فقر مشکل دامن گیر آسیا و افریقا

فقر یکی از مشکلات بسیار بزرگ دنیای امروز است. طبق مطالعات اخیر بیشترین نرخ فقر در کشورهای در حال توسعه آسیایی و افریقایی وجود دارد.
فقر یکی از معضلات بزرگ جهان است که می تواند به دنبال خود آسیبهای اقتصادی بزرگی ایجاد کند. به همین دلیل تلاش جامعه جهانی برای ریشه کنی این مشکل از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به همراه دیگر سازمانهای جهانی در سالهای اخیر بر نامه هایی برای از بین بردن فقر در کشورهای آسیایی و افریقایی اجرا کردند.
در افریقا تخصیص مبالغی که تامین کننده نیازهای غذایی آنها باشد و سرمایه گذاری در توسعه کشاورزی از کارهایی است که این سازمانها برای کاهش نرخ فقر در افریقا انجام داده اند.
طبق گزارش صندوق بین المللی پول در سال ۲۰۰۷ میلادی کشور زامبیا بیشترین شمار فقر را دارد. در این کشور ۸۶ درصد از مردم زیر خط فقر زندگی می کردند و توان تامین حداقل نیازهای زندگی خود را نداشتند. این در حالیست که کمترین نرخ فقر در جهان در کشور نامیبیا وجود داشت.
طبق آمارهای موجود، نرخ فقر در نامیبیا صفر درصد و در تایوان ۰.۹ درصد بود. طبق این گزارش ۴۰ درصد از افراد ساکن در ایران زیر خط فقر زندگی می کنند. کشورهای گینه و قرقیزستان نیز همچون ایران دارای نرخ ۴۰ درصد فقر هستند.
● خط فقر
صندوق بین المللی پول در گزارش اخیر خود آماری در مورد درصد افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند را ارائه داده است. بدون شک در اقتصادهای توسعه یافته شمار افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند کمتر از کشورهایی است که دارای اقتصاد ضعیف هستند.
اما در مرحله اول باید تعریف درستی از خط فقر ارائه دهیم. تاکنون شنیده اید خط فقر معادل کسب درآمد کمتر از یک دلار در هر روز است اما این مساله با توجه به شرایط کنونی اقتصاد جهانی نادرست است. ضمن اینکه معیار خط فقر در کشورهای مختلف با یکدیگر فرق دارد.
بر طبق مطالعات انجام شده خط فقر حداقل درآمدی است که با داشتن آن نیازهای اولیه زندگی تامین می شود. با توجه به این تعریف حداقل درآمدی که برای تامین نیازهای اولیه در کشورهای مختلف مورد نیاز است با یکدیگر تفاوت دارد برای مثال در یک کشور با کسب درآمد یک دلار در هر روز می توان نیازهای حیاتی از قبیل خوراک و پوشاک و مسکن را برآورده کرد ولی در کشور دیگر این نیازها با دریافت حداقل سه دلار در هر روز برآورده می شود.
از طرف دیگرشرایط اقتصادی جامعه نیز در این مساله دخیل است. فرض کنید یک کشور با مشکل تورم مواجه است. در این شرایط درآمد مورد نیاز ان سرزمین برای تامین حداقل نیازها بیشتر است.
برای محاسبه خط فقر از روش های مختلفی استفاده می شود و لی یکی از این راهها به صورت زیر است :" در مرحله اول هزینه ای که هر فرد برای تامین نیازهای اولیه زندگی خود از جمله خوراک و پوشاک و مسکن نیاز دارد را محاسبه می کنیم. این مبلغ را به روزهای یک ماه یعنی عدد سی تقسیم کنیم حداقل درآمد مورد نیاز برای زندگی در هر روز محاسبه می شود و این مبلغ به عنوان خط فقر معرفی می شود."
بدون شک این مبلغ به نرخ تورم نیزارتباط دارد. هر چه تورم در کشوری بیشتر باشد مبلغ لازم برای تامین حداقل نیازها بیشتر است و خط فقر عدد بزرگتری خواهد داشت. افرادی که درآمدشان کمتر از این مبلغ باشد در فقر مطلق زندگی می کنند و با انواع بیماریها و مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. بالا بودن شمار افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند نشان دهنده ضعف دولت در اجرای سیاستهای اقتصادی است و اگر برای ممانعت از افزایش ان چاره ای اندیشیده نشود باید در انتظار تغییرات مخربی در اقتصاد آن سرزمین باشیم.
به گزارش سازمانهای جهانی بیشترین شمار فقرای جهان در قاره افریقا ساکن هستند و قاره آسیا در رده بعدی قرار دارد. اگر چه کشورهای توسعه یافته و صنعتی به دلیل داشتن سطح بالاتری از رفاه به مساله فقر و مبارزه با آن توجه بیشتری دارند. از طرف دیگر فقر در این سرزمین ها بیشتر از دیکر کشورها خود را نشان می دهد زیرا اختلاف مردم فقیر با احاد جامعه بسیار بیشتر از یک کشور در حال توسعه یا یک اقتصاد نسبتا ضعیف است.
در کشورهای توسعه یافته ارزیابی زندگی مردم با دقت و درایت بیشتری انجام می شود در حالیکه در کشورهای توسعه نیافته آمار گیری دقیقی وجود ندارد و دراغلب آنها نرخ فقر اعلام شده کمتراز نرخ واقعی است. در چنین کشورهایی بیشتر مردم در مرز فقر زندگی می کنند و درآمد آنها تنها کفاف تامین نیازهای اولیه را می دهد. از جمله این کشورها می توان به کشورهای قاره افریقا اشاره کرد.
● جداول صندوق بین المللی پول
در زیر جدول ارائه شده توسط صندوق بین المللی پول در مورد نرخ فقر در کشورهای مختلف جهان را می بیند. طبق این آمار گیری ۴۰ درصد از مردم ایران زیر خط فقرزندگی می کنند.

منبع : دیپلماسی ایران