فراوانی بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف در ایزوله‌های پسودوموناس آئروژینوزا در بیماران سوختگی

پسودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) عامل رایج عفونت‌های بیمارستانی، شامل پنومونی، عفونت‌های مجاری ادراری، باکتریمی و عفونت‌های شدید در بیماران سوختگی می‌باشد.۲و۱ بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف (ESBLs)، آنزیم‌هایی هستند که واسطۀ مقاومت به سفالوسپورین‌های با طیف گسترده (ESCs)، مانند سفوتاکسیم، سفتریاکسون و سفتازیدیم و همچنین منوباکتام‌هایی مثل آزترونام می‌باشند. سویه‌های تولید کنندۀ ESBLs، پس از استفادۀ بالینی از سفالوسپورین‌ها، شروع به افزایش کردند. در پسودوموناس آئروژینوزا چندین ESBL از کلاس‌های A، B و D گزارش شده است. برخلاف انتروباکتریاسه‌ها که آنزیم‌های TEM و SHV در آنها شایع‌تر هستند، PSE، OXA و PER در پسـودومـوناس آئـروژیـنوزا از شیـوع بیشتری برخوردارند.OXA-۱۰ (PSE-۲) یکی از بتالاکتامازهای کلاس D بوده و باعث مقاومت پسودوموناس آئروژینوزا به کربوکسی پنی سیلین‌ها و یوروئیدو پنی سیلین‌ها (پیپراسیلین)

اکبر میرصالحیان، محمد مهدی فیض آبادی، فرخ اکبری نخجوانی، فرشته جبل عاملی، حمید رضا گلی.

منبع : مجله دانشکده پزشکی