارش صفحه جامعه این شماره را به ازدواج اختصاص دهیم و این که موضوعی به اهمیت ازدواج از گذشته تا امروز دستخوش چه تغییراتی از نظر آداب و رسوم و سنن شده است؟
ازدواج، رویای بسیاری از جوانان است، برای خیلی ها رویایی دست نیافتنی و البته گاهی گران، آن قدر گران که این رویا را برای دختران و پسران جوان تبدیل به کابوس می کند، این پیوند مقدس از مهم ترین کار هایی است که افراد برای تغییر زندگی شان انجام می دهند.
اما نگاه جوانان و خانواده هایشان به این مقوله می تواند این شروع را به پایانی خوش یا خدای ناکرده ناخوش بدل کند، راستی، شما چه فکری می کنید؟
به نظر شما، باید با این اتفاق مهم در زندگی چگونه برخورد کرد؟ سخت می گیرید یا آسان؟ سراغتان آمدیم تا برایمان از زندگی مشترک بگویید و از تجربیات، یا آرزوهایتان.
خیلی ها معتقدند ازدواج در سال های اخیر امری است به نفع خانم ها، اگر خانم هستید، جیغ نکشید و نگویید که نه، کی گفته، قدری تامل کنید و به حرف های ناهید پناهی توجه کنید، می گوید: این روز ها شاهدیم که سنت ها و رسوم جدید بسیار دست و پاگیر شده اند.خیلی از آن ها قبلا نبود و ما تازگی ها با آن ها مواجه می شویم.این ازدواج های جدید به نفع خانم ها شده و آقایان مظلوم واقع شده اند، در حالی که شاهدیم همه بار مسئولیت هم، بر دوش پدرها و مادرهای جوان است.جوانان بی مسئولیت شده اند و پر توقع، دیگر به شروع زندگی در حد معقول و توان خود و خانواده شان فکر نمی کنند، بلکه با والدین جر و بحث می کنند تا مراسم عروسی شان را آن طور که در رویاهایشان دیده اند برگزار کنند.شاید ما پدر و مادرها در تربیت فرزندان خود اشتباه کرده ایم.شاید بیش از توانمان برای فرزندانمان انرژی می گذاریم و کاری کرده ایم که دیگر آن ها احساس نیاز به فعالیت و تلاش برای زندگی شان نمی کنند.
● زن یعنی گذشت، ایثار و احترام
زهرا فرهادی ۵۷ ساله نیز نظری موافق با ناهید پناهی دارد و می گوید: در گذشته شاهد ضایع شدن حق زن ها در ازدواج و زندگی مشترک بودیم، حالا هم وضع فرق کرده و زندگی ها پایه و اساس درستی ندارند، به نظر من معیارها درست نیست، برای همین است که شاهد از هم پاشیده شدن زندگی ها در همان سال های اولش هستیم.
در گذشته زن را با واژه های ایثار، گذشت و اطاعت می شناختیم.
حریم ها محترم شمرده می شد، زن ها از خواسته همسرانشان اطاعت می کردند و مرد ها هم با انسانیت و صبر، چرخ های بزرگ و سنگین زندگی را می چرخاندند.
آن روزها، ملاک برای انتخاب همسر مناسب همین چیز ها بود، اما امروزه ملاک، پول، ظاهر و راحتی شده.
او ادامه می دهد: متاسفانه هر چه جلوتر می رویم تشریفات بیشتر می شود.
هزینه های کمرشکن عروسی ها و جهیزیه، پدران و مادران را خسته کرده.
اگر کمی فکر کنیم متوجه می شویم که این هزینه ها را می شود صرف تهیه پول رهن مسکن یا خرید جایی کوچک کرد.
او می افزاید: درست است که عروسی خاطره ای است که یک بار در زندگی اتفاق می افتد، اما باید معقول باشد، نه توام با چشم و هم چشمی و اگر این طور پیش برویم، نسل خوبی در آینده نخواهیم داشت.
راضیه اسلامی ۲۵ ساله و تحصیلات خود را در رشته تغذیه به پایان رسانده، می گوید: برای داشتن زندگی ایده آل باید آرمان گرا بود و خوب فکر و عمل کرد.
من معتقدم آدم ها باید تا جایی که در توان دارند خوب زندگی کنند.
باید زن و مرد اهل کار کردن باشند، چه در داخل منزل و چه در بیرون باید به فکر پیشرفت کردن باشند.
او می افزاید: برای شروع یک زندگی خوب باید صفات پسندیده هم داشت، مثلا حسادت باعث بروز مشکلاتی در زندگی می شود و ریشه زندگی را می خشکاند.
او اضافه می کند: خیلی از خانم ها به خاطر حسادت و چشم و هم چشمی از داشته های خود و نعمت هایی که خداوند به آن ها داده غافل می شوند و همسرانشان را دلسرد می کنند، گاهی پیش می آید که مردها احساس حقارت می کنند، از این که درآمد کافی ندارند و نمی توانند نیازهای خانواده را مهیا کنند، این باعث می شود که به لحاظ روحی و احساسی زن و مرد از یکدیگر جدا شوند.
به نظر او اشتباه خیلی از جوان ها این است که حسرت زندگی دیگران را می خورند، گاهی حتی به این فکر نمی کنند که آن ها هم برای خودشان امکاناتی دارند و خوشبخت هستند.
مهریه های بسیار بالا، هزینه های تالارهای پذیرایی، آرایشگاه ها، خرید عروسی و جهیزیه، گاهی واقعا سرسام آور و نجومی اند.
موسوی خانم ۳۵ ساله ای است که در مقایسه زندگی مشترک در این دوره با دوره های گذشته می گوید: شاید در گذشته، خانم ها خیلی ملاحظه همسرانشان را می کردند، مطیع بودند و از خودگذشتگی می کردند، ولی همیشه به خاطر فشار زندگی و بی توجهی ها دچار یاس می شدند و طلاق عاطفی از همسرانشان می گرفتند، رابطه عاطفی و عشق و محبت بین آن ها و همسرانشان به حداقل می رسید و فقط به خاطر آبرو داری و فرزندان زندگی می کردند، و با آن مثل معروف که با لباس سفید به خانه بخت می روی و با لباس سفید از خانه می آیی صبر و تحمل پیشه می کردند.
او می افزاید: اگر این روز ها شاهدیم که دختران مان به روش های دیگری زندگی می کنند، به خاطر این است که شاهد زندگی مادرانشان بوده اند.
آن ها دیده اند که چه قدر حق زن ها در گذشته ضایع شده و زن فقط معنای بشور و بپز و بساب داشته، حالا دیگر دختران تن به این کارها نمی دهند.
او که با خرج تراشی، اسراف و تجمل گرایی مخالف است، می افزاید: به نظر من خوب است هر چیز معقول و در حد اعتدال باشد.
برای ازدواج حتما مراسم عروسی داشت و آبرو داری کرد، ولی آبرو داشتن به خرج کردن پول نیست، می توان با روی خوش از میهمان ها پذیرایی کرد و با دلگرمی دادن، جوانان را به خانه بخت فرستاد.
● جوان های امروز آگاه ترند
خانم میانسالی از ساکنان خیابان معلم هم معتقد است که می توان میهمانی را آبرومندانه برگزار کرد، اما زیاد هم خرج نکرد.
وی می گوید: این روز ها شاهدیم که معیارها برای ازدواج کاملا با گذشته فرق کرده و جوانان بسیار آگاه ترند.
شاید هم چشمشان ترسیده و با توافق و همدلی دنبال خوشبختی می روند و به خاطر آشنایی هایشان قبل از ازدواج انتخاب های درستی دارند، دیگر دخترها و پسرها چشم و گوش بسته ازدواج نمی کنند و برای آینده شان برنامه های مفصلی دارند، اما به نظر می رسد که این برنامه های مفصل در عروسی گرفتن و خرج تراشیدن هم دخالت دارد که البته نباید باشد.
باید معقول و متعارف به استقبال زندگی بدون تنش و موفق رفت.
او معتقد است که زندگی را باید ساده و زود شروع کرد.باید سنت پیامبر اسلام (ص) را بدون هیچ خللی اجرا کرد.
بزرگ ترها هم مسئولند که اسباب راه را فراهم و هموار کنند تا جوانان زود به خانه بخت بروند و دل نگرانی نداشته باشند.
شاید شنیدن حرف های یک کارشناس ارشد رشته روانشناسی بالینی که دوره های مفصلی از خانواده درمانی را پشت سر گذاشته در این میان خالی از لطف نباشد.
لیلا کوثری ۳۵ ساله، در این باره می گوید: خودم ۱۵ سال است که ازدواج کرده ام.
به نظرم تجربه های واقعی درباره زندگی مشترک چیز دیگری است.
نه ازدواج سنتی ازدواج جالب توجهی است، نه ازدواج های آن چنانی امروزی، زندگی فقط رابطه بین دو نفر نیست، بلکه در این میان باید با افراد دیگر هم برخورد و رابطه داشت و به نوعی با آن ها مدارا کرد.
امروزه دیگر طلاق را بد نمی دانند، چون دلیلی برای سازش و عذاب خود نمی بینند.
شاید در حال حاضر این مورد نکته ای عجیب و غریب برای بسیاری از مردم باشد.
به نظر من، ازدواج های سنتی هم پیچیدگی ها و مضرات قابل توجهی داشت.
خیلی از زن ها در ناآرامی و سختی زندگی می کردند و خم به ابرو نمی آوردند نه این خوب است و نه آن که کاملا قید زندگی را بزنند وبی مسئولیت زندگی کنند.
او می افزاید: در گذشته اگر جوان ها خودشان بنا به عشق و محبتشان به طرف مقابل تصمیم به ازدواج می گرفتند، دیگر نمی توانستند خم به ابرو بیاورند یا مشکلاتشان را با پدر و مادر درمیان بگذارند
خلاصه زندگی ها به هیچ وجه با هم قابل مقایسه نیستند و هر کس بنا به ظاهر و خلق و خوی متفاوتش زندگی متفاوتی دارد.

منبع : روزنامه خراسان