بررسی میزان آنتی ‌بادی ضد کلامیدیاپنومونیه در بیماران با بیماری عروق کرونر

عفونت مزمن با کلامیدیاپنومونیه همراه با بیماری‌های اترواسکلروتیک قلبی عروقی در مطالعات سرو اپیدمیولوژیک، پاتولوژیک و مطالعات تجربی حیوانی نشان داده شده و نقشی برای ان در ایجاد اترواسکلروز در نظر گرفته شده است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین انتی‌بادی ضد کلامیدیاپنومونیه در بیماران با بیماری عروق کرونر بوده است. در این مطالعه گذشته‌نگر مورد ـ شاهدی نمونه‌های سرمی ۸۷ نفر در ۳ گروه مورد بررسی قرار گرفت که شامل ۲۹ بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی، ۲۹ بیمار مبتلا به انژین صدری مزمن پایدار و ۲۹ نفر شاهد سالم بود. این گروه‌ها از نظر سن، جنس و عوامل خطر کلاسیک بیماری اترواسکلروز (دیابت، فشار خون بالا، مصرف سیگار، هیپرلیپیدمی) یکسان بودند. بعد از جمع‌آوری نمونه‌ها غلظت انتی‌بادی IgG ضد کلامیدیاپنومونیه به روش الیزا در نمونه‌های سرمی اندازه‌گیری گردید. مقادیر بیش‌تر یا مساوی ۵ واحد در میلی‌لیتر مثبت و کم‌تر از ان منفی در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Instat و ازمون واریانس ۱ طرفه انووا و ازمون مجذور کای و ازمون مقایسه زوجی دون استفاده گردید وp<۰.۰۵ سطح معنی‌داری محسوب گردید. در این مطالعه میزان انتی‌بادی در تمام بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی بالای ۵ واحد در میلی‌لیتر بود. حدود ۶/۶۵% از بیماران مبتلا به انژین مزمن پایدار انتی‌بادی بالای ۵ واحد در میلی‌لیتر داشتند و در ۳۱% از افراد گروه شاهد میزان انتی‌بادی بالا بود. میانگین غلظت انتی‌بادی در ۳ گروه مورد مطالعه به ترتیب ۷/۳۴، ۴/۱۱، ۶/۳ واحد در میلی‌لیتر به دست آمد که اختلاف بین این میانگین‌ها معنی‌دار بوده است (P<۰.۰۰۱). با توجه به نتایج به دست امده می‌توان گفت که میزان انتی‌بادی ضد کلامیدیاپنومونیه ارتباط مثبت معنی‌داری با بیماری عروق کرونر و حوادث حاد ناشی از بیماری، مانند انفارکتوس حاد قلبی دارد.

حسین نوق
مهران کریمی
عبداله جعفرزاده
علی اسماعیلی ندیمی
علی جعفر احمدی کهن
محمود شیخ فتح الهی
محمدرضا بهفروز
سیدهاشم سزاوار

منبع : پایگاه اطلاعات علمی