جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

بررسی سیتوکین های Th۱-Th۲ در سطح سلولی در بیماران مبتلا به سپسیس و سپسیس شدید


بررسی سیتوکین های Th۱-Th۲ در سطح سلولی در بیماران مبتلا به سپسیس و سپسیس شدید
● زمینه و هدف:
سپسیس از علل عمده مرگ بیماران بوده و پیامد بیماری، بستگی به پاسخ Th۱ و Th۲ دارد به طوری که در پاسخ غالب Th۲، شدت بیماری افزایش می یابد. هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط بین سطوح سایتوکین ها و شدت بیماری می باشد.
● روش بررسی:
یک مطالعه مقطعی جهت بررسی سطوح سلولی سایتوکین ها در بیماران دچار سپسیس و سپسیس شدید در به بیمارستان امام خمینی طی سال های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ انجام شد. این مطالعه شامل ۳۷ بیمار (۲۴ مرد و ۱۳ زن( بود. بیست و شش بیمار دچار سپسیس و ۱۱ نفر دچار سپسیس شدید بودند. ۳۷ داوطلب سالم به عنوان کنترل بود. میانگین سنی بیماران ۵۷±۲۳.۳ )محدوده ۲۱ تا ۹۲ سال( بود. بعد از سانتریفوژ کردن نمونه خون کامل بیماران و گروه کنترل، مونوسیت و لوکوسیت را جدا و سپس کشت داده و مقدار IL-۱۲IFN-g, IL-۴ و IL-۱۰ با و بدون تحریک سلولی، به روش الیزا اندازه گیری کردیم.
● یافته ها:
ارتباط معنی داری در تولید IFN-g در بیماران سپسیسی با سپسیس شدید و حتی در آنها که فوت کردند با افراد زنده، پیدا نشد، اما سطوح IL-۱۲ در بیماران دچار سپسیس شدید در مقایسه با بیماران دچار سپسیس، کاهش معنی دار داشت (p=۰.۰۴۸) و نیز در افراد فوت شده در مقایسه با زنده مانده ها (p=۰.۰۲۸). همچنین سطوح IL-۱۰, IFN-g و IL-۴ در بیماران در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی دار داشت، اختلاف معنی داری در تولید IL-۱۲ بین دو گروه ذکر شده وجود نداشت. از نظر جنس و سن )بالای ۵۵ و کمتر(، اختلاف معنی داری در تولید سایتوکین ها وجود نداشت.
● نتیجه گیری:
نتایج ما نشان داد که سلول T کمک کننده غالب در بیماران دچار سپسیس شدید و بیماران فوت شده Th۲ است و ارتباط معنی داری در تولید سایتوکین های Th۱ و پیشرفت سپسیس وجود دارد و به احتمال قوی، سطوح IL-۱۲ بطور مشخص در بیماران فوت شده و سپسیس شدید، کاهش می یابد.
زهرا احمدی نژاد
احمدرضا مبین
آمینا کریمی نیا
شیرین افهمی
نادیا حتمی زینت
ابراهیم ترک آبادی
علیرضا یلدا
منبع : پایگاه اطلاعات علمی


همچنین مشاهده کنید