ورود به دنیای طب در آن سوی مرزها

در سال‌های اخیر بحث و مجادله بسیاری بر سر پذیرش دانشجو از مقطع کارشناسی در رشته‌های متعدد میان مسوولان درگرفته است. شاید مروری کوتاه بر سیستم‌های پذیرش دانشجو در کشورهای گوناگون دنیا بتواند در قضاوت صحیح بر نظریات موافق و مخالف این طرح کمک کننده باشد...
به طور کلی در بسیاری از کشورها تحصیلات در حد دبیرستان به عنوان تحصیلات سطح دوم
(Secondary level) محسوب می‌شود و ادامه تحصیل بعد از دبیرستان به عنوان تحصیلات سطح سوم (Third level) نام می‌گیرد که البته با عنوان تحصیلات ثالثیه (Tertiary) از معروفیت بیشتری برخوردار است.
دانشجویان محصل در این سطح در بسیاری از کشورها مانند چین، هند و کشورهای اروپایی با عنوان دانشجویان دوره Undergraduate نام می‌گیرند. این دوره در ایالات متحده به عنوان graduate شناخته می‌شود.
به هر حال، این دوره با هر عنوانی که از آن نام ببریم، می‌تواند به دو صورت باشد: حالت اول به صورتی است که دانشجویان بعد از گذراندن یک دوره ۳ تا ۴ ساله ابتدا مدرک لیسانس دریافت می‌کنند. به عنوان مثال، کسانی که می‌خواهند وارد رشته پزشکی شوند ابتدا باید این دوره را به عنوان پیش‌نیاز پشت سر بگذارند و سپس وارد رشته پزشکی شوند.
در این کشورها اگر کسی موفق به دریافت لیسانس پزشکی نشود، قادر نیست وارد رشته پزشکی شود. دانشجویان در این دوره موظف‌اند دروسی مانند بیولوژی، فیزیولوژی، تکنیک‌های پزشکی، داروسازی، پرستاری و فیزیوتراپی را بگذرانند. حالت دوم به صورتی است که دانشجویان بعد از دبیرستان وارد دوره Undergraduate شده و تا گرفتن مدرک دکترای پزشکی در این رشته تحصیل می‌کنند. این سیستم همان شیوه‌ای است که در ایران و بعضی کشورها اجرا می‌شود.
● پذیرش دانشجوی پزشکی در ایالات متحده آمریکا
در ایالات متحده، رشته پزشکی دارای یک دوره چهار ساله پیش‌نیاز است. شیوه پذیرش دانشجوی پزشکی به این صورت است که افراد حتما باید با گذراندن دوره‌های پیش‌نیاز موفق به دریافت لیسانس از کالج یا دانشگاه (به دنبال فارغ‌التحصیلی از دبیرستان) شوند.
بدون داشتن مدرک لیسانس هیچ راهی برای ورود به رشته پزشکی وجود نخواهد داشت. به دنبال آن، دانشجویان وارد رشته پزشکی شده و بعد از گذراندن دوره‌ای چهار ساله موفق به دریافت مدرک دکترا می‌شوند.
● پذیرش در انگلستان
در انگلستان تحصیل در رشته پزشکی تا حدی با سایر کشورها متفاوت است. در این کشور فرد بلافاصله بعد از فارغ‌التحصیل شدن از دبیرستان وارد رشته پزشکی می‌شود و به مدت ۵ تا ۶ سال به طور مداوم در این رشته تحصیل می‌کند و با عنوان
Junior student از او یاد می‌کنند. سپس به دنبال این دوره، دانشجو موظف است یک دوره دوساله تکمیلی را برای دریافت مدرک دکترای خود بگذراند. به این ترتیب، سیستم انگلیس تا حدی مشابه ایالات متحده و تا حدی مشابه کشورهایی مانند ایران است.
● پذیرش در استرالیا
پذیرش دانشجو در استرالیا از هر دو سیستم تبعیت می‌کند. یعنی این کشور دارای سیستم‌های آموزش پزشکی متفاوتی است، اما در دانشگاه‌های معتبر آن افراد بلافاصله بعد از دبیرستان وارد رشته پزشکی می‌شوند و به مدت ۶ تا ۷ سال تا مقطع دکترا پیش می‌روند. البته در بعضی دانشگاه‌های استرالیایی، سیستم پذیرش دانشجوی پزشکی مانند آمریکا است. یعنی دانشجویان بعد از گرفتن مدرک لیسانس و گذراندن دوره‌های خاص پیش‌نیاز قادرند وارد رشته پزشکی شوند.
● پذیرش در هنگ‌کنگ
شیوه پذیرش دانشجو در هنگ‌کنگ تقریبا شبیه ایران است، با این تفاوت که دوره آن کوتاه‌تر و شش ساله است. به طوری که افراد موظف‌اند پنج سال به عنوان دانشجو و یک سال به عنوان انترن در این رشته حضور داشته باشند.
● پذیرش در فیلیپین
در فیلیپین نیز سیستم پذیرش دانشجو مانند کشور آمریکا است و دانشجویان تنها با دریافت مدرک لیسانس قادر به ادامه تحصیل در این رشته هستند.
به هر حال، حتی در دوره‌های لیسانس دانشجویان موظف به گذراندن دوره‌های پیش‌نیاز خاصی هستند که دانستن آنها در رشته پزشکی الزامی است.

منبع : هفته نامه سپید