بررسی فعالیت الکتریکی عضلات پشتی و شکمی بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن حین حفظ بار

● هدف:
هدف از این مطالعه بررسی فعالیت الکتریکی عضلات پشتی و شکمی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن حین حفظ بار است.
● روش بررسی:
این مطالعه بر روی ۱۰ زن مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن و ۱۰ زن سالم به عنوان گروه کنترل انجام شد. با استفاده از دو حسگر شیب سنج و سیستم EMG پنج کاناله و با استفاده از الکترود سطحی فعالیت الکتریکی از عضلات سمت راست (ارکتور اسپاین- مولتی فیدوس- راست شکمی- مایل داخلی - مایل خارجی) بررسی شد. شش فعالیت استاتیک با سه سطح بار خارجی (صفر و شش و دوازده کیلوگرم) و دو وضعیت تنه (نوترال و خمیده ۳۰ درجه) مورد بررسی قرار گرفت.
● یافته ها:
فعالیت الکتریکی عضله مایل داخلی شکمی در افراد مبتلا به کمردرد کمتر از افراد سالم بود. علاوه بر این فعالیت الکتریکی عضله مایل خارجی شکمی به عکس در افراد مبتلا به کمردرد بیشتر از افراد سالم بود (P<۰.۰۵).
● نتیجه گیری:
به نظر می رسد که برنامه سیستم کنترل حرکتی (کنترل حرکتی و وضعیت) در افراد مبتلا به کمردرد به دلیل تاثیر درد، تغییر می کند؛ به طوری که میزان فعالیت عضلات گلوبال افزایش می یابد و متعاقب آن از میزان فعالیت عضلات لوکال کاسته می شود و این امر منجر به بی ثباتی ستون فقرات در این بیماران می گردد. بنابراین برنامه تمرین درمانی برای این گونه بیماران باید به نحوی طراحی شود که منجر به بهبود عملکرد سیستم کنترل حرکتی و در نتیجه بهبود الگوی فعالیت عضلات مایل شکمی همانند افراد سالم گردد.

ندا ارشاد
صدیقه کهریزی
سیدمحمد فیروزآبادی
سقراط فقیه زاده

منبع : پایگاه اطلاعات علمی