جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


پاین اپل اکسپرس Pineapple Express


پاین اپل اکسپرس   Pineapple Express
▪ کارگردان: دیوید گوردون گرین.
▪ فیلمنامه: ست روگن، اوان گولدبرگ بر اساس داستانی از جاد آپتاو، ست روگن، اوان گولدبرگ. موسیقی: گریم ریول.
▪ مدیر فیلمبرداری: تیم اُر.
▪ تدوین: کریگ آلپرت.
▪ طراح صحنه: کریس ال. اسپلمن.
▪ بازیگران: ست روگن[دیل دنتون]، جیمز فرانکو[سول سیلور]، دنی آر. مک براید[رد]، کوین کوریگان[بودلوفسکی]، کریگ رابینسون[متیسون]، گری کول[تد جونز]، روزی پرز[کارول-پلیس مونث]، اد بگلی جونیور[رابرت اندرسون]، نورا دانشانون اندرسون]، امبر هیرد[انجی اندرسون]، جو لو تروگیلو[آقای ادواردز]، ارتور ناپیونتک[کلارک].
▪ ١١٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ آمریکا.
▪ نامزد جایزه بهترین آنونس کمدی از مراسم آنونس طلایی.
▪ ژانر: کمدی، جنایی، مهیج.
دیل دنتون توزیع کننده خرده پای مواد مخدر بعد از دیدار دوست دخترش آنجی و پذیرش اینکه شام را باید با والدین وی صرف کند، به سراغ دوستش سول سیلور و در عین حال منبع اصلی تامین مواد مخدر خود می رود.
سول به او محموله ای تازه ای از حشیش معروف به پاین اپل اکسپرس داده و دیل برای توزیع آن به راه می افتد. اما در اولین مقصد شاهد به قتل رسیدن مردی آسیایی توسط پلیسی مونث و یکی از خطرناک ترین قاچاق چیان مواد مخدر شهر شده و هراسان از محل می گریزد. اما ته سیگار به جا مانده از او که حاوی پاین اپل اکسپرس است، وی را دست یافتنی می کند. چون دیل در مراجعه به منزل سول می فهمد این ماده تنها در اختیار سول بوده و به زودی آدم کش ها به سر وقت شان خواهند آمد. دیل و سول می گریزند، اما خیلی زود خود را در میان درگیری دو گروه از قاچاق چیان یافته و مجبور می شوند برای نجات جان خود از هر چه دارند مایه بگذارند. ولی اینها نباید مانع از آن شود که دیل به قرار شام خود دیر برسد...
● چرا باید دید؟
برایم اصلاً تعجب آور نیست که فیلم هایی با شخصیت محوری معتادان شیرین زبان- در کشور ما قهرمان بلامنازع این رشته آتقی خودمان با بازی جواد گلپایگانی است- یا از نوع بد دهن آمریکایی آن به فروش هایی آنچنانی دست یابد. با چنین وضعیتی بدیهی است که کسی پیدا شود و ٢٥ میلیون دلار بی زبان روی چنین پروژه ای سرمایه گذاری کند.
چون پاین اپل اکسپرس به عنوان نمونه این فیلم ها موفق شده بیش از سه برابر بودجه اش را در دو هفته اول نمایش اش به چنگ آورد. باز هم حرجی بر این آدم ها نیست اگر قصدشان تخطئه این مواد باشد و بالطبع کسب حلال، اما زمانی که مانند فیلم فعلی تبدیل به یکی از سنگ بناهای زیر ژانری به اسم stoner film شود که بی اغراق فیلمی در ستایش حشیش و توهم های ناشی از مصرف آن است، چه باید گفت؟
دیوید گوردون گرین متولد ١٩٧٥ لیتل راک، آرکانزاس است. در دانشکده هنر کارولینای شمالی درس خوانده و از آغاز قرن جدید با نوشتن فیلمنامه و ساختن شان قدم به دنیای سینما گذاشته است. هر سه فیلم پیشین وی درام هایی خوش ساخت بودند و باعث مطرح شدن نامش در جشنواره سندنس شدند. جوایز متعدد و ریز و درشتی هم گرفتند که باعث شده تا راجر ابرت او را یکی از شاعران سینما بنامد!!! و مثل من بعد از ساخته شدن آب زیپویی مثل پاین اپل اکسپرس به دست او متعجب و متحیر شود.
پاین اپل اکسپرس فرزند خلف پدرانی مانند Far Out Man(١٩٩٠) ساخته ویلیام لوستیگ است که همان زمان از گذاشتن نامش پای فیلمی که شعار تبلیغاتی اش No Brain, No Pain بود، طفره رفت. نمونه مستندی هم برای این گونه ساخته شد که سال قبل به نمایش در آمد و سوپر نشئه ام کن نام داشت و تلویحاً حشیش و تاثیرات آن را ستایش می کرد.
به همین خاطر تماشای این فیلم تجربه بدی است، چون نه از مهارت های کارگردانش در آن نشان می یابی و نه از درامی جدی که شخصیت ها درگیرش باشند. تنها اتفاق وقوف سه شخصیت اصلی به ارزش رفاقت و جایگاه یکدیگر در زندگی هم است که در میان هیاهوی فیلم گم می شود. و از همه بدتر فیلم داعیه اکشن بودن نیز دارد، در حالی که تا بعد از گذشت یک سوم فیلم و وقوع جنایت، ریتم فیلم به شدت کسل کننده است و بعد از آن نیز به زنجیره ای از حوادث ابلهانه تبدیل می شود. فقط کافی است بوسه پلیس مونث و رئیس قاچاقچیان را در صحنه درگیری نهایی ببیند تا به عمق پوچی پاین اپل اکسپرس پی ببرید.
این فیلم ادامه گرایش هالیوود به ساخت فیل های نوجوان پسند با حضور هر هنرپیشه تازه کاری است که موفق به پول در آوردن در اولین فیلمش شده باشد. نمونه اش همین جناب ست روگن که فیلمنامه نویس فیلم نیز هست و مدتی پیش خیلی بد را روی پرده داشت. اما نمی شود از بدی فیلم گفت و از تاثیر تهیه کننده اش جاد آپتاو که نویسنده قصه فیلم نیز هست و علاقه مفرطی به داستان های دوستی میان مردها دارد، حرف نزد. باعث تاسف است که گرین با این افراد هم جرم شده است، جرمی که فروش خوب فیلم نیز لکه آن را از کارنامه اش پاک نخواهد کرد!
فیلم در یک جمله تقدیس بی بند و باری، لذت طلبی، و گریز از عرف رایج و اخلاقیات متعارف و پسندیده است. چنین فیلم هایی به نظر من تماشاگر را دچار آشفتگی روحی و اغتشش فکری کند. تصویری که فیلم از زندگی جوانان پسندانه ارائه می کند فریبکارانه و غیر واقعی است. البته شاید برای بسیاری این سوال پیش آید که چرا چنین فیلم های دروغینی در گیشه پاسخ خوبی می گیرند؟ پاسخ ساده است: چنین آثاری وجوهی کاملاً هرج و مرج طلبانه دارند که با روحیات پرخاشجویانه و لذت طلبانه جوان غربی امروز مطابقت دارد!
امیر عزتی
منبع : موج نو


همچنین مشاهده کنید