کارآیی آموزش به رابطین بهداشت در ارتقای سطح آگاهی زنان در مورد پیشگیری از ابتلا به بیماری سالک

● مقدمه:
آگاهی رابطین بهداشتی با توجه به نقش اساسی آنان در گسترش آموزش بهداشت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه نقش آموزش به رابطین بهداشتی در سطح آگاهی جامعه زیر پوشش طرح رابطین مورد بررسی قرار گرفته است.
● روشها:
با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از زنان دو منطقه آندمیک سالک در اصفهان، ۳۲۲ نفر از منطقه هفتون به عنوان گروه مداخله و ۲۳۹ نفر از منطقه زینبیه به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. توسط پرسشنامه حاوی ۲۶ سوال سطح آگاهی آنان در مورد بیماری سالک سنجیده شد. پس از آموزش رابطین بهداشتی در مورد نحوه پیشگیری از بیماری سالک و با تاکید بر انتقال این آموزش به زنان منطقه هفتون (گروه مداخله) مجددا سطح آگاهی در دو منطقه توسط همان پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. به هر فرد بر اساس تعداد پاسخ صحیح نمره ای داده شد و آگاهی افراد به درجات خوب، متوسط و ضعیف تقسیم گردید.
● نتایج:
دو گروه شاهد و مورد از نظر متغیرهای مخدوش کننده مورد بررسی قرار گرفتند که تفاوت معنی داری بین آنها مشاهده نگردید. بین شغل همسران، سطح تحصیلات زنان و سطح تحصیلات همسران آنها با سطح آگاهی ارتباط وجود داشت (P<۰.۰۵). پس از آموزش، میانگین نمره کل در گروه مداخله ۰.۹۱ (۱۲.۱۶ درصد) و در گروه شاهد ۰.۴۲ (۵.۷۲ درصد) افزایش یافت. اختلاف میانگین نمره آگاهی دو گروه قبل و بعد از آموزش پس از حذف اثر آگاهی قبل از آموزش معنی دار نبود (P>۰.۵). به عبارتی رابطین بهداشتی تاثیر ناچیزی در افزایش آگاهی جمعیت زیر پوشش خود داشتند.
● بحث:
یکی از راههای مؤثر در کاهش شیوع بیماریهای عفونی، آموزش روشهای پیشگیری به افراد ساکن در مناطق آندمیک بیماری می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سطح آگاهی افراد ساکن در مناطق آندمیک بیماری سالک ناچیز می باشد و رابطین بهداشتی به عنوان انتقال دهندگان پیامهای بهداشتی به مردم، آنگونه که انتظار می رود فعال نیستند. طرح رابطین بهداشتی به عنوان یک طرح کشوری نیازمند بازنگری و ایجاد تغییرات اساسی می باشد.

بهزاد حق پناه
عباس علی جوادی
شهین شادزی
بهرام سلیمانی
مژده یدالهی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی