چهره پنهان جان مک کین

کمتر کسی از بین شهروندان آمریکایی می داند که در پس چهره همیشه خندان این مرد هفتاد و اندی ساله میلیونر که نواده دریاسالاران نیروی دریایی آمریکاست و سودای ریاست جمهوری و «کاخ سفید» نشینی را در سر می پروراند، رئیس شورای مدیریت «آی.آر.آی»(IRI)، یک دستگاه تبلیغاتی جهنمی، پنهان است که سالانه میلیون ها دلار پول مالیات دهندگان را صرف عملیات ضددموکراتیک در سراسر جهان می سازد. «آی.آر.آی» یا «International Republican Institute»، عنصر اصلی و اساسی مکانیسم «سیا» برای حمله به دولت های ترقی خواه آمریکای لاتین، که «جان مک کین» از ۱۵ سال پیش ریاست آن را برعهده دارد، سلاح مخفی و سری نافرمان ترین گروه دست راستی آمریکا برای دستیابی به اهداف موردنظر به شمار می رود و از طریق عملیات متعدد و گوناگون در زمینه فریب افکار عمومی، دستکاری در اسناد و امور و پنهان کاری های بیشمار، عمل می کند.
● سرویس خارجی کیهان
«IRI» که الهام بخش آن «رونالد ریگان»، رئیس جمهور اسبق آمریکا، بوده است، در سال ۱۹۸۳ از سوی نظریه پردازان بنیادگرای حزب جمهوریخواه تأسیس گردیده و بلافاصله نیز از طریق آن بخش از نهادهای فدرال که فعالیتشان بر محور مداخله در امور دیگر کشورها متمرکز بود، به سرمایه ای کلان برای اداره خود دست یافته است. «ریگان» در سال ۱۹۸۲ خواستار تأسیس یک «تانک فکری» شده بود که قادر باشد «جنگی صلیبی برای آزادی» به راه اندازد.
تقریباً تمامی مبلغ ۷۵میلیون دلاری که «IRIس به منظور تشویق مرتجعترین سازمان های خرابکار موجود برروی کره زمین برای بی ثبات کردن دولت های مشروع، بین آنها تقسیم می کند، از National Endowment for Democracy و United States Agency دو بنیادی که به دلیل توطئه های بیشمارشان و شرکت در وحشتناکترین و غیرقابل باورترین طرح های سرویس های اطلاعاتی آمریکا بخوبی شناخته شده اند، دریافت می گردد.
در شمار شرکت هایی که بودجه این به اصطلاح «مؤسسه» را تأمین می کنند، می توان به کوسه هایی چون شرکت های نفتی «شورون» (Chevron) و «اکسون موبیل و بی پی» (Exxon Mobil BP) و نیز شرکت های چند ملیتی مخابراتی مانند «ای تی اند تی» (ATT) و «بل ساوت» (Bell-South)، شرکت چند ملیتی آبجوی «آنهویسر- بوش» (Anheuser-Busch)، وابسته به همسر «جان مک کین»، غول هوایی دریایی «لاکهید مارتین» (Lockheed Martin) و آژانس مزدوران «بلک واتر» (Blackwater) اشاره کرد، که این خود بسیار گویا است.
● یک «کتابچه راهنمای منابع» برای مأموران «سینا»
در سال ۳۹۹۱ بود که «جان مک کین» به شورای مدیریت «IRI» پیوست. یعنی، همان زمان که «کمیته انتقال به کوبا»ی وی تحت مدیریت عناصری که از نوک پا تا ریشه موهایشان رنگ «سیا» به خود گرفته بود، نیز تأسیس گردید.
«آلیدا گودینز سولدر»، یا مأمور «ویلما» از امنیت ملی کوبا، در گفت وگویی به شخصیت هایی از «IRIس اشاره می کند که کافی است بشناسی تا به هویت حقیقی این «مؤسسه» پی ببری. کمیته انتقال به کوبا به ریاست «جب بوش» -که نه تنها پسر یک رئیس جمهور بود، بلکه به ویژه فرزند یک ارباب سابق «سیا» و مشوق تروریسم علیه کوبا بود، و در جایگاه معاون رئیس جمهور نیز انحصار اداره جنگی کثیف علیه آمریکای لاتین را به خود اختصاص داده بود-، افرادی چون مأمور «فرانک کالزون»، «په په کاردناس»، رئیس وقت «بنیاد ملی کوبا- آمریکا» (FNCA) که امروز «USAID» نام دارد، «ریکاردو بوفیل» مخالف کوبایی، «آدولفو فرانکو» که در «USAID» نیز به فعالیت خود ادامه داده و سپس به تیم انتخاباتی «مک کین» می پیوندد، «پورتر گاس» که «بوش پسر» به ریاست «سیا» منصوب می کند، «راجر نوریگا»، «اتو رایچ» و... را گردهم می آورد.
«IRI» که بسیار امیدوار بود دموکراسی به شیوه خاص خود را بر کوبا تحمیل کند، انتشار و پخش یک کتابچه راهنمای منابع برای انتقال قدرت پرداخت و آن را از طریق دیپلمات های بخش منافع آمریکای شمالی در اختیار قابل اعتمادترین مأموران خود قرارداد.
اما، «IRI» به اینگونه فعالیت خود اکتفا نمی کند، بلکه پدرخواندگی سازمان هایی چون «گزارشگران بدون مرز» و «مردم نیازمند» را نیز عهده دار است که از دیگر منابع نزدیک به این مؤسسه نیز تغذیه می شوند.
● کودتا در کاراکاس
در ونزوئلا، «IRI» علاوه بر تغذیه علنی گروه های مختلف ضد «چاوز»، در عملیات متعدد حمایت و پشتیبانی از کودتای آوریل ۲۰۰۲ علیه رئیس جمهور «هوگو چاوز» شرکت کرده است.
این مؤسسه در ماه های پیش از ربودن رهبر ونزوئلا، با اعزام سیاستمداران، رهبران سندیکایی و سرکردگان فاسد گروه های مختلف به آمریکا و میسر ساختن ملاقات آنها با نمایندگان سازمان های راست افراطی و نیز تماسشان با پرسنل وزارت خارجه، پلی هوایی میان «کاراکاس»، «میامی» و «واشنگتن» برقرار ساخت.
«IRI» همچنین بانی عملیات تبلیغاتی متعدد کنفدراسیون کارگران ونزوئلا نیز هست و تأمین مالی و حمایت از گروه های «پریمرو خوستیسیا» (Primero Justicia) و به ویژه «سوماته» (Sumate) که رهبر آن به هنگام کودتای نافرجام در راهروهای کاخ ریاست جمهوری قدم می زد، برعهده داشته است.
«جرج فالسوم»، رئیس اجرایی «IRI»، در اطلاعیه ای که در ۲۱آوریل منتشر ساخت، ضمن ابراز خرسندی از کودتا، با افتخار تمام نیز اعلام کرد که «IRI» به منظور تشویق احزاب سیاسی و گروه هایی که در اقدام ضددموکراتیک دست داشتند، نقش «پل» را ایفا کرده است. امروز همگان در واشنگتن بخوبی می دانند که چنانچه «مک کین» در انتخابات به پیروزی برسد -چیزی که احتمال آن چندان نمی رود-، «لورن ال. کرینر» جانشین «فالسوم»، بلافاصله رنگ مشاور اصلی وی در زمینه روابط بین المللی را به خود خواهد گرفت.
● رکورد مداخله در هائیتی
و اما، در هائیتی- در سال ۴۰۰۲، مأموران «IRI» رکورد مداخلات وقیحانه در امور داخلی این کشور را شکستند. «کالب مک کری»، نماینده اصلی آنها در عملیاتی که علیه رئیس جمهور «آریستید» انجام پذیرفت، هدایت توطئه کودتا را برعهده داشت و این کار نیز از طریق «استانلی لوکاس»، یک خلافکار سیاسی وابسته به دیکتاتوری «دووالیه» ها که خانواده اش اشتهاری از کشتار ۰۰۲ روستایی به دست آورده بود، میسر گردید. «مک کری»، فرزند یک مأمور سابق «سیا» و کارمند سابق دفتر «جسی هلمز» فوق محافظه کار، سپس از سوی «بوش» برای اجرای طرح انضمام کوبا منصوب گردید.
هیچ جای تعجبی ندارد که در شمار «وزین ترین» مشاوران تیم کنونی «مک کین» در زمینه روابط با آمریکای لاتین، افرادی را مشاهده کنیم که اسامی شان رایحه مداخله در امور را با خود حمل می کنند. مانند آمریکایی های کوبایی تباری چون «اتو رایچ»، «ایلئانا روس لهتینن»، «لینکلن دیاز-بالارت» و همچنین، «جان بولتون». «بولتون» بارها در کنار سرکردگان «شورای آزادی کوبا» وابسته به تروریسم علیه این کشور، دیده شده است. به عنوان جلوه ای از سیاست آمریکای لاتینی «مک کین» می توان به این نکته نیز اشاره کرد که، سال گذشته «IRI» جایزه «آزادی» خود را به «آنتونیو ساکا»، رئیس جمهور السالوادور اعطا کرد که با «اسکادران های مرگ» در ارتباط بوده است.
«سارا همبرگر»، محقق «شورای امور نیمکره ای»، اخیرا تحلیلی پیرامون روابط مک کین-IRI را با این جمله آغاز کرد که خود بسیار گویاست: «جان مک کین، کاندیدای ریاست جمهوری، اسکلتی را در کمد خود پنهان دارد»! وی اضافه می کند: «چنانچه مداخلات مک کین و IRI هنوز آمریکای لاتین را نگران نکرده است، در صورت توأم شدن با قدرت و اختیارات ریاست جمهوری و بنابراین تحکیم این سیاست های مداخله گرانه و مخرب، این خطه را خیلی زود دستخوش نگرانی خواهد ساخت.»
از دیگر سو، «آن لوئیز بارداک» گزارشگر آمریکایی که به دلیل تحقیقاتش پیرامون تروریسم کوبایی- آمریکایی اشتهار دارد، در مقاله ای بسیار مهم از روابط موجود میان کاندیدای جمهوریخواه و تروریست های معروف «میامی» پرده برمی دارد.
«بارداک» می نویسد: «مک کین شورای آزادی کوبا را که گروهی سرسختانه ضدکاسترو است و سیاست خود را به بوش تحمیل کرده، در مبارزات تبلیغاتی خود سهیم کرده است. دو تن از برجسته ترین اعضای این سازمان یعنی نینوسکا پرز کاستلون، یک شخصیت رسانه ای و همسرش، روبرتو مارتین پرز، در شمار تبلیغات چی ها و سرسخت ترین مدافعان مک کین در میامی، قرار دارند.» وی خاطرنشان می کند که بدین گونه، مبارزات تبلیغاتی «مک کین» و مشاورانش به افرادی وابسته شده است که «مرتکب تروریسم» گردیده اند.
«بارداک» در کتاب خود (los caminos del guerrero) یادآوری می کند که «لوئیس پوسادا کاریلس»، تروریست بین المللی، از دو رهبر کنونی «شورای آزادی کوبا» بابت کمک هایشان تشکر و قدردانی کرده است. وی تاکید می کند که «صدها صفحه» از اسناد از طبقه بندی خارجی شده «اف بی آی» و «سیا» و وزارت خارجه آمریکا هیچ تردیدی در مورد این واقعیت باقی نمی گذارند که مقامات آمریکای شمالی با «سرویس های اطلاعاتی ونزوئلا، ترینیداد و کوبا» در این مورد که «لوئیس پوسادا کاریلس» و «اورلاندو بوش» انهدام یک هواپیمای غیرنظامی کوبایی در سال ۶۷۹۱ را طراحی کرده بودند، کاملا هم رأی و عقیده اند.
«بورداک» همچنین فاش می سازد که وکیل همدستان تروریست به او گفته است، این تحقیقات در حال حاضر فلج مانده است تا به مبارزات تبلیغاتی جمهوریخواهان لطمه ای وارد نیاید. به گفته این روزنامه نگار، هواداران «پوسادا» می گویند از سوی بسیاری از رهبران کوبایی های در تبعید در «میامی» اطمینان یافته اند که وی مانند «اورلاندو بوش» اجازه خواهد داشت در آمریکا آزادانه زندگی کند.
«بارداک» باز هم فاش می سازد چگونه در ۰۲ ژوئیه گذشته سناتور «جو لیبرمن» که به منظور حمایت از مبارزات «جان مک کین» در «میامی» بسر می برد، با همسر «ادواردو آروسنا» تروریست، رئیس سابق سازمان «امگا۷» که در زندان است، ملاقات کرده و به وی اطمینان داده است که تمامی تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا عفو ریاست جمهوری را برای شوهرش بدست آورد. «آروسنا» یک رهبر تروریست است که در سال های ۵۷۹۱ تا ۳۸۹۱ بذر مرگ را در سرزمین آمریکای شمالی پاشیده و از سوی «اف بی آی» به عنوان خطرناکترین سازمان تروریستی این خطه معرفی شده بود.
روزنامه نگار پرتجربه آمریکایی نتیجه گیری می کند که محتمل ترین اتفاق ممکن این است که چنانچه «مک کین» در انتخابات به پیروزی دست یابد، محاکمه «پوسادا» نیز به فراموشی سپرده شود.
«آن لوئیز بارداک»، نویسنده کتاب «کوبا محرمانه» و رئیس «مدیا پراجکت» در دانشگاه «کالیفرنیا» در «سانتا باربارا» که با رسانه های بنام آمریکا به طور منظم همکاری دارد، مصاحبه ای برای «نیویورک تایمز» با «لوئیس پوسادا کاریلس» انجام داده که طی آن این قاتل بین المللی اعتراف می کند که هزینه فعالیت هایش از سوی بنیاد ملی کوبایی- آمریکایی تأمین شده است. وی در سال ۶۰۰۲ نیز یادآوری کرده است که چگونه پرونده «پوسادا» که در اختیار «اف بی آی» میامی قرار داشت، در سال ۳۰۰۲ ناگهان به سطل زباله انداخته شد.
تردید دیگر امکانپذیر نیست: در آمریکای لاتین هنوز بسیاری چیزها در مورد میلیونر خندان راست افراطی ایالات متحده آمریکا باقی مانده است که باید کشف شود.

ترجمه و تنظیم: مژگان نژند
منابع: سایت های اینترنتی «اسلیت» و «موندیالیزاسیون کانادا» و روزنامه «لوگران سوار»

منبع : روزنامه کیهان