سجاد مرادی، بهترین دونده ایرانی المپیک

در کنار سه پرتابگر تیم ملی دوومیدانی ایران که در یکی از شماره های گذشته این روزنامه عملکرد آنها مورد بررسی قرار گرفت.
سجاد مرادی و احسان مهاجر در دو ۸۰۰ متر و هادی سپهرزاد در دهگانه از دیگر نفراتی بودند که با کسب حدنصاب ورودی بازی های المپیک به این تورنمنت معظم راه یافتند و به رغم آنکه انتظار می رفت بهترین نتایج تیم ملی دو و میدانی ایران در موارد پرتابی حاصل شود اما این سجاد مرادی بود که پس از ۲ مرحله رقابت سنگین و فشرده در دو ۸۰۰ متر، نه تنها به عنوان نخستین ایرانی به مرحله نیمه نهایی یکی از موارد مسابقه های دو و میدانی بازی های المپیک راه یافت بلکه او در مجموع نیز با کسب زمان ۴۶‎/۰۸: ۱ دقیقه در مکان یازدهم قرار گرفت که برای مرادی عملکردی ارزشمند محسوب می شود.
در کنار این نتیجه قابل قبول یکی از نکات بارزی که در دو مسابقه مرادی در هر دو مرحله مقدماتی و نیمه نهایی به چشم آمد احاطه و تسلط نسبی او بر جریان مسابقه بود، هرچند او باز هم در مترهای پایانی نتوانست رقیبی جدی برای بهترین ورزشکاران دو ۸۰۰ متر باشد اما به طور مشخص دیده شد که مرادی با تلفیقی از تجارب گذشته خود که ناشی از یک دور حضور در بازی های المپیک (آتن) و دو دوره اخیر رقابت های جهانی (هلسینکی، اوزاکا) است، کاملاً به شرایط دشوار و سنگین مسابقه های بزرگ دوومیدانی آگاهی دارد و با در نظر گرفتن چنین شرایطی و همچنین محک زدن توان جسمانی و فنی خود و رقبای قدرتمندی نظیر آلفردیگو، اسماعیل احمداسماعیل، یوسف سعدکامل، نجم منصور و.‎/‎/ در مسابقه حاضر شد و نتیجه آن نیز به طور نسبی برای جامعه دوومیدانی رضایت بخش بود.
حمید سجادی قهرمان سابق دوومیدانی آسیا می گوید: «مرادی در یک فاصله زمانی کم توانست در دو مسابقه مقدماتی و نیمه نهایی دو ۸۰۰ متر نتایج ارزشمندی را کسب کند و به نظر من رسیدن به مرحله نیمه نهایی دو ۸۰۰ متر بازی های المپیک برای او یک نتیجه ارزنده و قابل قبول است.
جدا از عملکرد قابل قبول مرادی، آنچه که در هر دو مسابقه او در بازی های المپیک دیده شد، این بود که او به رغم رقابت پایاپای با حریفان نامدار خود، توان ادامه رقابت را در ۱۰۰ متر پایانی مسابقه ندارد و به همین دلیل عملاً از دور نفرات برتر خارج می شود.
بی شک چنین اتفاقی برای کسی که دارای نتیجه خارق العاده ۴۴‎/۷۴: ۱ دقیقه است بسیار سؤال برانگیز است. آنچه که به عنوان یکی از عوامل اصلی بروز چنین اتفاقی به ذهن متبادر می شود، فقدان یک مربی برجسته سطح بالای بین المللی است.
مرادی هیچ گاه از چنین مربی بهره نجسته است و مهمتر از آن او به عنوان یک ورزشکار المپیکی بخش مهمی از تمریناتش را در ماه های پایانی منتهی به المپیک بدون مربی ادامه داد. سیدمصطفی کریمی رئیس فدراسیون دو و میدانی در این خصوص می گوید: مرادی از مربی که فدراسیون برای او استخدام کرده بود، رضایت نداشت، به همین دلیل فدراسیون نیز قرار داد مربی او را فسخ کرد. کریمی همچنین می گوید در فاصله کم باقی مانده تا بازی های المپیک امکان استخدام یک مربی جدید هم برای ما میسر نبود.
چنین مسئله ای در حالی از سوی رئیس فدراسیون دوومیدانی مطرح می شود که مرادی بعد از کسب نتیجه ۱‎/۷۴:۴۴ دقیقه که در دو و میدانی یک حدنصاب بین المللی محسوب می شود هیچ گاه صاحب یک مربی خوب و با دانش نبوده است و نمی توان این مسئله را صرفاً به المپیک ربط داد.
● بدون تاکتیک و استراتژی
احسان مهاجر شجاعی دیگر ورزشکار تیم ملی ایران در ماده ۸۰۰ متر بود. او که به لطف کسب عنوان قهرمانی دانشجویان جهان در سال۲۰۰۷ و رسیدن به حدنصاب قابل قبول ۱‎/۹:۴۵دقیقه به المپیک رسیده بود، به رغم آنکه انتظار می رفت با اتکا به تجارب گذشته اش در بهترین حالت به مرحله نیمه نهایی مسابقه های المپیک برسد، اما او با اتخاذ یک تاکتیک و استراتژی اشتباه، در ۴۰۰ متر اول و حتی پایان ۶۰۰ متر مسابقه به ترتیب با کسب زمان های ۵۰‎/۸۹ ثانیه و ۱‎/۲۰:۱۸ دقیقه بهترین زمان را در طول سه مرحله مقدماتی، نیمه نهایی و حتی فینال دو ۸۰۰ متر به دست آورد. او در ۲۰۰ متر پایانی به دلیل تحلیل قوای جسمانی اش عملاً از جریان مسابقه خارج شد و با کسب زمان تأمل برانگیز ۱‎/۲۵:۴۹ دقیقه در رده هفتم گروه اول ایستاد. بیژن شادمهر کارشناس دو و میدانی در این خصوص می گوید: «مهاجر شجاعی در المپیک تلاش کرد تا همچون بازی های دانشجویان جهان به یک نتیجه خارق العاده برسد اما او ظرفیت کسب یک نتیجه ایده آل را دارا نبود و نتوانست به آنچه قابل قبول بود، برسد.
اتخاذ چنین تاکتیکی از سوی احسان مهاجر شجاعی که تجارب ارزشمندی نظیر مسابقه های جهانی دو و میدانی در سال،۲۰۰۳ رقابت های داخل سالن جهان در سال۲۰۰۸ و مسابقه های معتبر دیگری نظیر بازی های آسیایی دوحه و ۲ دوره اخیر رقابت های جهانی دانشجویان در ازمیر و بانکوک را در اختیار دارد، بسیار دور از انتظار و سؤال برانگیز بود. او در این خصوص می گوید: مشکلات من از آنجا شروع شد که در فصل زمستان مجبور بودم به مسابقه های مختلفی نظیر بازی های داخل سالن ماکائو، داخل سالن آسیا وحتی رقابت های جهانی داخل سالن در اسپانیا بروم به همین دلیل نتوانستم تمرینات خوبی را در فصل زمستان داشته باشم.
از طرف دیگر بخشی عمده ای از تمرینات من به دلیل فقدان مسابقه های تدارکاتی معتبر بازدهی لازم را نداشت، مهاجر شجاعی اضافه می کند این مسئله در حالی برای من اتفاق افتاد که تمامی نفراتی که در تایلند و مسابقه های دانشجویان جهان به من باخته بودند، با حضور در مسابقه های متعدد بین المللی در المپیک نتیجه ای بهتر از من کسب کردند. او در خصوص اتخاذ تاکتیک نامناسبش در بازی های المپیک می گوید: من به رغم آنکه در یک مسابقه تمرینی، ۸۰۰ متر را در زمان ۱:۴۵دقیقه دویده بودم اما تمام زمانی که در اختیار داشتم را تمرین کردم و به دلیل کمبود مسابقه تدارکاتی ارزیابی دقیقی از وضعیت جسمانی ام نداشتم.
● فرصت کسب تجربه
هادی سپهرزاد در ماده دهگانه حدنصاب ورودی آلمپیک را در آخرین روزها به دست آورد. به همین دلیل در بهترین حالت انتظار می رفت که او بتواند با تکرار رکورد ملی ایران در بازی های المپیک توانایی های خود را در این ماده بسیار سنگین و دشوار به اثبات برساند و به رغم آنکه او در بیشتر موارد دهگانه عملکرد قابل قبولی را ارائه کرد اما در مواردی همچون ۴۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر وپرش با نیزه نتوانست به نتایج مدنظرش برسد و به همین دلیل از تکرار بهترین نتیجه خود بازماند.
مصطفی کریمی رئیس فدراسیون دو و میدانی می گوید: سپهرزاد با کسب نتایج قابل قبول توانست انتظارات فدراسیون را برآورده کند و به دلیل اینکه او در آخرین روزها سهمیه المپیک را کسب کرده بود نمی شد انتظار داشت او نتیجه بهتری را به دست آورد. سپهرزاد که بسیار دیر به سهمیه المپیک دست یافت، حضورش در بازی ها به منزله کسب تجربه تلقی شد.
به هر شکل حضور دو و میدانی ایران در بازی های المپیک با ۶ ورزشکار، بدون شک موفقیتی ارزشمند و رو به جلو است، اما آنچه از عملکرد ملی پوشان این رشته در المپیک می توان برداشت نمود این است که کمبود مسابقه تدارکاتی به عنوان یکی از عوامل اصلی بازدارنده برای موفقیت در تورنمنت های معتبر دو و میدانی است و متأسفانه این مسئله هیچ گاه به طور جدی مدنظر مسئولین فدراسیون دو و میدانی قرار نگرفته است. از سوی دیگر جدا از نظارت کمرنگ کمیته فنی فدراسیون دو و میدانی بر مراحل تمرینی ورزشکاران این رشته، فقدان مربی که بتواند عملکرد ورزشکاران را به شکل مطلوبی ارتقا دهد نیز کاملاً به چشم آمد.

مجید کیهانی‎

منبع : روزنامه ایران