طلای ساعی آخرین نباشد

کسب مدال طلای شیرین و زرین مسابقات تکواندوی المپیک پکن توسط هادی ساعی قهرمان ارزشمند کشورمان ضمن ایجاد موجی از شادی و نشاط در بین هم میهنان عزیزمان ؛ علی الخصوص علاقمندان ورزش که حقیقتا"تا امروزو این مرحله از مسابقات با حسرت و ناراحتی فراوان در انتظار کسب این مدال و افتخار آفرینی بزرگ بودند؛آنها را بسیار خوشحال و شادمان کرد.بویژه در دلسوزان اهالی ورزش همهء رده ها و اقشار ؛ اعم از رسانه ها و مطبوعات ورزشی؛ مسئولین ومدیران مختلف ورزشی؛ کارشناسان ؛ معلمان ؛اساتید ؛دانشجویان ؛ دانشگاهیان و مربیان ورزش و خلاصه جامعهء ورزش را که در این دوهفته از بابت ناکامیهای پی در پی ورزشکاران ؛در بین سایر اقشار و حتی افراد خانواده خوداحساس شرمندگی و خجالت میکردند؛ روحیه و آبروئی دوباره بخشید شایسته است؛ الزاما" به بهترین نحوهء ممکن از این مرد بزرگ صمیمانه تقدیر و تشکرگردد.
انصافا" کسب مدال آنهم مرغوبترین آن درمیدان بسیار سخت و دشوار المپیک ؛ قابلیت و توانمندی بالائی میخواهد که الحمدالله هادی ساعی که به گفتهء خودش مرد روزهای سخت و دشوار است با کسب مدال طلا در مبارزه و رقابتی که ۴ بر ۱ از حریف پرقدرت خود عقب بود ثابت کرد که شیرمردیست از جنس و نژاد ایرانیان مسلمان درروزهای سخت و دشوار.
● به هر حال در این ایام و ساعات خوبی و شادی و نشاط:
۱) تک طلای شیرین و زرین ساعی نباید با هیا هو و بزرگنمائی غیر واقعی؛ سر پوشی بر مشکلات و ضعفهای کلان ؛حقیقی و واقعی ورزش باشد.
۲) تک طلای شیرین و زرین ساعی نباید چشم و دل مسئولین و عالیرتبگان مسائل و موضوعات کلان جامعه را ببندد و از دیدن حقایق تلخ ورزش باز بدارد.
۳) تک طلای شیرین و زرین ساعی نباید عرصهء تاخت و تاز ؛بهره برداریها و سوءاستفاده های مدیران شکست خورده ائی باشد که با عملکرد ضعیف وناکار آمد خویش؛ میزان و تعداد فراوان شادی و شادمانی مردم عزیزمان رافقط به یک مدال طلای ساعی و آنهم در آخرین روز تنزل و کاهش دادند و این همه ناراحتی؛ افسوس ؛ ناکامی و یاءس و ناامیدی در مردم ایجاد کردند.
● بلکه الزاما":
تک طلای شیرین و زرین ساعی در آخرین روزهای المپیک ۲۹ ؛ باید تلنگر بزرگی بر مسئولین و سیاستگزاران عالیرتبه ورزش کشورمان باشد و آگاه باشند که :
۱) ورزش ایران زمین توان و قابلیت کسب مدالها و مقامهای برتر سکوهای المپیک و جهانی ورزش را داراست؛ چرا باید فقط یک مدال طلا بگیریم؟
)۲ مقدمات چرخش گردونهء المپیک سی ام یا ۲۰۱۲ لندن از روز دوشنبه۴/۶/۸۷ شروع میشود؛
همزمان کشورمان در حال ورود به سی امین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی خویش است
اگر به نتیجه گیری آبرومند و شایستهء قهرمانانمان در المپیک سی ام چشم دوخته ائیم باید از همین امروز(آغازین روزهای تولد و تحول کشور در سی امین سال انقلاب) بذر و تخمهای تحول ؛ انقلاب اساسی و اصولی را در ورزش با کار علمی؛ کارشناسی و برنامه ریزی جامع در همهء ابعاد ورزش علی الخصوص بعد مدیریتی و فنی و تخصصی آن و در یک کلام «بخش نرم افزاری سطح عالی مدیریت»؛ بپاشیم و بکاریم تا محصول آنرا در آیندهء نه چندان دور؛یعنی المپیک ۲۰۱۲ لندن درو کنیم.
۳) تک طلای ساعی آخرین طلای المپیک ایرانیان نباشد میدانید چرا؟
چون افق ورزش روشن نیست؛ سیاستها و روشهائی در ورزش در حال پیاده و اجرا شدن است که ماحصلش یک طلا و یک برنز با این همه سرمایه و هزینه های مادی و معنوی بوده است و نشان از عقبگرد و واپسگرائی در حوزهء ورزش میباشد. پس تحول و انقلابی اساسی؛ مورد نیاز فوری و حتمی ورزش میباشد وگرنه این اولین و تنها طلای آخرین نفر در المپیک ۲۹ ؛شاید آخرین طلای المپیک باشد و در المپیک سی ام دست خالی تر از این باشیم.
«انشاء الله که چنین مباد»

یونس قربانی
عضو هیئت علمی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

منبع : فردا