بررسی IgG ضد سرخک یک ماه بعد از واکسیناسیون سراسری در دانشجویان درجه داری ۰۶ ارتش شهر تهران در سال ۱۳۸۳

● مقدمه:
سرخک یک بیماری ویروسی تنفسی مسری است که قبل از واکسیناسیون هرچند سال یک بار اپیدمی می شد. ولی در حال حاضر اغلب اپیدمی های آن در کشورهای در حال توسعه دیده می شود. در ایران به منظور پیشگیری از اپیدمی سرخک اقدام به واکسیناسیون سراسری از سن ۲۵-۵ سالگی گردید. در این مطالعه اثر واکسیناسیون در ایجاد مصونیت بر علیه سرخک بررسی گردیده است.
● روش مطالعه:
یک مطالعه مقطعی است که در دانشجویان ۰۶ ارتش در سال ۱۳۸۳ در شهر تهران انجام شده است. اطلاعات دموگرافیک شامل: سن، سواد، واکسیناسیون قبلی، ابتلا به سرخک جمع آوری شد. تعداد ۸۶۵ نفر که کارت واکسن دریافت نموده بودند، وارد مطالعه شدند. مقدار ۵cc خون از هر نفر گرفته و سرم آن جدا گردید و در یخچال نگهداری شد و با روش الیزا به وسیله کیت های Enzygnost ساخت شرکت بهرینگ آلمان از نظر وجود IgG ضد سرخک مورد آزمایش قرار گرفت. برای بررسی سطح کیفی آنتی بادی با فوتومتری و تعیین سطح Cut off OD و برای تعیین سطح کمی آنتی بادی از MIU/ml (واحد تعیین تیتر سازمان بهداشت جهانی) استفاده گردید. تمام افرادی که به علت بیماری واکسینه نشده یا کارت واکسن نداشتند، از مطالعه حذف شدند.
● نتایج:
در این مطالعه تمام افراد مرد بودند و میانگین سنی ۱۹/۱۶ (SD=۱.۱) سال داشتند. از نظر سطح سواد بیشتر افراد دیپلم بودند (۸/۷۸ درصد). در نهایت ۸۴۶ نفر (۸/۹۷ درصد) سطح آنتی بادی IgG بالای۳۴۵ MIU/ml و فقط تعداد ۱۹ نفر (۲/۲ درصد) بعد از واکسیناسیون غیر پروتکتیو بودند. بالاترین تیتراژ آنتی بادی ۱۲۱،۲۲ MIU/ml بود و میانگین تیتر IgG؛ ۳۷۹۵/۵۳ MIU/ml بود. تعداد ۵۸۶ نفر (۷/۶۷ درصد) سابقه واکسیناسیون در کودکی و تعداد ۳۴ نفر (۹/۳ درصد) سابقه تماس با بیمار سرخکی و تعداد ۲۳ نفر (۷/۲ درصد) سابقه ابتلا به سرخک را در گذشته ذکر می کردند.
● بحث و نتیجه گیری:
با توجه به مطالعه انجام شده، واکسیناسیون ضد سرخک تا ۸/۹۷ درصد موثر بود و باعث پروتکتیویته افراد شده است. با توجه به اپیدمی های اخیر سرخک در بالغین و سربازان توصیه می شود که واکسیناسیون ضد سرخک در بالغین غیر ایمن در شروع سربازی و یا استخدام نظامی انجام شود.

غلام علی قربانی
نعمت اله جنیدی
کاظم احمدی
علی اکبر اصفهانی
سهیل طالبی‌ حسینی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی