چهارشنبه, ۲۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 17 April, 2024
مجله ویستا


ابر قهرمان معقول


ابر قهرمان معقول
سال ها منتظر چنین چیزی بودم: یک فیلم ابرقهرمانی که عمل های ابرقهرمانانش نتایج منطقی در دنیای واقعی داشته باشند. آن ها همیشه قطاری از ماشین های تصادف کرده٬ شیرهای آتش نشانی که دارند می ترکند٬ پمپ بنزین های در حال انفجار و پل های در حال تخریب در پشت سرشان را رها می کنند و هرگز برای تمیز کردنشان به عقب برنمی گردند.
اما جان هنکاک (John Hancock) قهرمان هنکاک از هیچ چیز فرار نمی کند. بسیاری از حقوق نگرفته شده را بازپس می گیرد و وقتی یک نهنگ به گل نشسته را با پرت کردنش به دریا نجات می دهد٬ می توانید شرط ببندید که هزینه ی قایقی را که نهنگ روی آن فرود می آید می پردازد.
هنکاک آخرین ویترین نمایش برای ستاره ای چون ویل اسمیت است که برای او بازی در نقش یک مست یک لا قبا با قدرت های بسیار بزرگ و دردسرهای زیاد به علت بدمستی را به همراه دارد. او کارش را خوب انجام می دهد٬ ولی همیشه پیامدهایی به همراه دارد٬ مثل زمانی که مردی را که ماشینش نزدیک است به قطار بخورد نجات می دهد٬ ولی به قطار خسارت می زند.
چیزی که او نیاز دارد یک مرد با روابط عمومی قوی است. خوشبختانه مردی که زندگی اش را نجات می دهد دقیقا همان است. او Ray Embrey است (Jason Bateman همان پدرخوانده فیلم جونو ) و Ray یک فکر بکر دارد: او با عوض کردن کامل ظاهر هنکاک لطف او را جبران می کند. اگرچه این فیلم یک کمدی اسلپ استیک به قدر کافی عجیب و غریب به نظر می رسد٬اما در واقع این طور نیست.
فیلم٬ کلی موقعیت خنداه دار دارد٬ اما ویل اسمیت از تصویر کردن هنکاک به عنوان یک آدم احمق و ساده لوح پرهیز می کند و او را به شکل یک آدم جدی٬ اندیشمند و پریشان تصویر می کند.
Embrey هنکاک را برای شام و ملاقات همسرش Mary (Charlize Theron ) و پسرش Aaron (Jae Head ) به خانه اش می آورد. وقتی Mary برای اولین بار هنکاک را می بیند نگاه نافذ و عجیبی به او می کند. همچنین بار دوم و سوم. خب٬ خب٬ فهمیدیم. نگاهی نافذ و عجیب٬ یکی پس از دیگری. آن ها قصه ای دارند٬ اما هنکاک چیزی از آن نمی داند و Mary چیزی نمی گوید.
او برای سکوتش دلایل بسیاری دارد، اگرچه مدیون خوبی هایش است، به تدریج زبان به سخن می گشاید یا این که در واقع نهایت فیلم همین جاست. من البته فاش نمی کنم که Mary چه می گوید٬ زیرا کارها و حرف های شگفت انگیز او بخشی از جذابیت فیلم است. می خواهم بخشی از مقدمه چینی را فاش کنم که Ray به هنکاک می آموزد که بگوید " متشکرم " و " شما اینجا کار خوبی انجام دادید " و او را از پرواز از آسمان به سمت پایین و برخورد با ماشین های ۱۰۰۰۰۰ دلاری منع می کند. همچنین Ray ظاهر او را به کلی عوض می کند. پوشش اوهمانند کمد لباس نوانخانه هاست که با یک لباس چرم براق و صیقلی جایگزین می شود. هنکاک ریش هایش را هم می تراشد. خودش با ناخنش این کار را انجام می دهد.
تا آن جایی که او می داند حدرد ۸۰ سال پیش در میامی به دنیا آمده است. خیلی نمی داند. هیچ نمی داند که قدرتش از کجا آمده یا چرا هیچ وقت سنش بیش از این بالا نمی رود. می تواند در سرعت های مافوق صوت حرکت کند٬ یک لوکوموتیو را که با سرعت در حال حرکت است نگه دارد٬ ماشین ها را به اطراف پرت کند و در کل هرکاری را که سوپرمن می توانست انجام دهد او نیز می تواند٬ اما نه همان قدر تمیز و ساده و مودبانه.
بخشی از اصلاحش شامل تبدیل کردن خودش به پلیس می شود. به هر حال رئیس پلیس باید او را برای کمک به بحران گروگان گیری بانک احضار کند. ( در زندان مردی است به نام Man Mountain که نباید روزنامه ها را بخواند٬ یا نمی خواند٬ همیشه سعی می کند هنکاک را قربانی قدرتش کند. )
از کار گروگان گیری بانک خیلی نمی گذرد که Mary رازش را فاش می کند٬ هنکاک شروع می کند به پرسیدن سوالات سخت درباره ی خودش و فیلم یک نقطه ی عطف نافذ و عجیب را در خود به وجود می آورد. این بخشی است که نمی خواهم واردش شوم٬ به غیر از این که بگویم اکثر قریب به اتفاق داستان هایی که درباره ی خواستگاه ابرقهرمانان است نمی توانند مرا تحت تاثیر قرار دهند و هنکاک یکی از خودسرانه ترین و دل به خواه ترین آن هاست.
حتی Mary که همه چیز را راجع به او می داند٬ آن قدرها هم نمی داند و من یک سکه ی ده سنتی جدید براق دارم برای بیننده ای که بتواند دقیقا توضیح دهد هنکاک چه طور به وجود آمد.
به هر حال خیلی اهمیت ندارد. من حدس می زنم هر جور هست باید به وجود می آمده و این توضیح فیلم می شود گفت که کاملا نامعقول و مضحک است.
با این حال هنکاک خیلی جذاب است٬ اگرچه مقداری پا را از حد خود فراتر می گذارد و تا نابود کردن فیلم پیش می رود. ویل اسمیت شخصیت را زیرک تر از آن چه که هست به نمایش می گذارد٬ همچنین « نامطمئن تر به خود » و « راضی تر به یادگرفتن». Jason Bateman در جایگاه مردی با روابط عمومی خوب مفید و موثر است و فیلم هم ثابت می کند که Charlize Theron تاحد زیادی حس نافذ و عجیب بودن را القا می کند.
● شناسنامه فیلم
▪ کارگردان: پیتر برگ
▪ بازیگران: ویل اسمیت - چارلیز ترون -جیسن بیتمن
▪ ۲۰۰۸
▪ ۹۲ دقیقه
برگردان: مصطفی انصافی
منبع : ماهنامه آدم برفی‌ها


همچنین مشاهده کنید