نمونه‌های قدرت و قناعت

نتایج جالب و پیروزی های تیم های ورزشی جانبازان و معلولان ایران در مسابقات اخیر پارالمپیک در پکن، نشانگر مسایلی مهم و درس هایی ارزشمند برای تمامی جامعه ما و به ویژه برنامه ریزان ورزش ما بود تا کاری کنند که از این پس ورزشکاران سالم و سایر قشرها نیز با الگوبرداری از روش کار جانبازان و معلولان گرانقدر عرصه ورزش، همیشه سیر صعودی را در المپیک ها طی کنند و از پسرفت و توقف عاری باشند.
امسال ورزشکاران سالم و فاقد معلولیت ایران با تنزلی چشمگیر در قیاس با گذشته و با اکتفا به یک طلا و یک برنز به رتبه پنجاه و یکم در جدول مدال های المپیک پکن اکتفا کردند و نتوانستند انتظارهایی را که از آنها می رفت، برآورده کنند و در حالی که قبل از سفر از پیروزی های پرتعداد آنها و کسب حداقل ۷ مدال یاد شده بود، در میدان عمل تن به باخت های متعدد داده و حتی در رشته هایی که به ظاهر امید جدی کسب مدال طلا بودند، کم آوردند و روی سکو هم نایستادند و رتبه سوم هم سهم شان نشد. جانبازان و معلولان در نقطه مقابل با ۵ طلا، ۶ نقره و ۳ برنز در جدول مدال های پارالمپیک بیست و دوم شدند که یک پله بالاتر از پارالمپیک قبلی است. در حالی که در ورزش سالم ها کسب ۵ طلا برای ما رویایی تقریبا دست نیافتنی و در نگاهی امیدوارانه تر یک هدف بسیار سخت است، در ورزش جانبازان و معلولان، اگر برخی کاستی ها وجود نداشت و سه چهار ورزشکار خاص ما به سبب مسایلی مانند دیر رسیدن به محل برگزاری رقابت ها امکان حضور در عرصه را از دست نمی دادند تعداد مدال های ما از آن چه هم که دیدیم بیشتر می شد و این امر جای توجه و تقدیر دارد و اگر توان و وقت و بودجه بیشتری صرف تقویت ورزش معلولان شود و دلخوشی های این قشر بیشتر گردد، تعداد مدال های حاصله در پارالمپیک ها و مسابقات جهانی نیز بیشتر خواهد شد.
● افزایش پاداش ها
خوشبختانه رئیس جمهور ورزش دوست کشورمان با مطلع بودن از این نکته و وقوف به ارزش اجتماعی فراوان این قشر ایثارگر در بدو سفر ملی پوشان به بازی های پارالمپیک پکن پاداش افراد پیروز و مدال دار را افزایش داد و تصریح کرد که بیش از قول و قرارهای سابق به مدال داران پاداش داده خواهد شد و این چنین بود که برای طلا، نقره و برنز به ترتیب ،۵۰ ۴۰ و ۳۰ میلیون تومان پاداش تعیین شد و این بیشتر از ارقام اولیه ای بود که برای این امر و افراد در نظر گرفته شده بود. حسن این اقدام این بود که اولا انگیزه ملی پوشان را بیشتر کرد و ثانیا برای آنها این نکته را به اثبات رساند که از دیدگاه دولت و نظام ما، ورزشکاران معلول همان قدر ارزش دارند که سایرین دارند و هیچ یک را نباید بر دیگری صاحب رجحان شناخت و اگر هم رجحانی در کار باشد، با جانبازان و معلولان است که نمونه های ایثار و تلاش اند و از حاشیه ها دور هستند و بدون چشمداشت، کار و تلاش می کنند و از هیچ، همه چیز می سازند و در حالی می درخشند که حتی یک هزارم توجه مبذول شده به ورزشکاران سالم به آنها ارزانی نمی شود و دلخوشی های آنان را ندارند و با این وجود در پارالمپیک کاری را کرده اند که اسباب سرفرازی کل ملت ایران شده و به داشتن ورزشکارانی این قدر پاک و پرتلاش و بی حاشیه می بالند.
لزوم رسیدگی به این قشر زحمتکش پس از آن چه در پارالمپیک پکن روی داد و مدال های متعدد و باارزشی که بردند، چند برابر شده و با سازمان تربیت بدنی است که در این خصوص هر چه زودتر دست این قشر را بگیرد و خواسته های فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولان را که به واقع تجلی آرزوهای ورزشی این قشر بی ادعا است، برآورده کند و با در نظر گرفتن بودجه ای بهتر و شایسته، آنها را بیشتر در مسیر نیل به اهداف شان قرار دهد.
● فداکاری و تلاش
وقتی پای صحبت مدال آوران شاخص پارالمپیک مثل میرزایی، حردانی و رجبی می نشینید و یا مهارت های ورزشی فوق العاده اعضای تیم ملی والیبال نشسته جانبازان و معلولان را ( که مجددا قهرمان شدند) می بینید، از این همه قدرت و قناعت به شگفت می آیید و به عنوان یک ایرانی غرق در غرور می شوید. وقتی ما این همه خرج تدارک و تقویت تیم های ورزشی مختلف خود در رشته های مختلف می کنیم و این تیم ها را این گونه تحویل می گیریم و حاصل کار چیزی است که اخیرا در پکن دیدیم، بیش از پیش باید به این نتیجه رسید که توجه به قشر معلولین الزامی تر است، زیرا آنها بدون غرور و عاری از هرگونه حاشیه ها و با نهایت فداکاری و تلاش و با هزینه هایی بسیار کمتر مدال به ارمغان می آورند و اسباب مباهات می شوند.
درخشش آنها در پارالمپیک پکن و بی فروغی ورزشکاران فاقد معلولیت در المپیک ۲۰۰۸ یک بار دیگر نشانگر تفاوت های فراوان دو قشر فوق و لزوم از میان بردن این تفاوت ها به لحاظ تشکیلاتی و لزوم اختصاص دادن امکانات بیشتر به قشر شریف جانباز و معلول و کسانی بود که در پکن درخشیدند و همچنین هزاران ورزشکار معلول دیگری که در کشور ما کار و تمرین و تلاش می کنند، اما هیچ گاه حق مطلب در موردشان ادا نشده است.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان