میزان بقای چهار ساله بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش فوقانی در استان اردبیل

● زمینه و هدف:
مطالعات انجام شده در استان اردبیل در سال های اخیر نشان می دهد سرطان های دستگاه گوارش فوقانی شایع ترین نوع سرطان در استان اردبیل است. با توجه به اینکه مطالعه ای در مورد میزان بقای بیماران در این استان انجام نشده است لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش فوقانی و ارزیابی تاثیر خصوصیات دموگرافیک سرطان های گوارشی، عوامل خطر، نوع و درجه هیستوپاتولوژی، محل تومور و درمان انجام شده بر میزان بقای بیماران انجام گرفت.
● روش کار:
این مطالعه آینده نگر و از نوع توصیفی - تحلیلی بود. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود که با مراجعه به منزل ۴۲۰ مورد سرطان دستگاه گوارش فوقانی شامل ۱۴۱ مورد سرطان مری و ۲۷۹ مورد سرطان معده که در طی سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ در تنها درمانگاه فوق تخصصی گوارش استان اردبیل تشخیص داده شده بودند، تکمیل شد.
● یافته ها:
در این مطالعه گروه تحقیق موفق به پیدا کردن آدرس ۲۹۹ بیمار و ثبت اطلاعات آنان شد. تاریخ فوت ۵۵ بیماری که آدرس دقیق نداشتند از اطلاعات برنامه ثبت مرگ استان به دست آمد و در نهایت آدرس ۶۶ بیمار یافت نشد. میزان بقای ۱ - ۴ ساله بیماران به ترتیب %۲۵.۹، %۱۱.۱، %۴.۵ و %۱.۸ محاسبه شد. در این مطالعه مردان طول عمر کمتری در مقایسه با زنان داشتند و طول عمر بیماران با سرطان مری بیشتر از سرطان معده بود. کمترین میزان بقا مربوط به آدنوکارسینوم از نوع سلول های نگین انگشتری (Signet Ring Cell) بود. بیماران جراحی شده در مقایسه با بیمارانی که جراحی نشده بودند طول عمر بیشتری داشتند. درجه هیستوپاتولوژی. سن در زمان تشخیص، سابقه خانوادگی مثبت برای سرطان های دستگاه گوارش فوقانی، مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر هیچ گونه تاثیری در میزان بقای بیماران نداشتند.
● نتیجه گیری:
طول عمر بیماران مطالعه حاضر در مقایسه با سایر کشورهای توسعه یافته بسیار کمتر است که به علت تاخیر در تشخیص و کمبود امکانات درمانی است.

عباس یزدان بد
فاطمه صمدی
رضا ملک زاده
مسعود بابایی
منوچهر ایران پرور
احد اعظمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی