پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

ارزیابی‌ نقش‌ گلوکوکورتیکوئیدها در هسته‌ قاعده‌ای‌ جانبی آمیگدال‌ بر ذخیره‌ حافظه‌ در موش‌ سفید بزرگ‌ آزمایشگاهی‌


ارزیابی‌ نقش‌ گلوکوکورتیکوئیدها در هسته‌ قاعده‌ای‌ جانبی آمیگدال‌ بر ذخیره‌ حافظه‌ در موش‌ سفید بزرگ‌ آزمایشگاهی‌
● زمینه‌ تحقیق‌:
شواهد‌ زیادی‌ نشان‌ می‌ دهند که‌ گلوکوکورتیکوئیدها در طی‌ حالات‌ هیجانی‌ از قشر غده‌ فوق‌ کلیه‌ آزاد شده‌ و بر یادگیری‌ و حافظه‌ اثر می‌ گذارند. وجود گیرنده‌ های‌ گلوکوکورتیکوئید در ناحیه‌ قاعده‌ ای‌ جانبی‌ آمیگدال ‌احتمال‌ نقش‌ آنها را در تعدیل‌ ذخیره‌ حافظه‌، در این‌ ناحیه‌ مطرح‌ می‌کند. هدف‌ این‌ تحقیق‌ بررسی‌ نقش ‌گلوکوکورتیکوئیدها در هسته‌ قاعده‌ای‌ - جانبی‌ آمیگدال‌ در تثبیت‌ اطلاعات‌ تازه‌ آموخته‌ شده‌ در مدل‌ رفتاری‌یادگیری‌ احترازی‌ غیر فعال‌ می‌باشد.
● روش‌ کار:
از ۴۰ عدد موش‌ نر با وزن‌ ۱۸۰ تا ۲۰۰ گرم‌ استفاده‌ شد. ابتدا به‌ صورت‌ دو طرفه‌ روی‌ ناحیه‌ قاعده‌ای‌ - جانبی‌ آمیگدال‌ کانول‌ راهنما قرار داده‌ شد. یک‌ هفته‌ بعد، موش‌ در دستگاه‌ احترازی‌ غیرفعال‌ آموزش‌ داده‌ شد ( ۱میلی‌ آمپر شوک‌DC ، برای‌ مدت‌ .۵۱ ثانیه‌) و بلافاصله‌ و در زمانهای‌ ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ دقیقه‌ بعد از آموزش‌ دگزامتازون‌ به‌عنوان‌ آگونیست‌ گیرنده‌ گلوکوکورتیکوئید (۰.۱ میکروگرم‌ در ۰.۶ میکرولیتر به‌ ازای‌ هر طرف) به‌ صورت‌ دو طرفه داخل‌ هسته‌ فوق‌ تزریق‌ شد. ۴۸ ساعت‌ بعد تست‌ به خاطر آوری‌ انجام‌ شد که‌ در طی‌ آن‌ مدت‌ زمانی‌ که‌ طول‌ می‌ کشید تا حیوان‌ وارد محفظه‌ تاریک‌ دستگاه‌ شود و مدت‌ زمانی‌ که‌ در آن‌ باقی‌ می‌ ماند (در طی‌ ۱۰ دقیقه‌ تست‌) یاد داشت‌شد.
● نتایج‌:
نتایج‌ نشان‌ داد که‌ تزریق‌ بلافاصله‌ دارو و همچنین‌ ۶۰ دقیقه‌ پس‌ از اکتساب آن به‌ طور قابل‌ توجهی‌ ذخیره‌ حافظه‌ را افزایش‌ داده‌ است‌ اما این‌ اثر در زمانهای‌ ۹۰ و ۱۲۰ دقیقه‌ دیده‌ نشد.
● نتیجه گیری:
یافته‌ فوق‌ نشان‌ می‌ دهد که‌ فعال‌ شدن‌ گیرنده‌ های‌ گلوکوکورتیکوئید در آمیگدال‌ نقش‌ مهمی‌ در افزایش‌ذخیره‌ اطلاعات‌ تازه‌ آموخته‌ شده‌ مربوط‌ به‌ حوادث‌ هیجانی‌ تا حداقل‌ ۶۰ دقیقه‌ بعد از رخداد حادثه‌ دارند.
علی وفایی عباس
علی رشیدی پور
ناصر احمدی اصل
منیر نوبهار
منبع : پایگاه اطلاعات علمی


همچنین مشاهده کنید