ورود به بهشت ممنوع

کوچ همیشگی ستاره‌های فوتبال ایران به امارات حالا بیشتر به یک آرزو شباهت دارد، دیگر از آن روزهای پر ترانسفر خبری نیست و مربیان حاضر در دوری‌الامارات بیشتر ترجیح می‌دهند تیم‌هایشان را بدون ایرانی‌های تازه‌وارد و بر پایه آنهایی بسازند که قبلا امتحان خود را پس داده‌اند. مرور اتفاقات فصل گذشته و این فصل نشان می‌دهد که عبور از لایه‌های کنترل کیفیت امارات هم سخت شده و این نکته را لیست پر و پیمان دیپورتی‌ها و البته آنهایی ثابت می‌کند که این فصل با انواع و اقسام «DVD»ها عازم دوبی شدند ولی دست از پا درازتر بازگشتند.
● فرهاد مجیدی
تنها ایرانی فاتح لیگ قهرمانان آسیا در امارات به اشباع کامل رسید و این همان نکته‌ای بود که سران النصر توقع آن را نداشتند؛ آنها مجیدی را به عنوان بازیکن قهار الوصل و العین خریدند اما وقتی از این خرید هنگفت هیچ سودی نبردند، فورا در خروج را به این ستاره سال‌های قبل نشان دادند و حتی حاضر شدند تاوان این فسخ قرارداد را هم بپردازند.
● آرش برهانی
اماراتی‌ها ذائقه خاصی دارند. در نزد این مردم یک مهاجم گلزن ارزش فراوانی دارد اما وقتی آنها با یک گل‌نزن حرفه‌ای روبه‌رو می‌شوند هیچ اغماضی در کار نخواهد بود. آرش برهانی نمونه کامل این جریان است، آنقدر موقعیت گل در النصر هدر داد که سران این تیم مجبور به دیپورت کردنش شدند. طعنه‌آمیز اینجا بود که فتح‌الله‌زاده می‌خواست آرش را دوباره به امارات بفرستد.
● سیاوش اکبرپور
دلایل بازگشت او به ایران هنوز فاش نشده است. سران الظفره از بازی سیاوش رضایت کامل داشتند و این ستاره هم جواب اعتماد آنها را به خوبی داده بود اما مشخص نشد چرا دوباره هوای پوشیدن پیراهن آبی و امیر قلعه‌نویی به سرش زده، شاید رسیدن به تیم ملی و پوشیدن پیراهن این تیم در جام جهانی ارزش این دل کندن از نعمات را داشته باشد.
● میثم بائو
با همان پولی که استقلالی‌ها حاضر بودند بابت تمدید قراردادش بپردازند عازم الشعب شد اما وقتی چند هفته از فصل گذشت، نتوانست با شرایط وفق پیدا کند و معنی سقوط پیش پایش قرار گرفت هافبک گلزن استقلال به راه‌آهن پیوست و حالا به ابومسلم رفته، به این امید که با کمک میثاقیان دوباره در فوتبال ایران مطرح شود.
● حسین کاظمی
حتی یک تیم اماراتی هم حاضر نشد او را بخرد چراکه اصولا اماراتی‌ها میانه‌ای با خرید هافبک‌های دفاعی از ایران ندارند. جواد نکونام با همه کیفیت ممتازش به جرم هافبک دفاعی بودن نتوانست در امارات دوام بیاورد، حسین کاظمی که قطعا نسبت به نکونام ضعیف‌تر بود. کاظمی و استقلال برای هم ساخته شده بودند و حالا پس از یک فصل به هم رسیده‌اند.
● محسن خلیلی
وقتی نتوانست یک مشتری درست و حسابی پیدا کند به همان پیراهن پرسپولیس بسنده کرد. مهدی رجب‌زاده به مدد آقای گلی لیگ به امارات رفت اما این نسخه برای خلیلی جواب نداد و آقای گل این فصل در امارات هرچه تلاش کرد در قلاب هیچ صیادی نیفتاد.
● میلاد میداوودی
یک ابرستاره در لیگ برتر بود، مردی که تحت تعلیمات مجید جلالی به یک گلزن خارق‌العاده تبدیل شده بود و یک خوراک آماده برای امارات اما تجربه ناموفق در الاهلی او را هم در این سیاهه قرار داد. هواداران الاهلی یک علی کریمی دوم می‌خواستند نه بازیکنی که با سعی و خطا دست و پنجه نرم کند.
مهدی شیری
حاضر شد برای رسیدن به امارات با محمود یاوری هم درگیر شود و چند هفته‌ای را روی نیمکت و سکوها سپری کند اما این همه تلاش هم مفید نبود و فقط بن‌یاس دسته دومی حاضر شد با یک مبلغ اندک به شیری چراغ سبز نشان دهد.
● مسعود شجاعی
اگر پیشنهاد اوساسونا مطرح نمی‌شد او هم این فصل را در لیگ برتر ایران سپری می‌کرد، چه اینکه شجاعی در الشارجه دیگر آن ستاره همه‌کاره نبود و بیشتر نقش یک بازیکن تعویضی را با حضورهای حداکثر ۲۰ دقیقه‌ای ایفا می‌کرد. بهترین بازیکن تیم‌ملی در دور برگشت یکی از ضعیف‌ترین خارجی‌های دوری‌الامارات بود.

علیرضا خطیبی

منبع : روزنامه کارگزاران