جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


ام آر ٧٣ MR ۷۳


ام آر ٧٣  MR ۷۳
▪ نویسنده و کارگردان: الیویه مارشال.
▪ موسیقی: برونو کولایس.
▪ مدیر فیلمبرداری: دنی رودن.
▪ تدوین: رافائل اورتن.
▪ طراح صحنه: آمبره فرناندز.
▪ بازیگران: دانیل اوتوی[اشنایدر]، الیویا بونامی[ژوستین]، کاترین مارشال[ماری آنژلی]، فرانسیس رنو[کووالسکی]، ژرالد لاروش[ماتئو]، گای لکلوز[ژومبو]، فیلیپ ناهون[شارل سوبرا]، کلمان میشو[امیل مکسنس]، موسی ماسکری[رینگوالد].
▪ ١٢٥ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ فرانسه.
▪ نام دیگر: RmR-۷۳.
▪ ژانر: جنایی.
کارآگاه اشنایدر بعد از پاشیده شدن خانواده اش به الکل پناه برده و سابقه کاریش نیز رو به تباه شدن گذاشته است. او که سرگرم کار روی پرونده قتل های سریالی است، بعد از گروگان گرفتن یک اتوبوس هنگام مستی به واحدی دیگر منتقل و پرونده از دستان وی خارج می شود. اشنایدر اعتقاد دارد که به یافتن قاتل نزدیک شده و مسئول جدید پرونده بدون کمک او موفق به حل آن نخواهد شد. همزمان سوبرا یکی از قاتلین بدنامی که در گذشته توسط اشنایدر دستگیر و زندانی شده بود، پس از گذراندن سال هایی طولانی در زندان، تقاضای عفو می کند.
چیزی که از نظر یکی از قربانیان او به نام ژوستین یک کابوس و تهدیدی تازه است. اشنایدر با وجود حمایت یکی از همکارانش لحظه به لحظه به سقوط کامل نزدیک می شود. تا اینکه سرنخ هایش او را به قاتل می رساند. اشنایدر و نزدیک ترین دوستش به سراغ قاتل می روند.
در این حمله دوست صمیمی اشنایدر کشته می شود و قاتل نیز بعد از دستگیر شدن چون فرزند یک پلیس است، با امحای مدارک از سوی دیگران آزاد می شود. این ماجرا و رهایی سوبرا باعث می شود تا اشنایدر بعد از درخواست کمک از سوی ژوستین، تصمیمی هولناک بگیرد...
● چرا باید دید؟
الیویه مارشال متولد ١٩٥٨ است. ابتدا افسر پلیس بود و سپس وارد کلاس های بازیگری شد. کار بازیگری را از تلویزیون آغاز کرد و سپس با نوشتن فیلمنامه سریال های کارآگاهی ادامه داد. وقتی ایو رنیه در ١٩٨٩ دست به بازسازی سریال کمیسر مولن زد، مارشال را به عنوان همکار فیلمنامه نویس و مشاور مجموعه برگزید. در سال ٢٠٠٠ مارشال نقش رئیس پلیس پی یر ریویه را در سریال خود به نام حوزه پلیس بر اساس نوشته هیوز پاگان-افسر پلیس سابق- بازی کرد.
مارشال در ١٩٩٩ با ساختن یک پلیس خوب شروع به کارگردانی کرد و با دومین فیلمش گنگسترها توانست اعتباری قابل توجه در این زمینه نیز کسب کند. اما شهرت جهانی با سومین فیلم- شماره ٣٦ خیابان که دز اُرفوره- به سراغش آمد. موفقیت تجاری فیلم سبب شد تا کمپانی پارامونت حقوق پخش و بازسازی آن را خریداری کند.
و حالا شش سال بعد گنگسترها و چهار سال بعد از شماره ٣٦ ... الیویه مارشال با فیلم پلیسی دیگری بازگشته است. فیلمی که قرار است چیزی بیش از اندازه های قسمتی از سریال کمیسر ناوارو باشد.
تماشاگر ایرانی که این سریال را دنبال کرده، از پیچیدگی های فیلمنامه هر قسمت این سریال آگاه بوده و می داند که نقش اساسی در موفقیت آن به عهده شخصیت پردازی کم نظیر آن است.
مارشال به خوبی از عهده این کار برمی آید. شروع درخشان فیلم و سپس کار روی جزئیات رابطه او با همکاران و اطرافیانش نوید بخش یک فیلم پلیسی بالغ را به ببینده می دهد، اما باید گفت در قیاس با شماره ٣٧ نباید انتظار زیادی داشته باشید. در خوش بینانه ترین حالت مارشال پس نرفته و درجا زده است.
فیلم که مانند پیشینیان برجسته ای چون پلیس پیتون ٣٥٧ نام خود را از یک اسلحه کمری گرفته، فیلمی به غایت مردانه و در ستایش دوستی های مردانه است. اما عشق اشنایدر به همسر علیل خود را از چشم دور نگاه نمی دارد.
اشنایدر قهرمانی قابل قبول از نوع سامورایی است. او آخرین ماموریت را که حکم خودکشی نیز دارد، برای دادن معنایی به زندگی و حتی مرگش انجام می دهد و با وجود غیر عقلانی بودن رفتارش همذات پنداری بیننده را می خرد.
بازی دانیل اوتوی در نقش اشنایدر یکی از عوامل موفقیت فیلم است، اما نباید کارگردانی و فیلمبرداری-به خصوص در صحنه حمله برای دستگیری قاتل که زیر باران انجام می شود- آن را فراموش کرد. اگر مدت هاست فیلم پلیسی بالغی ندیده اید، مارشال این فرصت را برای شما فراهم کرده است!
امیر عزتی
منبع : موج نو


همچنین مشاهده کنید