القای ترشح انسولین به وسیله فراکسیون استخراج شده از عصاره گیاه گزنه در پریفیوژن جزایر لانگر هانس موش صحرایی و بررسی اثر in vivo آن در موشهای سالم و دیابتی

● مقدمه:
در کتابهای پزشکی قدیمی، عصاره برگ گیاه گزنه برای درمان قند خون بالا توصیه شده است.
● روشها:
در این مطالعه با ایجاد سیستم پریفیوژن، تعداد معینی از جزایر لانگر هانس بدست آمده از موش صحرایی (رت) در معرض یک جزء تلخیص شده از عصاره گزنه که با روش کروموتوگرافی لایه نازک (TLC) جداسازی شده بود، قرار گرفت. سپس برای ارزیابی پاسخ در محیط زنده، جزء فعال شده به درون صفاق رت های طبیعی و دیابتی تزریق شد.
● یافته ها:
اندازه گیری قابلیت ترشح انسولین به روش ELISA افزایش قابل توجهی در نمونه های حاوی جزء جداشده از عصاره گیاه گزنه ایجاد کرد. تزریق درون صفاقی محلول حاوی ماده موثر به موش صحرایی باعث افزایش انسولین در سرم خون حیوان گردید. در آزمایش in vivo علاوه بر افزایش انسولین سرم بعد از ۶۰ دقیقه از زمان تزریق، کاهش قند نیز در زمان مشابه در سرم مشاهده شد. افزایش انسولین ۱۲۰ دقیقه بعد از تزریق، تقریبا به ۵ برابر میزان اولیه خود رسید. همچنین کاهش قند خون همزمان با افزایش انسولین ایجاد گردید و تا حدودی دامنه تغییرات مشابه بود.
● نتیجه گیری:
نتایج تزریق عصاره گیاه برگ گزنه در موشهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین مشابه موشهای سالم اما دامنه تغییرات نسبت به آنها تا حدودی کاهش یافته بود.

بیژن فرزامی
داوود احمدوند
صفورا ورداسبی
ژیلا ماژین
شهناز خاقانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی