بوسه زندگی To Fili tis... Zois

▪ نویسنده و کارگردان: نیکوس زاپاتیناس.
▪ موسیقی: سومکا.
▪ مدیر فیلمبرداری: استیون پریوولوس.
▪ تدوین: استاماتیس مارگتیس.
▪ طراح صحنه: کوستاس مارکیس.
▪ بازیگران: کاترینا پاپوتساکی[زوئی]، لئارتیس مالکوتسیس[پاسکالیس]، زتا دوکا، ساکیس بولاس، تئوموس آناستاسیادیس، کاترینا هوروزیدو، هریستوس تریپیدوس، یانیس زوگانلیس.
▪ ١٠٣ و ٩٥ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ یونان.
▪ ژانر: کمدی، رازآمیز، عاشقانه.
پاسکالیس ٣٠ ساله در شرف ازدواج با آنتولا است. اما اشتباهی کوچک سبب می شود تا زمانی که برای تحویل گرفتن لوازم عروسی سوار کشتی شده، از پیاده شدن جا مانده و دچار دردسر شود. چون وقتی به جزیزه روبرویی می رسند، باخبر می شوند که کارمندان کشتیرانی دست به اعتصاب زده اند. تنها راه موجود استفاده از هواپیماست که به دلیل ترس پاسکالیس از پرواز این راه نیز عملی نیست. پاسکالیس که در کشتی با زوئی زیبا آشنا شده، ناخواسته با وی همراه می شود.
ظاهرا زوئی عکاسی موفق و در راه انجام کای تازه است. اما خیلی زود معلوم می شود که وی آدمکشی کرایه ای است و برای از میان بردن هدف تازه اش-کارخانه داری ثروتمند- به آن جزیره آمده است. نقشه ترور کارخانه دار ناموفق می ماند و زوئی ناچار می شود با تنفس دهان به دهان او را در حضور پاسکالیس به زندگی بازگرداند. این واقعه سبب آشنایی آن دو با کارخانه دار و همسر جوان و زیبایش می شوند. زوئی از این واقعه خشنود است، چون خود را به هدف نزدیک تر می بیند. اما پاسکالیس مدام از دلهره تعویق یا بر هم خوردن مراسم عروسی خود نگران است و تماس هایش با محبوب نیز بر اضطراب وی می افزاید. کارخانه دار متنفذ می کوشد با استفاده از آشنایان خود که یکی صاحب قایقی تندرو و دیگری خلبان هلی کوپتر است، پاسکالیس را به جزیره محل اقامتش برگرداند.
اما هر دو راه با شکست مواجه می شود. اولی به دلیل بر هم خوردن حال پاسکالیس از سرعت زیاد قایق و دومی به خاطر کشف دلداگی میان زوئی و او توسط کارخانه دار که در آخرین لحظه دستور بازگشت به هلی کوپتر را می دهد. اما آنتولا حاضر به از دست دادن داماد نیست و با کلیه افراد فامیل سوار بر قایق عمو به جست و جوی داماد فراری آمده است...
● چرا باید دید؟
سینمای یونان همچون زبانش برای همه دنیا معمایی است که گشودنش کار راحتی نیست. به جز نام های حاجی داکیس، تئودوراکیس، گاوراس و این اواخر تئو آنگلوپولوس کمتر فیلمساز یا آهنگسازی است که در خارج از یونان شناخته شده باشد[منهای یانی که اصولاً پدیده ای غیر یونانی حسابش می کنم].با این حساب یافتن ردپایی از کارگردانی به نام نیکوس زاپاتیناس در منابع رسمی نیز تقریبا محال است و یافته ها کم و نحیف. به گواه همین منابع زاپاتیناس نویسنده، بازیگر، فیلمبردار، تدوینگر، آهنگساز، تهیه کننده و کارگردانی است با حدود سه دهه سابقه و نقطه اوج کارنامه اش فیلم Enas & enas به سال ٢٠٠٠ است که جایزه بهترین کارگردانی، فیلمنامه و بهترین فیلم را از جشنواره تسالونیکی به دست آورده است.
شاید بد نباشد بدانید که شهرت بوسه زندگی یا تنفس دهان به دهان به خاطر آوازی که نامش را از آن گرفته، بر سر زبان ها افتاده و از این رهگذر به بازارهای بین المللی راه یافته است. آوازی که النا پاپاریزو برنده یوروویژن ٢٠٠٥ آن را اجرا کرده و ویدیوکلیپ آن در یوتیوب هزاران بازدید کننده داشته است. بوسه زندگی قصه تازه ای ندارد، ساختارش نیز بدعتی با خود حمل نمی کند، پس چرا سر از این صفحه در آورده است؟ پاسخ روشن است: فیلم یک نمونه کامل از سینمای غیر روشنفکرانه یونان است که از دید همه ما پنهان مانده، چون راهی به بازارهای بین المللی نیافته است.
یک نمونه کامل از محصولی بومی برای چرخیدن چرخ صنعت سینمای ملی که قصه اش را بی ادا و اصول و با استفاده از همه امکانات موجود روایت می کند. حتی می توانید نام یک فیلم توریستی را به آن بدهید چون ضمیمه های دی وی دی آن به معرفی مناظر و هتل های جزیره سیفنوس اختصاص دارد. ولی بیایید کمی منصف باشیم، کیست که کمی تفریح را دوست نداشته باشد؟ کلیشه ها و پایان خوش را نپسندد، مخصوصاً اگر هنرپیشه ای زیبارو و پر حرارت در زیر آفتاب سواحلی زیبا آن را همراهی کند؟ همه ما به یک تعطیلات احتیاج داریم. مگر نه؟
بوسه زندگی به عنوان یک محصول ملی موفق شده تا ٢٥٠ هزار نفر را طی یک ماه به سالن ها بکشاند، رقمی جالب برای یک فیلم وطنی در مصاف با تولیدات هالیوودی که بازار را قبضه کرده اند. فیلمی که می تواند سرمشق فیلمسازان کشورهای دیگر شود تا داستان های هالیوودی و حتی کلیشه ای را-در اینجا آدمکش زیبارو که بعد از آشنایی با مرد دلخواه دست از حرفه اش برمی دارد و مردی در آستانه ازدواجی غلط که محبوب واقعی اش را می یابد- مال خود کرده و با زدن رنگ بومی به آنها رونقی حتی اندک به سینمای ملی خود بدهند. منوط به اینکه مانند زاپاتیناس اصول روایت را بلد باشند.
اگر طرفدار آنگلوپولس نیستید، اگر با سینمای یونان آشنایی ندارید، اگر نیاز به دیدن فیلم با حال و هوای مدیترانه ای دارید، اگر خاطره خوشی از فیلم هایی چون زوربای یونانی و یکشنبه ها هرگز دارید، بوسه زندگی شما را هم می تواند به زندگی برگرداند. اصلاً مخصوص شما ساخته شده، باور نمی کنید!!!

امیر عزتی

منبع : موج نو