مقایسه روش PCR و روش باکتریولوژیک در تشخیص مننژیتهای باکتریال

● هدف:
مننژیت از جمله بیماریهای مرگباری است که تشخیص سریع آن از اولویتهای ضروری در امور بالینی است. روشهای معمول برای تشخیص مننژیت (استفاده از کشتهای باکتریولوژیک و کشتهای سلولی، روشهای بیوشیمیایی و شمارش سلول در مایع مغزی- نخاعی) از حساسیت بالایی برخوردار نیست. بنابراین یافتن یک روش سریع از ضرورتهای امروز است.
● مواد و روشها:
DNA به روش جوشانیدن از مایع مغزی نخاعی استخراج گردید و با پرایمرهایی که قسمتی از توالی ژن ۱۶s rRNA را آمپلی فای می کنندPCR (Polymerase Chain Reaction) انجام گرفت. از هر یک از نمونه های کشت باکتریال انجام شد.
● یافته ها:
از کل ۵۱ نمونه مورد بررسی، ۲۳.۵ درصد بر مبنای کشت، مشکوک به مننژیت باکتریایی بودند در صورتی که با استفاده از PCR، ۴۱.۱ درصد نمونه ها مثبت گزارش شدند. پس می توان گفت که تقریبا نیمی از موارد مثبت باکتریایی را بدون انجام PCR از دست می دهیم. با کمک PCR ما توانستیم در حدود ۹۵.۲۳ درصد موارد مثبت و حدود ۹۶.۶۶ درصد موارد منفی را با قطعیت گزارش نماییم.
● نتیجه گیری:
با توجه به نتایج به دست آمده، توالی ژن PCR در حال حاضر دقیق ترین و حساس ترین روش جهت تشخیص میکروارگانیزمها در نمونه های استریل بدن است. از آنجایی که توالی ژن ۱۶s rRNAدر طول تکامل تغییر محدودی داشته و در همه پروکاریوتها توالی یکسانی دارد، هدف مناسبی برای PCR است. کوتاه بودن زمان تشخیص (۴-۳ ساعت) از مزیتهای این روش است.

حسین گودرزی
بهرام کاظمی
کامبیز یارایی
معصومه نویدی
مژگان بنده پور

منبع : پایگاه اطلاعات علمی