تعیین ارتباط بین شیوع سرمی هپاتیت E و اعتیاد تزریقی در مراجعین به مراکز بازپروری شهرستان اهواز در سالهای ۱۳۸۵-۱۳۸۴

● زمینه و هدف:
هپاتیت ویروسی HEV) E )در ایران اندمیک بوده و مواردی از نوع برق آسا (Fulminant) با مرگ و میر بالا در بیماران مزمن کبدی و زنان حامله گزارش شده است. HEV عمدتا از طریق مدفوعی - دهانی منتقل می گردد. ولی اخیرا مواردی از راه انتقال خونی آن نیز گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین شیوع سرمی HEV و اعتیاد تزریقی انجام شده است.
● روش بررسی:
این مطالعه توصیفی - تحلیلی در کانون بازپروری شهر اهواز بین سالهای ۱۳۸۵-۱۳۸۴ انجام گرفت. از ۱۱۴ نفر معتاد تزریقی و ۱۱۴ نفر معتاد استنشاقی پس از معاینه فیزیکی کامل و پر کردن پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی و متغیرهای مربوط به مطالعه، خونگیری انجام شد. نمونه ها جهت وجود آنتی بادی ضد HEV با روش الیزا مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های t و کای دو و نسبت شانس (OR) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
● یافته ها:
میانگین سنی در دو گروه تزریقی و استنشاقی به ترتیب ۳۳.۲۴±۸.۰۴ و ۳۱.۲±۷.۵۹ سال بود (P>۰.۰۵). میانگین مدت اعتیاد در گروه تزریقی و استنشاقی به ترتیب ۱۱.۵۸±۶.۹۲ و ۹.۹۵±۶.۴۲ سال بود (P>۰.۰۵). فراوانی نسبی مثبت بودن آنتی بادی ضد HEV در گروه تزریقی %۲۲.۸ و در گروه استنشاقی ۹/۷% بودP<۰.۰۱) ، OR=۳.۴۴). بین سابقه زندان و مثبت شدن آنتی بادی ضد HEV ارتباط آماری معنی داری نبود (P>۰.۰۵، OR=۱.۱۵).
● نتیجه گیری:
این مطالعه نشان داد که HEV احتمالا از طریق خون منتقل می شود. لذا غربالگری خون های اهدا شده از نظر شیوع سرمی هپاتیت E می تواند از بروز اپیدمی این هپاتیت در دریافت کنندگان خون جلوگیری کند.

سیدمحمد علوی
فاطمه احمدی
محمدرضا قاسمی راد
عبدالرسول نیک خوی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی