زمین های زراعی ،فدای آپارتمان سازی

▪ نباید زمین های زراعی فدای آپارتمان سازی شود
با توجه به مدارک و مستندات گوناگون از معماری و شهرسازی در ایران هر یک از شهرها ویژگی خاصی دارند و مجموعه ساخت وسازها و معماری از نظر عملکرد و کاربرد مصالح و نوع فرم و شکل، تحت تاثیر آب و هوای مختلف است.
در استان مازندران به خاطر سکون هوا و رطوبت بالا نیاز است که خانه ها از چهار طرف فضای باز و پنجره و ایوان داشته باشند. با پذیرش این مطلب که معماری بافت قدیم هویت یک شهر را در ایران نشان می دهد، سالها است این مقوله در مازندران مورد غفلت قرار گرفته و به جای آن سبک مدرن و آپارتمان سازی مطرح شده است.
خانه های قدیمی با سقف های سفالی و پنجره های رنگی، نورگیر ارسی با طاق های پنج دری جای خود را به آپارتمان هایی که بیشتر به قوطی کبریت شبیه هستند داده است. افزایش جمعیت و ازدیاد تمایل به شهرنشینی باعث توسعه بافت شهری شده و این توسعه موجب از بین رفتن بسیاری از زمین های کشاورزی و جنگلی شده که در آینده نه چندان دور خطرات زیست محیطی جبران ناپذیری را در این استان به وجود خواهد آورد.
کوچک بودن وسعت و ابعاد واحدهای آپارتمانی و نبود فضای مناسب برای بازی کودکان و استراحت خانواده و اختلاف نظر در بین همسایه ها از عوامل بسیار مهم به وجود آمدن ناملایمات روحی و روانی در افراد است و همچنین ساخت آپارتمان در محله هایی که هنوز بافت قدیمی خود را حفظ کرده اند باعث شده تا چهره زشتی در شهر به وجود آید.
علی جان حسنی، یک جامعه شناس اصلی ترین فایده آپارتمان سازی را جلوگیری از به هدر رفتن زمین های زراعی دانست و گفت: اگر آپارتمان سازی ادامه نداشت، زمین های زراعی بسیار زیادی را از دست می دادیم. وی افزود: این امر از لحاظ اقتصادی و خدماتی برای جامعه بسیار مفید است و ما با تخریب خانه های فرسوده می توانیم آپارتمان ها را جایگزین آن کرده و از به هدر رفتن زمین های کشاورزی بیشتر جلوگیری کنیم.
حسنی به معضلات آپارتمان نشینی نیز اشاره کرد و گفت: آپارتمان سازی افراد را منزوی و گوشه گیر کرده و موجب رواج فردگرایی هم رواج در جامعه می شود. وی با بیان این که نمای بسیاری از ساختمان های ساخته شده در استان سرد و بی روح است گفت: در حال حاضر شاهد معماری چشم نوازی در استان نیستیم و شاید تنها دلیل آن این است که معماری به سمت تجاری شدن هدایت شده است. حسنی اظهار کرد: سازندگان میل چندانی برای روح بخشی به نمای ساختمان ها ندارند در صورتیکه تمامی نماهای ساختمان بر ذهن و روح افراد تاثیرگذار است. وی تاکید کرد: سرمایه مازندران آپارتمان نیست بلکه زمین های حاصلخیز است و نباید به سمتی برویم که زمین های زراعی فدای آپارتمان سازی شود.
عباسعلی شاهرودی، عضو هیات علمی دانشکده معماری نیز در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: این استان فاقد آثار معماری معاصر است و بناهایی که براساس یک فرایند صحیح و درست و کامل به وجود آمده باشد را نمی توان یک اثر معماری دانست. وی علت عمده کمبود آثار معماری را فاصله گرفتن با مختصات معماری گذشته دانست و افزود: وارد کردن یکسری از برنامه های جدید در ساختمان سازی استان نقش معمار را از صفحه طراحی آثار ساختمانی حذف کرده است.
شاهرودی به نیاز فعلی جامعه به مسکن و کمبود معمار در استان اشاره کردو گفت: فقدان مسکن و نیاز جامعه امروز باعث شد تا ساختمان سازی توسط افرادی انجام شود که از حداقل دانش معماری هم برخوردار نیستند.وی با اشاره به این که یک اثر معماری دارای ویژگی های خاصی است گفت: در یک بنا باید به معیارهای هنری، پیام و یا محتوای خاصی که ناشی از فرهنگ و اعتقادات یک قوم است توجه کرد.
همچنین تورج ناییج پور، رئیس سازمان نظام مهندسی استان مازندران بزرگترین مشکل این سازمان را عدم تناسب تعداد مهندسین در بخش های مختلف عنوان کرد و گفت: با آمار به دست آمده تعداد مهندسین معمار در کل استان یک و شش دهم مهندسین عمران است.
وی با بیان این که هر مهندسی از ظرفیت خاصی برخوردار است افزود: مهندسین پایه سه هشت هزار متر، پایه دو ۱۲ هزار متر و پایه یک ۱۶ هزار متر اجازه کار دارند. ناییج پور با اشاره به اینکه مازندران دارای ۱۳۹ مهندس معمار است گفت:در صورتی که در همین استان ۲ هزار و ۳۹۵ مهندس عمران وجود دارد که ۱۸ برابر بیشتر از مهندسین معمار است. وی با اشاره به این که در خیلی از شهرهای استان مهندس معمار وجود ندارد گفت: براساس آخرین آمار موجود بابل ۲۲، بابلسر ۷، تنکابن ۶، بهشهر ۸، چالوس ۶ و امیرکلا و رویان و جویبار فاقد مهندس معمار هستند.
ناییج پور با بیان اینکه در ساری ۴۷ مهندس معمار وجود دارد افزود: این آمار قابل توجهی است و تا جایی که امکان دارد آن را در پایه یک نگاه خواهیم داشت. وی تنها دلیل باز ماندن طرح ها را کمبود مهندس معمار در استان مطرح کرد و گفت: در گروه بندی خاص ساختمانی، ساختمان های پایین هزار متر را غیر معمار هم می توانند انجام دهند و با توجه به کمبود معمار فقط پروژه های بالای هزار متر را باید مهندسین معمار انجام دهند. وی به پروژه یک میلیون متر مربعی که پروانه آن سال گذشته در آمل صادر شده است اشاره کرد و گفت: آمل دارای ۸ مهندس معمار است که هر کدام از آنها باید ۱۲۵ هزار متر از پروژه را انجام دهند که میانگین هر پروژه ۸۰۰ تا ۱۰۰ متر است یعنی یک معمار باید ۱۲۵ پروژه را طراحی و تکمیل کند که این کار شدنی نیست.رئیس سازمان نظام مهندسی تصریح کرد: سازمان نظام مهندسی دنبال تخصصی کردن کار است و برای اجرای این امر به یکسری از امکانات احتیاج است.
ناییج پور با بیان اینکه مسئولین و مردم در خصوص طراحی شهر کم کاری کرده اند گفت: در بخش معماری هر کسی سلیقه خود را تحمیل کرده است سقف ها و نقارهایی که جنبه مذهبی و ملی و منطقه ای داشتند و نماد بسیار خوبی برای معماری مازندران بود را متاسفانه از دست داده ایم و چهره ناهمگونی را برای استان خود به وجود آورده ایم. وی با اشاره به اینکه سازمان نام مهندسی یک مجموعه کاملا حرفه ای است گفت: این سازمان بنا دارد کمک کند تا شهرها به بهترین نحو ساخته شوند. رئیس سازمان نظام مهندسی به موانع و کمبودهای موجود اشاره کرد و گفت: ناهماهنگی در دستگاه های اجرایی و نبود کارگر فنی ماهر و مصالح غیر استاندارد از مشکلات موجود در این بخش است

منبع : روزنامه ابتکار