تبلور استکبارستیزی در ۱۳ آبان

۱۳ آبان، نماد افشاگری چهره خبیث و ضد بشری سردمداران کاخ سفید می باشد که استمرار رفتارهای متکبرانه آنها نه تنها ملت ایران، بلکه مردم جهان اسلام و مستضعفان را از انگاره های تعاملهای جهانی نظام سیاسی این کشور متنفر نموده است.
واشنگتن با نگاه امردهی و امربری و تقسیم جهان به دو اردوگاه خیر و شر، همواره پیشتاز عملکرد استکباری علیه ملل مستضعف بوده است. وجه تکبر برای این کشور، انتخاب شایسته ای است که می تواند بخشی از ابعاد رفتاری و غیرانسانی دیدگاه های سلطه طلبانه را توجیه نماید. اگر امروز در ادبیات سیاسی و بین المللی، اسم آمریکا مترادف با تجاوز و سلطه تبیین می گردد، استنباطی قرین صحت و فارغ از هرگونه گزافه گویی است. رژیم حاکم بر ایالات متحده آمریکا در مناسبات جهانی در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی بدون اهتمام به حقوق دولتها و ملتها، صرفاً با هدف دستیابی به انگیزه های افزون طلبی خود، الگویی را ترسیم نموده که خروجی آن همواره آمریکا را فائق ارتباطات قرار داده است.
نظام سیاسی مذکور در تبیین جایگاه ملتها، در روابط بین الملل با نگاهی تحقیرآمیز، منافع ملی و امنیت ملی کشورها را به عنوان متغیر تابعی از راهبردهای کلان داخلی و فراملی خود، تعریف نموده است.
مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) با تفسیری متفاوت از الگوها و متدهای تعاملهای معمول، بازی هرمی آمریکاییها را دچار تحول مفهومی نموده و سوژه ملتها را که در ذیل دیدگاه های راهبردی مقامهای کاخ سفید قرار داشت، با تزریق ایده خودباوری، در صدر پروسه های تأثیرگذار جهانی قرار دادند.
۱۳ آبان بیانگر دو نکته کلیدی است:
۱) جنایتهای فراموش نشدنی مقامهای کاخ سفید که نماد روح استکباری آنهاست.
۲) هوشیاری و بیداری جوانان و فرزندان این مرز و بوم که با درک صحیح از شرایط و با جهت گیری بهنگام، دشمن را در پیگیری خواسته های افزون طلبانه شان، با ناکامی مواجه ساخته است.
دشمنی دیرینه سران کاخ سفید بویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به دلیل ماهیت ایدئولوژیک نظام اسلامی تشدید گردید، به نحوی که تاکنون این رویه ادامه داشته و از این پس نیز دچار تحولی در راستای کاهش تنشها نخواهد شد. ایجاد چالشهای غیرقانونی در مسیر دستیابی به تفاهم با کشورهای اروپایی در موضوع پرونده هسته ای ایران، با هدف ممانعت از دستیابی جمهوری اسلامی به حقوق هسته ای اش، برگ دیگری از دفتر کثیف اقدامهای غیرعقلایی و خلاف رویه های موجود بین المللی است که جهت گیریهای کشورهای مستقل در همسویی با ایران، اقدامهای نامعقول آمریکاییها را غیرموجه جلوه می دهد.
تعقیب پروژه ایران هراسی در منطقه و جهان اسلام، تلاش دیگری از سوی صاحبان قدرت در دهکده جهانی است که کشورهای منطقه با رد نظرهای کشورهای فرامنطقه ای، با ارسال سیگنالهای مثبت به تهران، بر عزم خویش در جهت ارتقای سطح روابط با ایران صحه گذاشتند. سفر آقای «العطیه» دبیر کل شورای همکاری خلیج فارس و وزیر امور خارجه امارات به تهران در روزهای اخیر را می توان نمونه ای از شکست تلاشهای ماجراجویانه مستاجران کاخ سفید عنوان نمود.
امسال در حالی شهروندان ایران اسلامی، دانش آموزان و دانشجویان، مراسم ۱۳ آبان را برگزار می کنند که شیطنتهای گسترده رژیم حاکم بر واشنگتن در کشورهای منطقه، ملموس و مشهود می باشد، چنانکه با نقض حقوق بین المللی و به بهانه تعقیب تروریسم، شهروندان و غیرنظامیان سوریه و پاکستان را به خاک و خون کشیده است.
اگر امروز فریاد مرگ و نیستی برای آمریکا در آسمان ایران طنین انداز می شود و دامنه عمق نفرت از این کشور به بیرون از مرزهای جمهوری اسلامی و گستره جغرافیای جهان اسلام کشیده شده است، به دلیل رفتار غیرانسانی نظامیان آمریکایی در برخی از کشورها، از جمله در افغانستان است. اخیراً در خبرها از وجود ۶۵۰ زن بی گناه در زندانهای آمریکا در افغانستان، به عنوان زنجیره دیگری از زندانهای مخوف آنها در افغانستان پرده برداشته شد که به طور قطع می توان این بازداشتگاه ها را نسخه مشابه زندان ابوغریب در عراق و زندان گوانتانامو در آمریکا، قلمداد نمود.
اصرار مقامهای واشنگتن بر امضای توافقنامه امنیتی بغداد- واشنگتن، با وجود مخالفتهای گسترده مردم و نمایندگان پارلمان همراه با مراجع و نخبگان این کشور، وجه دیگری از ابعاد شخصیتی زورمدارانه آمریکا را به تصویر می کشد، به نحوی که برخورد گزینشی با سوژه تروریسم با هدف کسب مشروعیت حضور در منطقه را می توان تأییدی بر مدعای مذکور قلمداد نمود.
افزون بر مطالب فوق، اعتراضها و تظاهرات ضد آمریکایی در سراسر جهان، حتی در شهرهای بزرگ آمریکا و کانادا بیش از پیش اوج گرفته و فراگیر شده است و جملگی خواستار محاکمه جرج بوش به عنوان جنایتکار جنگی می باشند.
نکته دیگر که در ارتباط با یوم ا... سیزدهم آبان جای تأمل و مداقه بیشتری دارد، در صحنه بودن جوانان ایران است که از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، با روحیه ولایت محوری و ایثارگری، بحرانهای داخلی و منطقه ای علیه ایران از سوی کاخ سفید را با هوشیاری مدیریت نموده اند.
همان گونه که مقام معظم رهبری در سخنان اخیر در اجتماع دانش آموزان و دانشجویان فرمودند: «پیروزی انقلاب اسلامی، پایگاه اصلی آمریکا را در قلب خاورمیانه که منطقه نفت خیز دنیاست، از سیطره آن خارج کرد و ایران، با شعار مبارزه با ظلم و استکبار و دفاع از حقوق ملتها، به مهمترین پایگاه مقابله با سلطه گری آمریکا تبدیل شد.»
حضور دانش آموزان در مقابله با رژیم منحوس پهلوی در سال ۵۷ و قتل عام آنها از سوی دولت نامشروع وقت، بیانگر درک درست از رخدادها و راه های مقابله با آنهاست.
دانشجویان با تحلیل شرایط و اطمینان از وقوع توطئه علیه انقلاب نوپای اسلامی در پوشش دیپلماتیک، وارد صحنه شدند و نیت شوم مستکبران را در نطفه خفه کردند. اهمیت این موضوع به گونه ای بود که امام راحل از آن با عنوان «انقلاب دوم» یاد نمودند.
بنابراین، آنچه اکنون سبب گردیده همواره رأس هرم نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا در عرصه روابط بین الملل حامی و سردمدار الگوی زیاده خواهی باشد، علت العلل آن را باید قبل از روحیه افراد، در یک سیستم سیاسی جستجو نمود که مبانی نظری آن مختصات این نظام را بر اساس دیدگاه امپریالیستی، تبیین نموده است.
اکنون این سیستم که در حوزه اقتصادی الگوی آن نسخه سرمایه داری انحصارطلب و استثمارگر بوده است، تاریخ مصرف آن به پایان رسیده و استراتژیستهایی که پارادایم «پایان تاریخ» را پس از افول مکاتب رقیب به عنوان آلترناتیو معرفی نمودند، تجدیدنظر در ایده هایشان را اجتناب ناپذیر می دانند.

غلامرضا قلندریان

منبع : روزنامه قدس