آسمان، حد من است...

سال‌ها جست‌وجو برای پیداکردن کسی که بتواند رکورد هفت مدال طلای مارک‌ اسپیتز در المپیک ۷۲ مونیخ را بشکند، سرانجام در پکن پایان یافت. مایکل فلپس توانست هشت مدال طلا را با شکستن هفت رکورد جهان به‌دست آورد تا تبدیل به بزرگ‌ترین شناگر تاریخ و پرافتخارترین ورزشکار المپیک شود.
او همچنین یک‌میلیون دلار دستخوش نیز از اسپانسرش (اسپیدو)‌ گرفت. گرچه برای چگونگی گرفتن مدال در المپیک هر واژه‌ای را می‌توان به‌کار برد غیر از آسان اما فلپس در تمام مواد به یک شکل قهرمان نشد. شش‌مدال طلای او در مواد ۲۰۰ و ۴۰۰متر مختلط انفرادی، ۲۰۰متر پروانه، ۲۰۰متر آزاد، ۲۰۰×۴متر امدادی مختلط و آزاد به‌راحتی قهرمان شد، اما در دو ماده دیگر تا حدی از شانس و نبوغش کمک گرفت. او در ۱۰۰×۴متر آزاد امدادی پس از اینکه هم تیمی‌اش جیسون لوزاک از آلن برنارد فرانسوی (که بعدا در ۱۰۰متر آزاد طلا گرفت)‌ عقب‌ افتاد، تبدیل به گلوله‌ای پرسرعت شد تا این عقب‌ماندگی را جبران کند. پس از آن هم در ۱۰۰متر پروانه که از مواد تخصصی فلپس محسوب می‌شد او تنها یک‌صدم ثانیه زودتر از میلوارد ساویچ صربستانی دیواره استخر را لمس کرد.
فلپس اکنون پس از استیلایش در این مواد به سریع‌ترین ماده شنای جهان (در استخر بزرگ) می‌اندیشد، ۱۰۰متر آزاد و این یعنی پای گذاشتن به قلمرو برنارد.
شناگری که نه‌تنها قهرمان ۱۰۰متر المپیک شد، بلکه در نیمه‌نهایی این رشته رکورد جهان را نیز زد و فلپس قصد دارد در رقابت‌های سال آینده قهرمانی با او دست‌وپنجه نرم کند: «رکورد جهان او را تنها با چندصدم ثانیه اختلاف از دست دادم و به نظرم رقابت ما در رم جالب خواهد شد. البته در این ماده شناگران خوب زیادی وجود دارند مثل فیلیپو ماگنینی (قهرمان دو دوره ۱۰۰متر جهان)».
اما موادی هستند که فلپس قصد زورآزمایی در آنها را ندارد مانند شنای قورباغه که کاسوکه کیتاجیما شناگر ژاپنی با کسب دو مدال المپیک در آن فاتح بلامنازع است:‌ «در ماده قورباغه شنا نمی‌کنم، همچنین مواد استقامتی و شنای آب‌های آزاد و بنابراین می‌توانم بگویم حداقل با بچه‌های این مواد دوست خواهم ماند!» ابرستاره ۲۳ساله شنای جهان همچنین المپیک لندن را آخرین المپیک زندگی‌اش دانست:‌ «با خودم گفتم بعد از ۳۰سالگی دیگر شنا نمی‌کنم.
نمی‌دانم چقدر بعد از المپیک لندن به شنا کردن ادامه می‌دهم. نمی‌دانم چرا ۳۰سالگی را انتخاب کردم اما به باب بومن (مربی‌اش) گفتم پس از این سن نمی‌خواهم شنا کنم، بنابراین برنامه‌ای نریز، او نیز گفت، خوب است چون من هم نمی‌خواهم بعد از ۳۰سالگی مربی‌ات باشم.» فلپس همچنین در مورد برنامه‌هایش برای المپیک پکن گفت:‌ «واقعا نمی‌دانم در طول چهار سال آینده چه می‌کنم اما می‌خواهم در مواد جدیدی شنا کنم که در آنها قدرت مطلق نیستم باب به من گفت، می‌خواهد تمام آن چیزهایی را که در مربیگری من انجام داده، پشت در بگذارد و کاری کاملا متفاوت را آغاز کند. بگذارید ببینم اوضاع چطور پیش می‌رود. اگر این برنامه موفق باشد عالی است و اگر نه برمی‌گردیم به کاری که تاکنون انجام داده‌ایم.»
فلپس که تاکنون در لندن رقابت نکرده است، چندی پیش مانند یک توریست عادی قدم به این شهر گذاشت و در باران تابستانی این شهر مدتی طولانی انتظار کشید تا تعویض شدن نگهبانان کاخ باکینگهام را ببیند. فلپس که ۱۴مدال طلای المپیک در کارنامه دارد، باز هم با اشتهای سیری‌ناپذیر به‌دنبال درنوردیدن مرزهای تازه موفقیت است:‌ «من لذت می‌برم و به نظرم این اصلی‌ترین دلیل است. شما هرکاری می‌توانید انجام دهید، فکر می‌کنم مهم‌ترین چیزی که در چهارسال گذشته یاد گرفتم این است که شما هر کاری می‌توانید انجام دهید، اگر تصویر درستی از آن داشته باشید به هر رویایی می‌توانید برسید. حد من آسمان است. هنوز هم آرزوهایی در سر دارم که تا زمانی که محقق شوند، همانجا می‌مانند. می‌دانم که دست یافتن به این اهداف آسان نیست، اما همواره به لذتی فکر می‌کنم، که پس از بازنشستگی با نگاه به دوران حرفه‌ای‌ام، مزه‌مزه می‌کنم.

منابع:‌ نیویورک تایمز و رویترز
علی آخوندان

منبع : روزنامه کارگزاران