اثر ضد تشنج سرشاخه های لاواندولا افیسینالیس در دو مدل حیوانی تشنج

در این تحقیق اثرات عصاره های آبی، الکلی، استنی و اسانس سرشاخه های لاواندولا افیسینالیس (اسطوخودوس) در مدل های تشنج ناشی از پنتیلن تترازول و ماکزیمال الکتروشوک در موش سوری بررسی شده است.
● مواد و روش ها:
اسانس اسطوخودوس به روش تقطیر با بخار آب و عصاره های آبی، الکلی، استنی به روش سوکسله یا پرکولاسیون تهیه شدند. زمان شروع و شدت هر تشنج و زمان مرگ، پس از الکتروشوک یا تزریق پنتیلن تترازول در موش ثبت شد.
● نتایج:
اسانس در دوزهای ۴۰۰ mg/kg و ۲۰۰ درصد مرگ، تعداد و شدت حملات ناشی از پنتیلن تترازول (۹۰ mg/kg) را کاهش داد. این اثرات ضدتشنجی قابل مقایسه با اثرات داروی استاندارد اتوسوکسماید بود. عصاره آبی تا دوز ۸۰۰ mg/kg در مدل پنتیلن تترازول موثر نبود. عصاره های استنی و الکلی در دوز ۸۰۰ mg/kg به ترتیب باعث افزایش زمان مرگ و کاهش تعداد کل حملات ناشی از پنتیلن تترازول شدند. در مدل ماکزیمال الکتروشوک فقط دوز ۴۰۰mg/kg اسانس اثر داشت که این اثر در مقایسه با داروی استاندارد فنی تویین کمتر بود.
● نتیجه گیری:
نتایج نشان می دهد که قدرت اثر ضد تشنج اسانس اسطوخودوس نسبت به سایر عصاره های این گیاه بیشتر است و احتمالا بر صرع ابسانس موثر است.

حسین شهریاری
عبدالعظیم ارسالی
فائقه بهاالدین بیگی
مریم رحمانی فرد

منبع : پایگاه اطلاعات علمی