تاثیر تمرینات بدنی بر کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی

● زمینه و اهداف:
بیماران همودیالیزی، با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. تمرینات بدنی به عنوان یکی از روش های درمانی جانبی می تواند در بیماران دیالیزی موجب بروز آثار سودمند جسمی، روانی و اجتماعی گردد. مطالعه در این زمینه در کشور ایران بسیار کم بوده و با توجه به اینکه در مطالعات قبلی در مورد تاثیر تمرینات بدنی بر کیفیت زندگی در سایر جوامع نتایج ضد و نقیض بخصوص در بعد روانی به دست آمده است، لذا در این مطالعه قصد بر آن است تا ضمن تعیین تاثیر تمرینات بدنی بر کیفیت زندگی کلی، میزان اثر آن بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی نیز در بیماران همودیالیزی سنجیده شود.
● روش بررسی:
بدین منظور ۴۳ بیمار همودیالیزی واجد شرایط بستری در بخش همودیالیز بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتخاب شدند که از این تعداد ۳۵ بیمار تمرینات بدنی را به مدت ۸ هفته (هر هفته ۳ جلسه) انجام دادند، برنامه ورزشی در هر جلسه به مدت ۱ ساعت انجام می شد و شامل ارگومتر، نوار متحرک و بازی با توپ بود. داده ها قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه تلفیقی و تعدیل شده مشتمل بر دو بخش مشخصات فردی اجتماعی و کیفیت زندگی و با روش مصاحبه جمع آوری گردید.
● یافته ها:
نتایج نشان داد تمرینات بدنی قادر بوده اند، نمره کیفیت زندگی را از میانگین ۱۵۳.۷±۱۷ به میانگین ۱۸۷±۱۴ و همین طور نمرات زیرشاخه های کیفیت زندگی را (بعد جسمی، روانی و اجتماعی) را به شکل معنی داری ارتقا دهند (P<۰.۰۰۱).
● نتیجه گیری:
با توجه به اینکه تمرینات بدنی موجب بهبود کیفیت زندگی و ابعاد مختلف آن در بیماران همودیالیزی می شود، توصیه می شود مسوولین ترتیبی اتخاذ نمایند تا با فراهم سازی امکانات ورزشی برای بیماران همودیالیزی چه در منازل و چه در بیمارستان ها موجبات تقویت مسایل جسمی، روانی و اجتماعی و در نهایت بهبود کیفیت زندگی در این عزیزان فراهم شود

وحید زمان زاده
مهدی حیدرزاده
خدایار عشوندی
حسن ارگانی
سیما عابدی آذر

منبع : پایگاه اطلاعات علمی