خلاء قدرت در امور جهانی

کسانی که دبیران کل‌ سابق سازمان ملل همچون کوفی عنان و پتروس غالی را به یاد میآورند، دستهایشان را بلند کنند! اگر عبارت بان‌کی‌مون به سرعت به ذهن شما خطور نمی‌کند، نباید نگران بود. حتی مقامات سازمان ملل نیز تحت تاثیر این دیپلمات پایین رتبه کره جنوبی که به عنوان رهبر مشهور بشریت، ۱۸ ماه پیش برسر کارآمد، قرار نمی‌گیرند.
۹۹/۹۹ درصد سایر مردم زمین هم نمی‌توانند او را حتی وقتی که با کلاه آبی و یک خودروی سفیدرنگ (مربوط به سازمان ملل) از مقابلشان عبور می‌کند، شناسایی کنند.سازمان ملل هیچگاه نتوانسته است انتظارات را برآورده سازد، بنابراین شاید عدم شناسایی ظاهری هشتمین دبیر کل سازمان ملل منطقی باشد. رهبر جهان آزاد (بوش) که خیابان پنسیلوانیا در واشنگتن دی سی را اشغال کرده است، نیز دارای احوالی مشابه است.
جرج دبلیو بوش را می‌توان از چهره شناسایی کرد، اما چهل و سومین رئیس‌جمهور ایالات متحده این روزها به شکل تاثیرگذار و قابل توجهی فرماندهی نمی‌کند. این <اردک شل> که چهار ماه با انتخابات ریاست جمهوری امریکا فاصله دارد به هنگام مراسم ازدواج دخترش (جنا) بیشتر مورد توجه رسانه‌های بین المللی قرار گرفت تا در سفرهای دیپلماتیک اخیر وی به انگلیس و آلمان! اروپا نیز از موقعیت خوبی برخوردار نیست. ناکامی در الزام ایرلندی‌ها به دادن رای مثبت به قانون اساسی جدید اتحادیه اروپا، این اتحادیه را بلاتکلیف کرده است. گوردون براون نخست وزیر انگلیس هم درگیر حفظ رهبری سیاسی کشورش است چه برسد که او بخواهد یک اقتدار جهانی را در صحنه بین‌المللی به معرض نمایش بگذارد.
پس از کناره‌گیری تونی بلر، تنها رهبر مشهور اروپا یعنی نیکلاس سارکوزی با وارد شدن به نزاع با کشاورزان فرانسوی بر سر توافقنامه تجارت آزاد با مشکل روبروست. گفتگوهای مربوط به تجارت آزاد هم مثل فرآیند صلح خاورمیانه بی‌نتیجه به نظر میآید. سایر نهادها و سازمان‌های جهانی نیز اوضاع بهتری ندارند. هفته گذشته اجلاس هشت کشور صنعتی جهان به رغم یک بحران هویت تشکیل شد. کلوپ ۷ کشور ثروتمند به همراه روسیه به بررسی مسائلی نظیر تضعیف دلار، افزایش بهای موادغذایی و بحران زیمبابوه پرداخت. کشورهایی که می‌توانند درحل این مسائل تاثیرگذار باشند همچون کشورهای چین، برزیل و آفریقای جنوبی فقط به این اجلاس دعوت شدند.
این ۳ کشور به همراه هند و مکزیک از سوی هشت کشور صنعتی جهان به عنوان کشورهای توسعه یافته نامیده شده‌اند اما هیچ تردیدی وجود نداشت که این اجلاس به دستاورد چندان مطلوبی نرسد. حتی اگر اجلاس موسوم به جی - ۸ به جی ۵+۸، جی- ۱۲، جی - ۲۰ و یا هر مورد دیگری تبدیل شود، بعید است که رهبران چین، هند و روسیه بتوانند مسئولیت‌های بین المللی را همسو و مطابق با قدرت اقتصادی خود برعهده بگیرند.
چینی‌ها اکنون مشغول تمیز کردن سواحل خود در آستانه آغاز بازی‌های المپیک هستند تا اینکه بخواهند نسبت به وضعیت دارفور و یا زیمبابوه ابراز نگرانی کنند. خلاصه باید گفت که هیچ‌کس مسئولیت پذیر نیست و به ندرت اتفاق افتاده است که چنین خلائی در امور جهان پدیدار شود. هیچ‌کس انتظار معجزه را ندارد، اما باید کمی امیدوار بود. در ضمن دو کاندیدای ریاست جمهوری در امریکا وجود دارد، به ویژه باراک اوباما که خواستار وحدت ائتلاف‌ها و گفتگو با دشمنان شده‌است. شاید این چیزی باشد که نه فقط به نفع امریکا، بلکه به سود کل جهان باشد.

‌‌منبع: تلگراف

منبع : روزنامه آفتاب یزد