آیا برای بچه دار شدن آمادگی دارید؟

برخی زوج ها با درایت و برنامه ریزی دقیق صاحب فرزند می‌شوند، عده ای از زوجین هم بدون اندیشه و غیر مسئولانه، و برخی هم تصمیم می‌گیرند تا هیچگاه صاحب فرزندی نشوند. صرف نظر از اینکه شما در کدام دسته جای می‌گیرید، یک چیز مسلم است، و آن اینست که داشتن فرزند و پرورش آن یک شغل و مسئولیت ۲۴ ساعته و مادام العمر است، و البته پرهزینه و طاقت فرسا. ما در این مقاله به چند پارامتر که به شما کمک می‌کند تا دریابید آیا آمادگی خوش آمدگویی به عضو جدیدی را در خانواده خود دارید یا خیر، اشاره کرده‌ایم:
۱) آیا رابطه ای با ثبات با شریک خود دارید:
آیا بچه دار شدن توانایی ترمیم و یا تحکیم یک زندگی زناشویی متزلزل را دارد؟ خیر. این یک افسانه است. شما بایستی قبل از اینکه صاحب فرزندی شوید خود و شریکتان را بخوبی بشناسید، باید خالصانه به یکدیگر علاقه‌مند بوده و رابطه میان شما صمیمی‌‌و کاملاً با ثبات باشد. باید آینده رابطه شما روشن، مطمئن، قابل پیش بینی و نویددهنده باشد.
۲) آیا از توان مالی برخوردار می‌باشید:
یک کودک با وابستگی‌های مالی فراوانی به این دنیا وارد می‌شود، که این وابستگی‌ها با گذشت زمان افزایش نیز می‌یابند. هزینه‌های نگهداری و پرورش کودک بی‌شمار است، از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: هزینه زایمان، هزینه‌های درمانی (مراجعه به پزشک و تهیه دارو)، نیازهای تغذیه ای و پوشاک، اسباب بازی، مدرسه و شهریه‌های متعدد دیگر، اوقات فراغت، دانشگاه، ازدواج و...بنابراین لازم است تا شما از یک پشتوانه مالی، یک شغل با درآمد مکفی و پایدار و پس انداز خوبی برخوردار باشید (برخورداری از امنیت شغلی و مالی).
۳) آیا وقت کافی در اختیار دارید:
بسیار خوب، شما از لحاظ مالی تامین می‌باشید. اما پول نمی‌تواند نیازهای احساسی و عاطفی فرزند شما را برآورده سازد. کودک شما نیازمند حضور شماست، که هیچ چیز را نمی‌توان جایگزین آن کرد، حتی گرانقیمت‌ترین و مجلل‌ترین لباس‌ها و اسباب بازی‌ها را. این در مورد پدر و مادر هر دو به یک اندازه صدق کرده و حائز اهمیت است. چنانچه مشغله کاری زیادی دارید بهتر است از بچه دار شدن صرفنظر کنید.
۴) آیا به مسایل بالقوه آینده اندیشیده اید:
چنانچه شما و شریکتان متعلق به دو مذهب، فرهنگ، کشور و یا حتی طبقه اجتماعی متفاوت باشید، این تفاوت‌ها می‌تواند طی پرورش کودک زمینه‌ساز مشاجرات و کشمکش‌های فراوانی گردد. نیازی نیست شما در مورد همه چیز هم‌عقیده باشید، اما ضروری است بر سر اینکه چگونه در آینده مصالحه و سازش خواهید کرد توافق حاصل کرده باشید.
۵) آیا از سلامت کامل جسم و روان برخوردار می‌باشید:
شما و شریکتان قبل از بارداری باید کاملا سالم باشید. پیش از بارداری بایستی تحت یک چک آپ کامل قرار گیرید، و وجود بیماریهای خطرناک از قبیل اچ آی وی در شما منتفی گردد. چنانچه به دیابت و فشار خون بالا مبتلا هستید، بایستی تحت نظر متخصص زنان فرزند خود را بدنیا آورید. همچنین انجام آزمایشات ژنتیک قبل از بارداری از اقدامات بسیار ضروری و حیاتی است. سلامت روان شما و شریکتان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
۶) آیا از دانش کافی در زمینه پرورش کودک بهره مند می‌باشید:
فرزندپروری یک علم است. شما بایستی از مراحل رشد و تکامل کودک، نحوه مراقبت از کودک، و روانشناسی کودک و نوجوان آگاهی کامل داشته باشید. شما باید بدانید چگونه با یک کودک خردسال و یا نوجوان رفتار کرده و تعامل داشته باشید. شما بمنظور تادیب و تربیت فرزندتان باید از صلاحیت و دانش کافی برخوردار باشید.
۷) آیا شما از حمایت اجتماعی و عاطفی کافی برخوردار هستید:
پرورش کودک بدون یاری دوستان و خانواده کاری بس دشوار و طاقت فرسا است. بنابراین مطمئن گردید از حمایت اجتماعی کافی در رابطه با نگهداری و پرورش فرزندتان بهره مند می‌باشید.
۸) آیا شما آمادگی ظهور تغییرات جسمی ‌در بدنتان را دارید:
حاملگی و زایمان با اضافه وزن در مادران همراه است (به ویژه در ناحیه شکم). این اضافه وزن ممکن است همیشگی و یا گذرا باشد. به هر صورت برای بازگشت به وضعیت اولیه حداقل ۹ ماه زمان لازم است. بنابراین زوج‌های جوان باید آمادگی پذیرش این تغییرات ظاهری را داشته باشند.
۹) آیا برای بی خوابی‌های شبانه آمادگی دارید:
بی خوابی‌های شبانه، از هم گسیختگی در الگوهای خواب، نبود وقت کافی برای رسیدگی به خودتان، رابطه جنسی کمتر، تفریح و اوقات فراغت کمتر، ازجمله مشکلات پیش روی شماست که باید با آنها کنار آیید. هشیار باشید که بچه دار شدن در ماه‌های نخست زندگی مشترک می‌تواند استرس و فشار روحی زیادی به شما و شریکتان تحمیل کند. بنابراین سعی کنید تا ۳ سال پس از ازدواجتان صاحب فرزندی نشوید.
۱۰) آیا می‌توانید فرزند خود را همانگونه که هست بپذیرد:
شما باید احتمال تولد نوزادی با نقص‌های جسمی‌و روانی را نیز مد نظر داشته باشید (هر چند اغلب آنها قابل پیشگیری است). ممکن است نوزاد شما، آن طور که در رویاهایتان می‌پروراندید، نباشد، ممکن است از زیبایی دلخواه شما برخوردار نباشد، و یا حتی ممکن است مرده متولد شود. چنانچه پسر و یا دختر بودن کودک برایتان مهم است، بهتر است قید بچه دار شدن را بزنید، چون ممکن است چیزی بر خلاف آرزویتان رقم بخورد.
● چند توصیه دیگر:
۱) چنانچه بر مبنای دلایل غلط و غیر منطقی صاحب فرزند شوید، لذت شیرین پدر و مادر شدن به پشیمانی و عذابی ابدی برای شما و فرزندانتان بدل خواهد شد.
۲) برای آینده خود برنامه ریزی کنید و ببینید حضور فرزند در آن چه تغییراتی ایجاد می‌کند.
۳) فرزند با خود شادی‌های بسیاری به همراه می‌آورد، اما در عین حال چالش‌های فراوانی نیز پیش روی شما قرار می‌دهد. فرزند روابط، فعالیت‌های روزمره، شغل، وضعیت مالی، و سبک زندگی شما را دستخوش تغییر خواهد کرد.
۴) پیش از بچه دار شدن درباره نحوه پرورش کودک با شریکتان صحبت کرده و به توافقات اصولی دست یابید. هر دوی شما در این زمینه باید از آمادگی جسمی، روحی و مالی کافی برخوردار باشید.
۵) شما و شریکتان باید قادر به فرآهم آوردن محیط و فضایی سالم، امن، مطمئن و عاری از تنش برای رشد و بالندگی فرزندتان باشید.
۶) بسیاری از مادران پس از تولد فرزندشان دچار افسردگی پس از زایمان می‌گردند. از دلایل عمده آن عدم آمادگی برای مادر شدن، ناتوانی در درک حقایق زندگی، توقعات نامعقول و عدم برنامه ریزی قبلی می‌باشد. به عبارت ساده تر آنها نمی‌دانند چه می‌کنند و چه باید بکنند.
۷) سطحی نیندیشید. از افرادی که به تازگی صاحب فرزند شده اند، مشکلات مرتبط با نگهداری کودک را جویا شده و صادقانه ببینید می‌توانید از عهده آنها بر آمده و با آنها کنار آیید.

منبع: bashgah.net

منبع : سایت سیمرغ