پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا
بررسی تاثیر طب فشاری با مچ بند بر تهوع و استفراغ حاملگی
● زمینه و هدف:
با توجه به شیوع تهوع و استفراغ حاملگی (NVP (Nausea and Vomiting of Pregnancy و عوارض شناخته شده آن و گزارشات مبنی بر اثر درمانی طب فشاری بر NVP، این مطالعه با هدف تعیین اثر طب فشاری با مچ بند بر تهوع و استفراغ حاملگی در درمانگاه های شهر اردبیل، سال ۱۳۸۴ انجام گرفت.
● روش کار:
این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی یکسو کور روی ۷۵ نفر خانم مبتلا به NVP انجام شد. زنان شرکت کننده واجد شرایط پس از همسان سازی از نظر شدت تهوع و استفراغ و سن حاملگی، بطور تصادفی در سه گروه ۲۵ نفری مورد، دارونما و شاهد قرار گرفتند. گروه ها شامل گروه مورد، مچ بند با دکمه فشاری به نقطه پ-۶، گروه دارونما، مچ بند بدون فشار به نقطه پ-۶ و گروه شاهد، بدون مداخله بودند. علایم تهوع و استفراغ با استفاده از پرسشنامه دوبار در روز به مدت ۶ روز سنجیده شد. در سه روز اول هر سه گروه بطور یکسان و بدون مداخله و در سه روز دوم با درمان، دارونما و یا بدون مداخله پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. علایم NVP در روزهای قبل از درمان و طول دوره درمان ثبت و مقایسه دو به دو با آزمون های آنالیز واریانس و ویلکاکسون و توکلی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل آماری شد.
● یافته ها:
میانگین سنی زنان شرکت کننده گروه های (مورد ۲۴.۳±۳.۹۲، دارونما ۲۴.۹±۴.۳۲ و شاهد ۲۵.۴±۳.۳۸ سال) سن بارداری گروههای (مورد ۱۲.۴±۲.۸۴، دارونما ۱۲.۹±۳.۱۹ و شاهد ۱۲.۴±۲.۸۱ هفته) تعداد حاملگی گروههای (مورد ۱.۷، دارونما ۱.۶ و شاهد ۱.۴ دفعه)، سطح تحصیلات، شغل، تعداد زایمان و نحوه رعایت رژیم غذایی بین گروه های مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میانگین نمره شدت تهوع گروه مورد از ۲۵.۱±۱۸.۶۱ به ۱۲.۰±۱۱.۰۶، گروه دارونما از ۲۲.۸±۱۴.۶۷ به ۱۶.۱±۱۲.۳۱ و گروه شاهد از ۱۶.۳±۷.۴۸ به ۱۷.۵±۸.۹۲ تغییر یافت. میانگین دفعات استفراغ گروه مورد از ۳.۱±۳.۳۳ به ۱.۵±۱.۶۶، گروه دارونما از ۳.۱±۴.۳۰ به ۱.۹±۳.۶۸ و گروه شاهد از ۱.۲±۲.۲۸ به ۱.۴±۱.۴۴ رسید. تفاوت میانگین نمره شدت تهوع قبل و طول دوره درمان در گروه مورد بیشتر از گروه دارونما (p<۰.۰۴۳) و در گروه دارونما بیشتر از گروه شاهد بود (p<۰.۰۰۹). تفاوت میانگین دفعات استفراغ در گروه مورد و دارونما بیشتر از گروه شاهد (p<۰.۰۰۹) ولی تفاوت بین گروه های مورد و دارونما معنی دار نبود.
● نتیجه گیری:
مچ بند با دکمه فشاری در کاهش شدت تهوع نسبت به دارونما و شاهد موثر بود. مچ بند فشاری در کاهش دفعات استفراغ نسبت به گروه دارونما بی اثر ولی نسبت به گروه شاهد موثر بود. بنابراین مچ بند بدون فشار به نقطه پ-۶ نیز در کاهش علایم NVP موثر بوده ولی تاثیر آن به اندازه مچ بند فشاری با فشار به نقطه پ-۶ نیست. با توجه به شایع بودن NVP و عوارض مصرف داروها و موثر بودن طب فشاری، استفاده از مچ بند در خانم های مبتلا به NVP پیشنهاد می گردد.
گیتی ازگلی
سمیرا شهباززادگان
نیر رساییان
حمید علوی مجد
سمیرا شهباززادگان
نیر رساییان
حمید علوی مجد
منبع : پایگاه اطلاعات علمی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران توماج صالحی پاکستان سریلانکا حجاب مجلس شورای اسلامی کارگران رهبر انقلاب دولت رئیسی سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور
کنکور هواشناسی سازمان سنجش سیل تهران زنان شهرداری تهران پلیس سلامت قتل فراجا سازمان هواشناسی
قیمت خودرو قیمت دلار قیمت طلا خودرو دلار بانک مرکزی بازار خودرو ارز قیمت سکه ایران خودرو سایپا تورم
تلویزیون ترانه علیدوستی فیلم سینمای ایران مهران مدیری سحر دولتشاهی کتاب سینما شعر تئاتر صدا و سیما رادیو
کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل غزه فلسطین رژیم صهیونیستی آمریکا روسیه جنگ غزه اوکراین طوفان الاقصی اتحادیه اروپا حماس ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی بارسلونا لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس تراکتور فوتسال تیم ملی فوتسال ایران رئال مادرید
هوش مصنوعی همراه اول تیک تاک ناسا مریخ فیلترینگ فناوری اپل تبلیغات ایلان ماسک سامسونگ
سلامت روان استرس افسردگی داروخانه پیری دوش گرفتن