تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی بستری در بیمارستان لقمان حکیم

● زمینه و هدف:
حدود یک سوم موارد بیماری سل را، سل خارج ریوی تشکیل می دهد. بیشترین محل های درگیری شامل عقده های لنفاوی، پلور، دستگاه ادراری تناسلی، استخوان ها و مفاصل، مننژها و صفاق می باشند. هدف مطالعه بررسی تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی بود.
● مواد و روش کار:
در این مطالعه توصیفی که به روش مصاحبه و مشاهده اجرا شد، ۸۱ بیماری که با تشخیص آسیب شناختی سل خارج ریوی در بیمارستان لقمان حکیم تهران بین سال های ۱۳۷۵ تا ۸۰ بستری شدند مورد مطالعه قرار گرفتند.
● یافته ها:
از ۸۱ بیمار، ۳۹ نفر (۴۸%) مرد و ۴۲ (۵۲%) زن بودند. میانگین سنی ۱۹.۴±۳۵ سال بود که میانگین سنی مردان ۲۱.۲±۳۷.۵ سال و میانگین سنی زنان ۱۶.۸۳±۳۱.۱ سال بود. از این بیماران، ۶۷ نفر (۸۲.۸%) ایرانی و ۱۴ نفر (۱۷.۲%) افغانی بودند. در این بررسی، ۲۹ مورد (۳۵.۸%) سل گره های لنفاوی، ۱۴ مورد (۱۷.۲%) پریتونیت سلی، ۱۲ نفر (۱۴.۸%) سل استخوانی، ۶ مورد (۷.۴%) سل کبدی، ۵ بیمار (۶.۱%) سل پلور، ۴ نفر (۴.۹%) سل پوستی، ۴ مورد (۴.۹%) سل سینوویال، ۲ مورد (۲.۴۶%) سل امنتوم، یک مورد (۱.۲%) سل پاروتید، یک مورد (۱.۲%) سل دیواره قفسه سینه، یک مورد (۱.۲%) سل سخت شامه، یک مورد (۱.۲%) سل تخمدان و یک مورد (۱.۲%) سل رحم داشتند.
● نتیجه گیری:
با توجه به طولانی بودن مدت بیماری قبل از بستری شدن بیماران و تشخیص اولیه متنوعی که برای انواع درگیری های سل خارج ریوی در زمان بستری بیماران مطرح شده بود، بایستی بیماری سل را به عنوان یک مقلد بزرگ انواع بیماری ها در تشخیص افتراقی مد نظر داشت.

زهره امین زاده
حمیده اخیانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی