بررسی فراوانی آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما در نمونه خون مبتلایان به سرطان سلولهای سنگفرشی دهانه رحم قبل از درمان

● سابقه و هدف:
سرطان دهانه رحم دومین سرطان شایع زنان می باشد. آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما (SCCAg) در بین فاکتورهای پروگنوستیک سرطان سرویکس قرار دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی آنتی ژن مذکور در نمونه خون بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم قبل از درمان و همچنین بررسی ارتباط آن با سن، پاتولوژی، مرحله و درجه تومور است.
● روش بررسی:
بیماران مراجعه کننده به مرکز انکولوژی بیمارستان قائم (عج) مشهد طی سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ در صورتی که تحت درمان قرار نگرفته و فاقد هر گونه سرطان سلول سنگفرشی دیگری بودند، وارد مطالعه شده و پس از تکمیل پرسشنامه مقادیر آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما خون قبل از درمان با روش رادیوایمونواسی (RIA) تعیین گردید.
● یافته ها:
۵۲ بیمار واجد شرایط مطالعه بودند. میانگین سنی بیماران ۵۲.۹ سال و شایعترین علامت در زمان مراجعه خونریزی (۹۴.۱%) بود. ۳۵ بیمار (۶۴.۸%) در مرحله دو قرار داشتند و ۲۶ بیمار (۴۸%) دارای گرید یک تومور بودند. در ۲۹ بیمار (۵۵.۷%) تیتراژ آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما مثبت بود. میانگین تیتراژ ۱۵.۳۷ نانوگرم در میلی لیتر و میانه آن ۱۰ نانوگرم در میلی لیتر بود. بررسیهای اولیه نشان از اختلاف آماری مشخص با اندازه تومور، مرحله، گرید و متاستاز لنفاوی داشت.
● نتیجه گیری:
با توجه به اینکه آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما در درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم مثبت شده است می توان از آن بعنوان تومور مارکر در آینده استفاده کرد.

فاطمه همایی
زهره یوسفی
نوریه شریفی
محمد خواجه دلویی
وحید موسوی ترشیزی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی