پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا


تو فکر یک سقفم ...


تو فکر یک سقفم ...
در نهاد هر آدمی «خانه» به عنوان مکانی برای استراحت، گفت و گو و مهم تر از آن ایجاد یک رابطه صمیمانه و محبت آمیز بین خویشاوندان، از گذشته تا به امروز مطرح بوده است. این موضوع حتی در کودکان که هنوز مجالی برای راه یافتن به اجتماع پیدا نکرده اند نیز به چشم می خورد. آنها در نقاشی هایشان خانه را یک چهاردیواری ترسیم می کنند که زیر سقف آن پدر و مادر با فرزندانشان در حال غذا خوردن هستند یا پشت یک میز به گفت وگو مشغولند.
به رغم تمام اهمیتی که خانه در ایجاد ارتباط و شکل گیری شخصیت افراد دارد ولی متاسفانه در سال های اخیر به دلیل مشغله های اجتماعی و روند زندگی که میزان کارکردن در اجتماع را برای کسب درآمد بیشتر، افزوده است، خانه چهره قدیمی خود را از دست داده و تنها به مکانی برای خوابیدن بدل شده است البته در این میان نباید از حضور تلویزیون در خانه غافل شد. در این سال ها شاید تنها وسیله ای که توانسته حتی در مدت زمان اندک اعضای خانواده را دور هم بکشاند همین جعبه جادویی است. با توجه به اینکه در خانه های امروزی هرجا که تلویزیون وجود دارد مرکزیت خانه در آنجا شکل می گیرد و افراد بیشترین ساعات خود را در آن مکان سپری می کنند، چگونگی چیدمان اتاق نشیمن از اهمیت ویژه ای برخوردار است و ایجاد تغییر و تحول در آن تاثیر چشمگیری در تغییرروحیه ساکنین خانه و افزایش انرژی مثبت در آن محل خواهد داشت. به قول رابرت فراست، شاعر آمریکایی، خانه همان جایی است که وقتی قرار است به آن برگردیم، همه اجزایش آدم را به سمت خودش می کشد.
دور هم جمع شدن اعضای خانواده و گپ زدن کمک می کند افراد خستگی های روزانه را فراموش کرده و با روحیه شادتری خود را برای شروع یک روز دیگر آماده کنند ضمن اینکه در این محیط است که اعضای خانواده می توانند به بحث و تبادل نظر در امور منزل بپردازند و فرزندان مشکلات و مسائل خود را در محیطی آرام و فضایی بدون دغدغه با والدین خود در میان بگذارند. یکی از عمده مشکلات خانواده امروزی نداشتن زمانی برای صحبت کردن و در میان گذاشتن مسائل پیش آمده و آزار دهنده است.همان طور که گفته شد، در عصر امروز اصولاً پدر و مادر به دلیل حجم بالای کار و مشغله های اجتماعی کمتر در خانه حاضر می شوند و اگر هم حضور داشته باشند تنها برای صرف غذا و استراحت بوده که با تماشای تلویزیون همراه است. بنابراین اصلاح دکوراسیون اتاق نشیمن که تلویزیون در آن قرار دارد در برقراری نشاط و آرامش و ایجاد نمایی صمیمی برای گفت وگو بی تاثیر نخواهد بود. عموماً وقتی صحبت از تغییر دکوراسیون می شود، ذهن افراد متوجه تعویض مبلمان منزل، خرید آباژور نو، دور ریختن تابلو های قدیمی و خرید پرده جدید می شود که همگی به زمان و مهم تر از آن صرف هزینه بالا نیاز دارد، غافل از اینکه توجه به نکته های کوچک، نتایج خوب و بزرگی به دنبال دارد.
آگاهی از چیدمان های مختلف و متناسب با متراژ اتاق به منظور استفاده بهینه از فضا و بزرگ جلوه دادن محیط و نیز آشنایی با رنگ ها در چگونگی بهتر استفاده کردن آنها در تغییر دکوراسیون عوامل موثری است که می تواند در ایجاد تغییر و تحول در فضای خانه بدون صرف هزینه نامتعارف سهم بسزایی داشته باشد. تعیین محل وسایل و مبلمان منزل یکی از مهم ترین تصمیمات در طراحی دکوراسیون منزل است. به خصوص اگر فضای کوچکی در اختیار داشته باشیم، باید برای چیدن وسایل بیش از پیش ظرافت به خرج دهیم تا قطعات مبلمان و وسایل دیگر، راه رفت و آمد را مسدود نکنند. قبل از اینکه به چیدمان میز و مبل و صندلی فکر کنید فضاهای موجود در خانه را در ذهن خود از هم تفکیک کنید و کاربرد هر کدام را جداگانه در نظر بگیرید. به میزان نورگیری و روشنایی طبیعی اتاق و همچنین سلیقه تک تک افراد خانه توجه کنید. ابتدا برای از بین بردن یکنواختی مرکز توجه خانواده را تغییر دهید. مبل ها را به جای اینکه به دیوار تکیه دهید کمی به هم نزدیک کنید و یک قطعه فرش یا گلیم به صورت قطری پهن کنید با این کار هم فضایی خودمانی و گرم ایجاد کرده اید و هم تمام توجه را از تلویزیون برداشته اید.
همان طور که گفته شد یکی از مواردی که باعث می شود افراد خانواده از هم فاصله بگیرند و به اتاق های خودشان پناه برند، نبود فضای گرم و صمیمی برای گفت وگو است البته این بدان معنی نیست که تلویزیون را به طور کل از اتاق نشیمن حذف کنید. تلویزیون را به جای قرار دادن در کنج به مرکز دیوار بیاورید به گونه ای که در فاصله میانی دو کاناپه قرار گیرد. حتی می توانید در انتهای اتاق دو طبقه چوبی نصب کنید و از آن به عنوان میز تلویزیون، کتابخانه و حتی قراردادن اشیای زینتی استفاده کنید. صندلی ها و مبل ها را بیش از حد از یکدیگر دور نگذارید تا مهمانان شما بتوانند به راحتی با یکدیگر صحبت کنند. محل میز را طوری انتخاب کنید که در دسترس تمام افراد باشد. در صورت امکان در نزدیکی هر مجموعه مبل، یک چراغ پایه دار یا آویز بلند قرار دهید. بین میز کوتاه قهوه خوری و کاناپه جای پای کافی در نظر بگیرید. کافی است این دو بین ۳۵ تا ۴۵ سانتیمتر با یکدیگر فاصله داشته باشند ارتفاع میزهای عسلی باید حداکثر تا دسته صندلی یا مبلی که در کنار آن قرار دارد، باشد.
استفاده از نورپردازی صحیح در خانه کمک می کند فضای رسمی و غیر رسمی از هم تفکیک شوند و اشیای ارزشمندی که در خانه دارید هرچه بیشتر در معرض دید و توجه قرار بگیرد، فضای خانه درخشان تر به نظر می رسد و بالاخره، سبک خانه به تثبیت می رسد. شرط اول موفقیت در نورپردازی، تناسب نوع نور با کاربری فضا است. هدف از نورپردازی عمومی، ایجاد امنیت و آرامش در فضا است در حالی که منابع نوری غیرمستقیم وظیفه تفکیک فضا ها، گرما بخشیدن و خصوصی کردن فضا، برجسته کردن تابلو ها یا یکی از عناصر مبلمان را به عهده دارند. اتاق نشیمن و پذیرایی به دلیل اینکه محل چندین نوع فعالیت مختلف هستند، چند نوع منبع نوری لازم دارند. روشنایی عمومی معمولاً توسط لوسترها تامین می شود. چراغ های بالاتاب، پایین تاب، چراغ های دیواری، نورهای لکه ای، چراغ های مخفی در سقف های کاذب و... نیز منبع نوری غیر مستقیم به حساب می آیند.در طراحی یک محیط آرام که لحظاتی بدون دغدغه را برای فرد به ارمغان آورد عنصر رنگ یکی از ضروریات به شمار می رود.استفاده از رنگ های روشن مثل سبز، آبی و صورتی برای پرده، رومبلی، کوسن و حتی دیوارها می تواند شادابی و سرزندگی مضاعف در انسان ایجاد کند. سبز فیروزه ای بیانگر شفافیت فکر و اندیشه است. آبی چهره ای از واقعیت و پایداری و طبیعت ابدی را به نمایش می گذارد. همچنین اندیشه بلند را القا می کند و فضا را آرام نگه می دارد. به طور کلی دو رنگ آبی و فیروزه ای رنگ هایی معنوی هستند؛ اما قرمز متوسط در زمینه نارنجی، بیانگر محیطی است که دارای قدرت درونی است و زیربنای دنیای مادی قرار می گیرد.
در اتاق نشیمن طیفی از رنگ های خاکستری تیره، سیاه و سفید در کنار هم فضایی مناسب برای تفکر و سکوت به وجود آورده اند. انواع سایه روشن خاکستری از تیره گرفته تا متوسط رنگ هایی طبیعی اند و همانند سنگ، استقامت و استواری را بیان می کنند. رنگ قرمز معنای حرکت و قلب و زندگی را در خود نهفته دارد یا صورتی متوسط که تداعی گر احساس پاکی و بی گناهی است. رنگ بنفش بیانگر دوستی و عشق است و طلایی علامت پایداری و رنگ بنفش یاسی الهام بخش و باطنی است. ترکیب این رنگ با آبی و اندکی فیروزه ای برای رویه مبلمان منظره ای معنوی و ملیح به وجود آورده است. رنگ هایی که پایه طبیعی دارند نظیر بژ و قهوه ای، در کنار هم منظره ای بسیار خوب و دلنشین ایجاد می کنند. رنگ قهوه ای احساس راحتی را منتقل می کند به خصوص وقتی در کنار رنگ کرم سایه روشن های آن قرار گیرد، آرامش بخشی آن بیش تر می شود. چنانچه به این ترکیب، رنگ سفید هم اضافه کنیم خیلی جالب خواهد بود. سفید ملکوت و عرش را تداعی می کند و استفاده از مشکی بیانگر سکوت است. اتاقی را تصور کنید که با دو رنگ سفید و مشکی تزیین شده باشد؛ در این صورت، افزودن قدری قرمز، مثلاً چند شاخه گل رز قرمز رنگ، لحظه هایی از تفکر و آرامش را به ارمغان می آورد ضمن اینکه ترکیب دو رنگ مشکی و سفید در کنار هم، یک نیروی قوی معنوی را تداعی می کند.
چنانچه بخواهید در فضایی آرامش ایجاد کنید در ضمن از رنگمایه ای متفاوت استفاده کنید، می توانید ارغوانی تیره یا روشن را همراه با طلایی به کار برید تا حالت ابدیت و پایداری معنوی را بیشتر متجلی کنید. در این میان رنگ سومی را نیز می توانید به کار گیرید مانند سبز که فضا را غنی تر می کند. رنگ سبز با زمینه تیره همیشه آرامش بخش خواهد بود. استفاده مداوم از رنگ زرد باعث دلزدگی می شود اما همین رنگ اگر با آبی همراه شود جلوه بیشتری خواهد داشت. مثلاً انتخاب رنگ زرد برای دیوار و آبی برای مبلمان به دلیل ایجاد کنتراست باعث نشاط می شود. ترکیب زرد و سبز نیز همین خاصیت را دارد.
منبع: www.luxgallery.it www.casafacile.it
بهاره مهرنژاد
منبع : روزنامه سرمایه


همچنین مشاهده کنید