بررسی تاثیر وزن مولکولی PEG بر روی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دیسپرسیونهای جامد پیروکسیکام تهیه شده به روش ذوبان

● زمینه و هدف:
پیروکسیکام داروی نامحلول در آب بوده ولی از نفوذپذیری بالایی در جدار دستگاه گوارش برخوردار است و معمولا سرعت جذب خوراکی آن از دستگاه گوارش به واسطه سرعت انحلال آن کنترل می شود. در این تحقیق سعی شده است تا سرعت انحلال داروی بسیار کم محلول در آب (پیروکسیکام)، با استفاده از سیستم های پراکندگی جامد تهیه شده از حاملهای PEG۶۰۰۰, PEG۴۰۰۰, PEG۲۰۰۰ و PEG۲۰۰۰۰ افزایش داده شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر وزن مولکولی حامل بر روی خواص انحلال دارو بود.
● روش ها:
پراکندگی های جامد به روش ذوبان تهیه شدند. بررسی خواص پراکندگی های جامد تهیه شده با استفاده از تست محلولیت، تست انحلال، طیف سنجی FT-IR (Fourier transform infrared spectroscopy) و دیفرکتومتری X-Ray انجام گرفت.
● یافته ها:
مطالعات محلولیت نشان داد که PEG های به کار رفته موجب افزایش محلولیت پیروکسیکام می شوند. همچنین با افزایش وزن مولکولی PEG محلولیت پیروکسیکام بیشتر افزایش می یابد. این پدیده می تواند به علت تغییر قطبیت محیط و بنابراین اثر حل کنندگی (Solubilizing effect) این حامل ها باشد. سرعت انحلال دارو در pH های ۱.۲ و ۷.۲ از پراکندگی های جامد و مخلوط های فیزیکی تهیه شده از تمام پلی اتیلن گلیکول ها بهتر از داروی خالص بود اما با افزایش وزن مولکولی و نیز غلظت پلی اتیلن گلیکول ها سرعت انحلال دارو کاهش می یابد دلیل این امر احتمالا افزایش ویسکوزیته اطراف ذرات جامد با افزایش غلظت و یا وزن مولکولی پلی اتیلن گلیکول ها می باشد، همچنین نتایج کریستالوگرافی اشعه X و اسپکتروسکوپی FT-IR نشان دادند که درجه کریستالی پیروکسیکام در پراکندگی های جامد کاهش یافته است.
● نتیجه گیری:
سرعت انحلال و لذا سرعت جذب پیروکسیکام را با استفاده از تکنیک دیسپرسیون جامد به مقدار زیادی می توان افزایش داد.

هادی ولی زاده
قباد محمدی
خسرو ادیب کیا
پروین ذاکری میلانی
علی نخودچی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی