صفر برای صفر

کمیته ملی المپیک ایران و مسئولان آن در طول ۴ سال گذشته همواره سیاست سکوت را پیشه کردند و هرگز دوست نداشتند کسی وارد حیطه کاری آنها شده و از عملکرد آنها اطلاعی را به دست بیاورد.مسئولان کمیته ملی المپیک که چنین تصور می کردند که در خلوت خود ساخته زودتر از موعد مقرر به موفقیت خواهند رسید در این ایام تنها دلخوش به حرف های اطرافیانی بودند که همواره در مدح و ثنای آنها حرف می زدند و هیچ منتقدی را هم در بین خود نمی پذیرفتند که نتیجه چنین طرز تفکری هم در کمیته ملی المپیک با شعار علمی کردن آن کار خود را شروع کردند و در سایه آن برای رسیدن به سراب مورد نظر خود تاختند اما حاصل آن برای ورزش ایران چیزی در حد صفر بود.
● غیبت تماشاگران ایرانی
به هنگام برگزاری مراسم افتتاحیه جای خالی تماشاگران ایرانی کاملاً مشخص بود. به طوری که غیبت آنها سؤالات بسیاری را پیش روی مسئولان ورزش ایران وکمیته ملی المپیک ایران قرار داد. مسئولانی که پیش از برگزاری المپیک بدون آینده نگری و پیش بینی های لازم بلیت ها را به یک شرکت خصوصی فروختند تا خیلی از ایرانی های علاقه مند در حسرت دیدن مراسم افتتاحیه بسوزند و بسازند .
● پرچمدار
در حالی که از قبل عنوان شده بود که حسین رضازاده پرچمدار کاروان ایران در المپیک بیست و نهم خواهد بود اما با انصراف او از حضور در المپیک چین به نظر می رسید که قهرمانانی چون ساعی، حمید سوریان، آرش میراسماعیلی و ... که افتخاراتی جهانی را با خود به همراه داشتند این مسئولیت را برعهده خواهند گرفت اما به ناگهان المپیکی ها در آستانه المپیک اعلام داشتند که هما حسینی قایقران ۱۹ ساله پرچمدار ایران خواهد بود که این مسأله قبل از المپیک در حین برگزاری المپیک و بعد از المپیک حرف وحدیث های بسیاری را با خود به همراه داشت. هما حسینی پیش از قایقران شدن عضویت تیم بسکتبال استان کرمانشاه را داشت و به پیشنهاد مربی بسکتبال خود برای تست قایقرانی راهی تهران شده بود.
● لباس های آنچنانی
شلوارهای سفید و کت های سبز بی رنگ اعضای کاروان ایران در مراسم افتتاحیه المپیک یک بار دیگر نشان داد که آقایان در انتخاب خود تا چه اندازه مرتکب اشتباه شده اند. گویا آنها می خواستند لباس فرمی را انتخاب کنند که هیچ سنخیتی با کشور ما نداشته باشد. لباس های تنگ و کوچک که بعدها از سوی برخی از مسئولان اعلام شد که یکبار مصرف هم بوده اند. این لباس ها باعث شد تا مدتها سوژه لازم در دست منتقدان افتاده باشد.
● شیطنت تلویزیونی
به هنگام رژه ورزشکاران کاروان ایران تلویزیون چین برخلاف کاروان های دیگر هیچ یک از مسئولان ایرانی حاضر در ورزشگاه را نشان نداد. این مطلب را ایرانیان حاضر در پکن که راهی به مراسم افتتاحیه پیدا نکرده بودند و از تلویزیون تماشاگر هنرنمایی چینی ها در ورزشگاه آشیانه پرنده بودند برای ما بازگو کردند.
● کشورهای ناشناخته
در جریان رژه تیم های شرکت کننده در المپیک بیست و نهم کشورهایی را دیدیم که برای اولین بار بود که نام آنها را می شنیدیم. جزایر بیز، باها ماس، تونگا، آندورا فوجی، آروبا، تیمور، جزایر پالااو، کوموروس، ساموا، سوتو، نادو، فیجی و... کشورهایی بودند که حضور آنها در المپیک به نوعی به مثابه نوعی معرفی برای آنها به حساب می آمد.
● اوج تکنولوژی
چینی ها در مراسم افتتاحیه بی نظیرشان از تکنولوژی خود به بهترین شکل ممکن سود بردند. به طوری که خیلی ها اعتقاد داشتند چینی ها با برگزاری این مراسم به نوعی تکنولوژی برتر خود را نیز به جهانیان معرفی کرده و برای خود و کشورشان مشتری تراشیدند.
● عجله
با ورود کاروان ایران به پیست رژه ورزشگاه لانه کبوتر کاملاً عیان بود که برنامه ریزی مناسبی از قبل برای حضور در اینگونه مراسم تدارک دیده نشده بود. وجود صف های نامنظم، عدم وجود پرچم های کوچک ایران در دست ورزشکاران و عجله آنها برای طی کردن مسیر مسأله ای بود که به هنگام رژه کاروان ایران کاملاً به چشم می آمد.
● زنان محجبه
زنان کشورهای ایران، سودان، مالدیو، یمن، لیبی، لیبریا، عمان، افغانستان و پرچمداران کاروان امارات زنانی بودند که با حجاب کامل در مراسم رژه حضور داشتند.
● کاروان های متفاوت
کاروان های کشور قطر، عربستان سعودی و کویت به هنگام مراسم رژه هیچ ورزشکار زنی را با خود به همراه نداشتند.
● انفجار تماشاگر
همانطور که پیش بینی می شد کاروان تیم کشور میزبان یعنی چین پرجمعیت ترین کاروان حاضر در رقابت های المپیک بود که به عنوان آخرین تیم و آخرین کشور هم رژه خود را انجام داد. به هنگام حضور کاروان چین در مراسم رژه ناگهان تماشاگران چینی با تشویق خود ورزشگاه را منفجر کردند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی