مقایسه تأثیر بروموکریپتین و دگزامتازون در ۴۴ بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومید در دانشکده پزشکی فسا(۱۳۷۵-۱۳۷۶)

● هدف:
هدف از این مطالعه مقایسه بین تأثیر بروموکریپتین و دگزامتازون در گروهی از بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات می باشد.
● روش مطالعه:
در این مطالعه ۱۳۳ بیمار مبتلا به PCOD به طور پروسپکتیو در مدت دو سال(۱۳۷۶-۱۳۷۵) کلینیک حمزه دانشکده پزشکی فسا به علت نازایی تحت بررسی و درمان با کلومیفن سیترات قرار گرفتند،که از میان آنها ۴۴ نفر که مقاوم به درمان با کلومیفن بودند،جهت این مطالعه انتخاب شدند.گروه ۴۴ نفری مقاوم به درمان با کلومیفن به دو گروه ۲۲ نفری تقسیم شدند.به گروه اول کلومیفن با دوز ۱۰۰mg در روز ، بین روزهای ۹-۵ سیکل به اضافه بروموکریپتین با دوز ۲.۵mgدو بار در روز و در گروه دوم کلومیفن با همان دوز به اضافه دگزامتازون ۰.۵mg تک دوز شبانه،به مدت سه ماه داده شد.
● نتایج:
بیماران در طی درمان و بعداز آن نظر وضعیت کلینیکی و پاسخ به درمان،تحت بررسی قرار گرفتند و نتایج حاصل از بررسی نشان داد که با استفاده از بروموکریپتین و دگزامتازون،بیماران نیاز به دوز پایین تری از کلومید پیدا می‌کنند و همچنین با توجه به سطوح طبیعی هورمونها میزان جواب به درمان،با اضافه کردن بروموکریپتین بیش از دگزامتازون می‌باشد.
در گروه اول۶۸% و در گروه دوم۵۰% بیماران قاعدگی منظم پیدا کردند و میزان حاملگی در گروه اول ۴۰% در گروه دوم ۲۲.۷% بود.
● نتیجه گیری:
با توجه به نتایج این مطالعه تجویز دگزامتازون و بروموکریپتین به اضافه مقادیر کمتر کلومیفن سیترات سبب افزایش بروز تخمک گذاری در بیماران مقاوم به درمان با کلومیفن سیترات می‌شود.

فریده اخلاقی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی