به شکست ما در پکن خندیدند

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی گفت: بدون ترس و واهمه جوابگوی همه چیز هستم. رضا سیم خواه اظهار کرد: در ابتدا گفته بودیم که انتظار یک تا سه مدال را داریم اما، خیلی عوامل می تواند دخیل باشد. بعد از شکست سوریان شوکی به خودش و تیم وارد شد. وی دیگر انگیزه لازم را نداشت. در این زمان به روانشناسی احتیاج داشتیم که چند سال کنار سوریان باشد و حالا به کمک آید تا مدال بگیرد اما، چنین فردی نداشتیم و من هم هر کاری می کردم نتوانستم بعد از شکست اول او را بازگردانم. لشگری هم که سردارش را از دست دهد، از هم می پاشد.
وی در رابطه با انتقادات وارده به کادر فنی تیم ملی گفت: در بردها همه شریکند جز مربی اما، آیا در باخت ها مشکل فقط من هستم؟! انصاف هم خوب چیزی است. اگر می خواهید کارشناسی کنید، تمام مسایل را پیگیری کنید اما، اگر تنها دنبال مقصر می گردید، بهتر از من کسی را پیدا نخواهید کرد. تا قبل از رفتن همه چیز خوب بود و بارها روزنامه ها نوشتند بهترین تیم و بی حاشیه ترین تیم را داشتیم; اما، حالا حرف های دیگری زده می شود. اگر ورزشکار این مسایل را بگوید حق دارد چرا که جوان است و می خواهد شکست هایش را توجیه کند.
اما، برای فردی که ۷۰ سال سن دارد، بد است چنین سخنانی را به زبان آورد. آیا خودشان نمی گفتند که بی حاشیه ترین تیم را داریم؟ سیم خواه به برخی اظهارات در رسانه ها اشاره کرد و افزود: انصاف هم خوب چیزی است. به دروغ می گویند حضور در اردوی تیم ملی را ممنوع کرده بودیم و اجازه نمی دادیم کسی به اردو بیاید. اما، بیایید حقایق را به مردم بگویید. کسی که عکس قهرمانان را روی جلد کتابش می زده حالا به خود اجازه می دهد افرادی مانند صنعت کاران و مهدیزاده را زیر سوال ببرد. اما، اگر این افراد وجود دارند، رو دررو صحبت کنند.
افرادی که در جوامع ورزشی هم به خاطر برخی مسایل حاضر نمی شوند. حتی در مجله ای عکس کشتی گیران روسی را آن قدر می زنند که خود مجلات روسی این کار را نمی کنند و در همان جا سامان طهماسبی را با خاک یکسان می کنند و مدال جهانی او را شانسی می دانند. اگر سامان طهماسبی و عبدالله عزیزی اختلاف نظر دارند، هیچ گاه استخوان هم را دور نمی ریزند چون از خانواده کشتی هستند اما، چرا شما به این اختلاف دامن می زنید؟!
وی درمورد سامان طهماسبی گفت: چند ماه قبل قرار بود سامان طهماسبی در جام یادگار امام کشتی بگیرد اما با خط هایی که مربی اش به او داد، باعث شد سامان سه ماه از تیم ملی دور شود. اگر تنها او مربی سازنده است که از بین ۱۰ هزار ثبت نامی تنها یک سامان طهماسبی را پیدا کرده، پس اسماعیل نژاد یا سایرین که چندین قهرمان داده اند، چه کاره اند. باخت ها را نباید توجیه کرد بلکه باید دنبال علت شکست بود اما، آیا فقط من سیم خواه مشکل بودم؟! سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در ادامه گفت: در ورزش ایران خیلی عوامل و مشکلات وجود دارند که ربطی به سازمان تربیت بدنی یا کمیته المپیک ندارد، بلکه بحث نبود یک سیستم است. یک قهرمان جهان نمی داند در مملکت چه کاره است و آینده اش چیست؟ هر چیز ما مقطعی است.
آیا ورزش پایه و مدارس و دانشگاه ها اصولی است؟ وی همچنین ابراز داشت: ترس و واهمه ای ندارم و جوابگوی همه چیز هستم اما، می خواهید کارشناسی کنید یا فقط سیم خواه را مقصر بدانید؟! چرا صحبت های من به طور کامل از تلویزیون پخش نمی شود و تنها آن چیزی را پخش می کنند که مرا مقصر جلوه دهند. نگذارید حرمت ها از بین رود.
دنیا با قهرمانان خود این گونه رفتار نمی کند. در دنیا همه عوامل برای تیم هایشان کمک کننده هستند اما، متاسفانه ما خودمان برای خودمان نمی خواهیم. چرا باید برخی افراد از باخت های ما خوشحال شوند و از بردها ناراحت؟! این مساله را در چهره هایشان دیدم. چرا ورزشکار ما با یک شکست باید به تاریخ بپیوندد و هیچ کس او را برنمی گرداند.
می گویند اگر محمد بنا بود، سوریان طلا می گرفت. اگر اینچنین است، ای کاش محمد بنا بود و افتخار طلای سوریان هم به ما می رسید. مگر من با محمد بنا مشکلی دارم. من به خواست خودم جای او را نگرفتم بلکه افراد تصمیم گیرنده این تشخیص را دادند که من باشم و حالا هم یک روز تصمیم می گیرند که نباشم.
سیم خواه در رابطه با کنار گذاشتن کاکاحاجی از کادرفنی گفت: خیلی ها دایه مهربان تر از مادر شده اند. من در حالی او را به تیم ملی دعوت کردم که حتی از استانش نامه نوشتند و مخالف حضور او بودند. حالا هم تصمیم گرفتم نباشد. حالا یک عده ناگهان مهربان شده اند و کاکاحاجی را می خواهند. اگر او آن قدر تاثیر گذار بوده پس چرا وی را سرمربی نمی کنند. کشتی گیران ده بار در اردو گفتند که آیا او تنها مربی سوریان است؟ چرا با بقیه کاری ندارد.
خود مدیر فنی هم چند بار تذکر داد. رضا سیم خواه ۱۷ ماه آدم خوبی بود ولی چون در المپیک نبوده بد شده ام. من بدهکار کاکاحاجی و امسال وی نیستم، همان طور که فدراسیون بدهکار من نیست و یک روز می گوید بیا و یک روز می گوید برو. سیم خواه به اظهارات دبیر فدراسیون کشتی در رابطه با تغییر مربی تیم ملی اشاره کرد و گفت: در چارچوب شرح وظایف من نباید با دبیر فدراسیون هماهنگی کنم بلکه باید به رئیس فدراسیون پاسخ دهم و این کاری که انجام دادم با هماهنگی رئیس فدراسیون بوده است. سرمربی تیم ملی به حفظ حرمت ها اشاره کرد و گفت: کشتی گیران سابق تیم ملی که صاحب پستی در کشور شده اند، باید به کشتی کمک کنند. رسول خادم بحثش جداست و کاری به حاشیه ندارد. همیشه برای او احترام قائلیم اما، یک قهرمان جهان و المپیک اگر با رئیس فدراسیون کشتی مشکل دارد، چرا باید با کل کشتی مشکل داشته باشد؟ آیا وی به عنوان قهرمان و بچه جنوب شهر به هم محله ای های خود در تیم های ملی کمکی کرده است؟
چه کسی وظیفه اش را تابحال در قبال کشتی درست انجام داده است که من نداده باشم؟ یک دکتر و قهرمان المپیک باید حرمت ها را حفظ کند نه اینکه به اهانت کردن بپردازد. مگر بقیه نمی توانند توهین کنند اما، وظیفه ای جز این نداریم که احترام بگذاریم و حرمت ها را نگه داریم. سیم خواه در ادامه به جایگاه مربی در ورزش ایران اشاره کرد و افزود: هر چند که جایزه ورزشکاران هم رقم قابل توجهی نیست اما، در این میان هم تنها کسی که حقش لحاظ نشده، مربی است. برای قهرمانی جهان به یک ورزشکار ۴۰ سکه می دهند که ناچیز است اما، به مربی او دو سکه می دهند. قهرمان المپیک ۱۱۰ میلیون می گیرد که به اعتقاد من یک میلیارد هم می توان داد، مگر چند طلا می گیریم. اما، برای مربی اش چه چیزی در نظر گرفته ایم. نمی گویم اینها عوامل شکست در المپیک هستند اما، ما مربیان که با این شرایط کار می کنیم را این قدر مورد اهانت قرار ندهید.

منبع : روزنامه ابتکار