«به‌همین سادگی»

فیلم «به همین سادگی» پنج شنبه شب، نخستین نمایش خودرا در جشنواره فیلم مسکو داشت و امروز وفردا نیز در دونوبت دراین جشنواره به نمایش در خواهد آمد.
امسال در بخش رقابتی جشنواره فیلم مسکو ۱۶ فیلم حضور دارند که هیأت داورانی از اتریش، روسیه، انگلیس و شیلی فیلم‌های برتر را هشتم تیرماه اعلام خواهند کرد. امسال ۲۰۰ فیلم از پنج‌قاره جهان در این رویداد سینمایی به نمایش درخواهند آمد.
همچنین آلیسا سایمون منتقد نشریه ورایتی با انتشار مطلبی پیش‌بینی کرد: فیلم «به همین سادگی» پس از افتتاحیه بین‌المللی در جشنواره مسکو در ماه ژوئن در جشنواره‌ها سفرهایی دور و درازتر در پیش داشته باشد.
«آلیسا سایمون» درباره «به همین سادگی» نوشته است: «به همین سادگی» با ارائه پرتره‌ای ظریف از یک بانوی خانه‌دار مذهبی در زمان افسرده حالی، در مقام تصویر واقعگرایانه نادری از زنی از طبقه متوسط نقطه عطفی را در سینمای امروز ایران رقم می‌زند.
این درام آرام و مشاهده‌گر از «رضا میرکریمی» پیشرو (زیر نور ماه) که قرینه‌ای ایرانی برای «خاطرات یک بانوی خانه‌دار دیوانه»(فیلمی به کارگردانی فرانک پری / محصول آمریکا - سال ۱۹۷۰ / نامزد اسکار بهترین بازیگر زن برای کری اسنادگرس) محسوب می‌شود، جوایز بهترین فیلم، فیلمنامه و بازیگر زن را از بخش مسابقه ملی جشنواره فجر به چنگ آورد.
گرچه ممکن است این فیلم تاثیری شگرف‌تر بر بینندگان داخلی داشته باشد، محصولی با کیفیت برای بازار جشنواره ها را عرضه می‌کند و می‌بایست پس از افتتاحیه بین‌المللی در جشنواره مسکو در ماه ژوئن در جشنواره‌ها سفرهایی دور و درازتر در پیش داشته باشد.
در ادامه این نقد می‌خوانیم: قهرمان فیلم که همه از او سوءاستفاده می‌کنند، طاهره (هنگامه قاضیانی) نام دارد و دردی دارد مشترک با زنان ایرانی و در حقیقت جهانی از هر طبقه اجتماعی: او آنقدر از روال زندگی یکنواخت و طاقت فرسایی که بر محور شوهرش، بچه‌هایش و خانه‌اش بنا شده، رنج می‌برد که خود را از یاد می‌برد و در چنگال افسردگی گرفتار می‌شود.
شوهرش که غرق امور شخصی خویش است، مهندسی است با مشغله‌های فراوان - آنچنان که به خودش زحمتی نمی‌دهد تا به زنش بگوید رمز حساب بانکی مشترک شان را تغییر داده است. دو فرزندش که تربیتی مادی‌گرایانه دارند، دختری ۸ ساله و پسری شش ساله هستند که به شکل دردآوری قدر زحمات او برای پخت و پز، نظافت و تربیت‌شان را نمی‌دانند.
در این مطلب آمده است: فیلم که به زیبایی در نماهای نزدیک و نیمه نزدیک فیلمبرداری شده، یک روز اندوه‌بار زمستانی در زندگی طاهره را به تصویر می‌کشد: پختن غذا، شستن لباس‌ها، خرید، بردن پسر به کلاس زبان.
زمان اندکی که کارش سبک تر است هم به شکل مداوم توسط دیگران اشغال می‌شود - از همسایه‌هایی که از ذات خوب و وسایل‌اش استفاده می‌کنند تا یک سوسک که باید برای ساکت کردن جیغ‌های بچه‌هایش بکشد. اشاراتی کوچک (چمدان بسته شده، تماس های تلفنی نومیدانه با دفتر یک روحانی برای استخاره) نمایانگر آن است که او نقشه‌ای در سر دارد تا در این روز تغییری را سبب شود، اما انگار که شرایط در برابر او دست به دست هم داده‌اند. تنها مایه تسکین او همان لحظات معدود شعر سرودن، در راه دوستی را تصادفی ملاقات کردن و مردی سن و سالدارتر را از پشت پنجره آشپزخانه توصیه دادن است.
در ادامه می‌خوانیم: فیلمنامه با ظرافت میرکریمی و شادمهر راستین و بازی فوق العاده پر احساس قاضیانی به نحوی دردناک مشخص می کند که طاهره تا چه حدی در مرز فروپاشی است. او وقتی جوانی - یعنی زمانی که زندگی سهل تر به نظر می رسید را به یاد می‌آورد، از همیشه سرزنده‌تر به نظر می‌رسد. پایان پرابهام فیلم تاویل‌هایی متفاوت را بر می‌تابد. مجموعه‌ای فوق‌العاده دقیق از تمهیدات فنی درکی کامل از احساسات درونی طاهره را موجب می‌شود.
در این مطلب می‌خوانیم: برای آن که فیلم در کشورهای غربی فهمیده شود، توضیحی لازم است تا مفهوم استخاره را روشن سازد همان عملی که ایرانیان مذهبی برای دانستن نتیجه یک رویا یا آرزو انجام می دهند و با یک روحانی و یا یک معتمد تماس می‌گیرند تا صفحه‌ای از قرآن را تصادفا بگشاید و آیه‌ای که آمده را تفسیر نماید.

منبع : پرشیا فیلم کانادا