بررسی محلولیت دیکلوفناک سدیم در حلال‌های دوتائی و سه‌تائی به منظور به‌دست آوردن سیستم حلال مناسب برای تهیه اشکال داروئی مایع

دیکلوفناک یکی از متداول‌ترین داروهای دسته ضد التهاب‌های غیراستروئیدی است که شکل تزریقی آن به‌طور گسترده در درمان انواع دردهای حاد و مزمن و اختلالات حاد مفصلی و بیماری‌های ماهیچه‌ای ـ اسکلتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تعدادی از اعمال دیکلوفناک در نتیجه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز است که باعث تولید پروستاگلاندین‌ها در بافت‌های مختلف می‌شود. اثر ضد التهابی به کاهش پروستاگلاندین‌هائی که در روند التهاب دخالت دارند، (مثل PGE۲ و PGI۲) نسبت داده می‌شود، با توجه به اینکه این مواد در افزایش خون موضعی، ایجاد ادم و اریتم دخالت دارند، عمل ضد دردی نیز به کاهش پروستاگلاندین‌هائی مربوط است که حساسیت رسپتورهای درد را به هیستامین، کینین‌ها و تحریکات مکانیکی افزایش می‌دهند (PGE۲ و PGF۲). عمل ضد تب به‌نظر می‌رسد که اختصاصاً مربوط به مهار سنتز پروستاگلاندین E۲ که القاکننده تب در مرکز تنظیم مرکز تنظیم دمای هیپوتالاموس است، باشد.
فرم تزریقی به‌علت داشتن مزایائی نظیر داشتن بازده بدنی بالا، کاهش عوارض گوارشی ناشی از مصرف خوراکی، ظهور سریع اثر درمانی، تجویز کامل دز، عدم داشتن متابولیسم عبور اول کبدی و عدم غیر فعال شدن توسط محیط گوارشی از محبوبیت فراوانی در سیستم درمانی برخوردار می‌باشد.

یوسف جوادزاده
داوود حسن‌زاده
ثریا حسنی

منبع : مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبريز