به بهانه بقیع

محمد‌بن عبدالوهاب نجدی،‌ متوفای ۱۲۰۶ هـ ق، پدید آوردندة مسلک وهابیت، بر اساس آرا و افکار ابن تیمیه است. ابن‌تیمیه نیز در تأثیر احادیث پیشوای حنابله، احمد‌بن حنبل، متوفای ۲۴۱ هـ ق، اعتقاداتش را شکل داده است؛ از این‌رو می‌توان اشتراکاتی را در پاره‌ای از اعتقادات محمد‌بن عبدالوهاب با ابن‌تیمیه پیدا کرد مثلاً این که همه مسلمین را کافر و مشرک می‌دانست و همة شهرهای اسلامی حتی مکه و مدینه را که هنوز به تصرف وهابی‌ها درنیامده بود را دارلکفر می‌نامید. به همین سبب جنگ با دیگر مسلمانان و اشغال و تخریب اماکن و شعائر اسلامی را بر پیروان خویش واجب می‌دانست. همین اعتقادات انحرافی پایه‌گذار جنایت‌های وهابیت از سال ۱۲۱۶هـ ق تا امروز در جهان شد.
عقاید محمد‌بن عبدالوهاب در همین موارد خلاصه نمی‌شود. او مردم را از زیارت قبر پیامبر اسلام ـ ‌صلی‌الله علیه و آله ‌ـ نیز منع می‌کرد؛ به طوری‌که وقتی به گوش شیخ محمد رسید که گروهی از مردم احسا به زیارت قبر پیامبر رفته و محل عبور آنها از درعیه(محل استقرار محمد بن عبدالوهاب) است، دستور داد ریش زائران احسایی را بتراشند و در فاصله درعیه تا احسا آنها را وارونه سوار بر مرکب‌ها کنند.
او همچنین از فرستادن صلوات بر پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ نیز خشمگین و ناراحت می‌شد و فرستندة صلوات را به شدید‌ترین صورت مجازات می‌کرد، تا آنجا که مؤذنی خوش صدا و نابینا را به جرم صلوات بر پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ به قتل رساند. بسیاری از کتاب‌های مربوط به صلوات مانند دلائل‌الخیرات، محمد‌بن سلیمان جزولی را سوزاند. حتی بسیاری از کتاب‌های فقه و تفسیر و حدیث را که با اعتقاداتش مخالف بود را به آتش کشید و دستور داد که وهابی‌ها قرآن را مطابق رأی خویش تفسیر کنند.[۱]
محمد بن سعود، سرسلسلة خاندان سعودی، به یاری محمد‌بن عبدالوهاب شتافت و ابتدا با جنگ و ستیز قوای محمد بن سعود، عبدالوهاب و پیروانش حمایت شدند. این حمایت‌ها ادامه یافت و در نهایت وهابیت مذهب رسمی کشور عربستان شد و آل سعود پس از درگذشت محمدبن عبدالوهاب نیز از هیچ کوششی در راستای حفظ و گسترش عقاید او دریغ نکرد.
یکی از مهم‌ترین دلایل حمایت‌های آل سعود از عبدالوهاب و فرقة انحرافی او را به اذعان و گفتة تاریخ باید در ریشه‌های خانوادگی هر دو طائفه جستجو کرد که هر دوی آنها از بازماندگانی بنی‌اسرائیل و طائفه یهود هستند.[۲]
با پی‌بردن به این ریشة فامیلی می‌توان دریافت که آل سعود حامیان ظاهری وهابیت هستند و قدرت‌های بزرگ‌تری که جهان را در سیترة ظلم خود گرفته‌اند، در پس پرده از وهابیت حمایت می‌کنند. همان قدرتی که فرزند انحرافی خود یعنی وهابیت را تربیت کرد تا اعتقادات بی‌پایه و اساس آن ریشه‌ها و پایه‌های محکم اسلام مبین را ریشه‌کن سازد. با نگاهی به مقتولان وهابیت در جای‌جای سرزمین‌های اسلامی، این کلام ثابت خواهد شد. مسلمانانی موحد که تنها به جرم تن‌ندادن به عقاید پوچ محمدبن عبدالوهاب باید به قتل برسند. از همین جا است که سکوت وهابیت در کشتار مردم فلسطین و شیعیان لبنان و حتی کمک‌های متقابل آنها به اسرائیل معنا پیدا می‌کند. باز هم سخن پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ روشنگر مسیر هدایت است که فرمود: یهود، فریب‌کارترین مردم علیه مسلمین است.[۳]
نگاهی به جنایت‌ها، کشتارها و هتک حرمت‌های وهابیت از زمان تأسیس تاکنون هر چند کوتاه و گذرا به خوبی گویای این مدعا است.
● تخریب بارگاه امام حسین ـ‌ علیه‌السلام ـ
حمله به کربلا از سال ۱۲۱۶ قمری تا ۱۲۲۵ از سوی وهابی‌ها، آغاز هتک حرمت‌ها است. قتل عام نزدیک به ده هزار نفر از مردم در بازارها و خیابان‌ها، تخریب گنبد روی قبر امام حسین ـ علیه السلام ـ، به غارت بردن صندوق روی قبر که از زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر زینت داده شده بود، از جمله هجوم لشکر امیر سعود به کربلا بود.[۴]
● هتک حرمت قرآن
در سال ۱۲۱۷هـ ق وهابیون به دستور امیر عبدالعزیز، شهر طائف را غارت، خانه‌ها را ویران، جمعی از مردان و زنان مسلمان را لخت و عریان در بیابان‌های طائف رها کرده و پس از سیزده روز که به شکل گدا درآمده بودند، به شرط وهابی شدن، نکشته و رها کردند.[۵] طفل‌های شیرخوار را بر روی سینة مادران سر بریدند و عده‌ای را که مشغول خواندن قرآن بودند، کشتند و بعد از غارت خانه‌ها و مغازه‌ها به مساجد رفتند و عده‌ای را هم در حال نماز کشتند.[۶]
حریم قرآن را هتک‌کرده و همة قرآن‌ها را سوزاندند، به شکلی که تنها سه قرآن از شرّ جسارت‌های آنها در طائف سالم ماند. کتاب‌های تفسیری و حدیثی را پاره پاره کردند و به زیر پا انداختند.[۷]
● تخریب دو قبة نورانی
تخریب قبة زادگاه پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ و حضرت علی ـ‌ علیه السلام ‌ـ بعد از جنایات طائف واقع شد. با پخش خبر قتل و غارت‌های وهابی‌ها در طائف، علمای مکه آنها را تکفیر کرده و حکم به کفرشان دادند. به همین سبب وهابیون در هشتم محرم سال ۱۲۱۸ به مکه یورش برده، آن را اشغال کردند. صبح همان روز وهابی‌ها همراه با عده‌ای که با آنها همدست شده بودند به گورستان جنت المعلی حمله کرده و گنبدهای زیادی از این گورستان و همچنین قبور ابوطالب، عبدالمطلب و اولاد پیغمبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ را خراب کردند.
تخریب خانة حضرت خدیجه که مهبط وحی الهی بود و تبدیل آن به توالت، تخریب زادگاه رسول اکرم ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ و تبدیل به محل خرید و فروش حیوانات ‌که بعدها با تلاش افراد صالح از چنگال وهابی‌ها درآمد و به کتابخانه تبدیل شد‌، همچنین ویران کردن قبه زادگاه پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ در معلی و قبله زادگاه علی ابن ابیطالب ـ ‌علیه السلام ‌ـ و خدیجه و ابوبکر و رقص و طبل‌نوازی و آوازخوانی در هنگام تخریب از فجایع وهابی‌ها در سال ۱۲۱۸ بود.[۸]
● غارت اشیای حرم پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و منع زیارت قبور
غارت اشیای گرانبهای حرم نبوی در سال ۱۳۲۰ هـ ق و منع مردم از زیارت قبر پیامبر و ائمه بقیع ـ علیهم السلام ـ از وقایع شوم همان سال است.[۹]
● تعرض به کاروان‌های زیارتی و منع زیارت خانه خدا
وهابیون در سال ۱۲۲۲ هـ ق و پس از ناکامی حمله به نجف و مقاومت مردم و طلاب دینی به فرماندهی شیخ جعفر کاشف الغطا، بار دیگر به مکه و مدینه یورش بردند و به غارت حجاج بیت‌الله الحرام و محاصرة آن دو شهر پرداختند.[۱۰]
● کشتار زنان و کودکان بی‌گناه و زائران حرم حسینی ـ علیه السلام
در سال ۱۲۲۵ هـ ق و پس از یورش وهابی‌ها به حوران در سوریه، به فرماندهی عبدالله سعود و تاراج دارایی‌های مردم، کشتار انسان‌های بی‌گناه و اسیر کردن زنان و کودکان بار دیگر به کربلای معلی هجوم آورده و زائرانی را که در نیمه شعبان از حرم سید الشهدا ـ‌ علیه السلام ‌ـ برمی‌گشتند را مورد هجوم قرار دادند و بیش از یکصد و پنجاه نفر از آنها را به شهادت رساندند.[۱۱]
● قتل عام حجاج مصری در منا
در سال ۱۳۴۳ هـ ق نیز فجایعی دیگر به دست وهابیان رقم خورد. در آن سال افزون بر تخریب قبة ابن عباس، قبور طائف و قبرهای عبدالمطلب، ابوطالب و حضرت خدیجه و هچنین زادگاه حضرت زهرا ـ ‌سلام الله علیهاـ، وهابی‌ها برنامه حج را تعطیل کردند و در سال بعد یعنی ۱۳۴۴ هـ ق، عده‌ای از حاجیان مصری را در منا کشتند.[۱۲]
● تخریب قبور ائمه بقیع ـ علیهم السلام
سال ۱۳۴۴ هـ ق تاریخ شاهد یکی دیگر از جنایت‌ها و فجایع هولناک به دست کوردلان و منحرفان وهابی بود. آنها در آن سال پس از اشغال مکه به مدینه حمله کردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان، شهر مدینه را اشغال کردند.
قبر حمزه و شهدای احد را با خاک یکسان کردند و قبور ائمة بقیع و دیگر قبور همچون قبر ابراهیم فرزند پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ و زنان آن حضرت، قبر ام‌البنین مادر حضرت عباس، قبه عبدالله پدر پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله ‌ـ اسماعیل پسر امام صادق ـ ‌علیه السلام ‌ـ و قبه همه صحابه و تابعان را بدون استثنا خراب کردند.
ضریح فولادی ائمه بقیع که در اصفهان ساخته و به مدینه حمل شده بود را از روی قبر چهار امام معصوم؛ امام حسن مجتبی، امام زین العابدین، امام محمد باقر و امام جعفر صادق ـ علیهم السلام ـ برداشته و به غارت بردند.
قبرهای عبدالله ابن‌عباس، پسر عموی پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله‌ ـ و فاطمه بنت اسد مادر امیر‌المؤمنین ـ ‌علیه السلام ‌ـ که با قبور چهار امام معصوم در زیر یک قبه بود را نیز ویران کردند.
گنبد منور نبوی را به توپ بستند؛ ولی از ترس مسلمانان جهان قبر شریف را خراب نکردند.
در همین سال به کربلای معلی برای چندمین بار حمله کردند، ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیا نفیس حرم مطهر که بیشتر آنها هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود را غارت کردند و قریب به هفت هزار نفر از علما، فضلا، سادات و مردم را کشتند.[۱۳]
اینها تنها گوشه‌ای از جنایت‌های این فرقة انحرافی است و چون در این مجال فرصتی برای باز‌کردن پرونده این جنایت‌‌کاران نیست، تنها چندین جنایت و جسارت دیگر را عنوان می‌کنیم:
▪ به آتش کشیدن کتابخانة بزرگ المکتبه العربیه و از بین رفتن بیش از شصت هزار عنوان کتاب گران‌قدر و کم نظیر و بیش از چهل هزار نسخة خطی منحصر به فرد از آثار شخصیت‌هایی همچون حضرت علی ـ‌ علیه السلام ‌ـ‌‌، ابوبکر، خالد بن ولید، طارق بن زیاد و دیگر صحابه پیامبر ـ ‌صلی الله علیه و آله‌ـ‌.
▪ کشتار حجاج یمن در سال ۱۳۴۱هـ ق.
▪ کشتار مردم بی‌دفاع اردن در سال ۱۳۴۳ هـ ق، در یورش به اردن.
▪ حمله خونین مکه در چهارم ذی الحجه ۱۴۰۷ ق (۹ مرداد ۱۳۶۶ ش) و به شهادت رساندن هزاران نفر از حجاج بیت الله الحرام به جرم سر دادن فریاد برائت از مشرکین که به همین علت و به دستور امام خمینی ـ‌رحمت‌الله علیه ‌ـ در ایران سه روز عزای عمومی اعلام شد.
▪ جنایت‌های سپاه صحابه در پاکستان که تاکنون هزاران شیعه را به جرم دفاع از ولایت اهل بیت ـ ‌علیهم السلام ‌ـ به شهادت رسانده‌اند.
▪ انفجارهای متعدد در عاشورای ۱۴۲۵ هـ ق، گروه القاعده در کربلا و شهادت زائران و عزاداران.
▪ شهادت زائران و عزاداران امام موسی کاظم ـ ‌علیه السلام ‌ـ در روز شهادت آن امام همام در سال ۱۴۲۶ هـ ق، با پخش غذای مسوم در اطراف حرم و همچنین انفجارهای متعدد در کاظیمن و در بین عزاداران که سبب شهادت ۱۵۰۰ نفر از شیعیان شد.
▪ جنایت‌های طالبان وهابی در افغانستان از زمان شکل‌گیری این گروه تروریستی در سال ۱۳۷۲ هـ ش، تاکنون.
▪ انفجارهای متعدد در عراق، از جمله انفجار هجده فروردین سال ۱۳۸۵ در مسجد براثای بغداد که بیش از ۶۹ نفر کشته و ۱۳۰ نفر زخمی شدند.
▪ انفجار در حرمین عسکریین ـ‌ علیهما السلام‌ ‌ـ در سامرا و تخریب قبور دو امام همام که داغ دیگری بر قلوب شیعیان جهان بود.
این فرقه ضالّه سال‌ها است که مانند گرگی خون‌آشام مسلمین را تعقیب می‌کند و با حمایت مستکبران و ظالمان، در بسیاری از کشورها تولید مثل و زاد و ولد کرده است.

هادی الیاسی
۱ ـ رک: فرقه وهابی و پاسخ شبهات آنها، سید محمد قزوینی، ترجمه علی دوانی.
۲- نگاهی به پندارهای وهابیت، علامه محمد حسین کاشف الغطاء، ترجمه محمد حسین رحیمیان.
۳ـ بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۲۸۴.
۴ـ تاریخ شیعه، علامه مظفر، ترجمه دکتر حجتی، ص ۱۶۵.
۵ـ فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آن، ص ۳۲.
۶ـ قصه عجیب استعمار، محمد باقر حسینی زفره ای، ص ۱۱۸.
۷ـ تاریخ وهابیان، ایوب صبری، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ص ۶۲.
۸ـ فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آن، ص ۳۷ و پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
۹ـ فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آن، ص ۴۰.
۱۰ـ تاریخ و عقاید وهابیان، علی اصغر فقیهی، ص ۳۰.
۱۱- فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آن، ص ۴۳.
۱۲ـ همان، ص ۵۵ و پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
۱۳ـ کشف الارتیاب، ص ۷۷ و شهداء الفضیلة، علامه امینی، ص ۳۸۸ و فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آن، ص ۵۶.

منبع : خبرگزاری رسا