بررسی شیوع عفونت های ویروسی در اهداکنندگان خون در استان قزوین در دوره های زمانی مختلف و زمان وقوع زلزله بم

● زمینه و هدف:
سلامت خون های اهدا شده و سلامت خون و فرآورده های خونی انتقال یافته به بیماران از مهمترین دغدغه های سیستم انتقال خون است. پس از همه گیری های جهانی ویروس های HIV، HBV و HCV، غربالگری در مراحل مختلف انتقال خون اهمیت بیشتری پیدا کرد. همچنین سلامت خون های دریافتی در زمان بروز بحران، با توجه به تغییر الگوی اهداکنندگان نیز یکی از سوالات مطرح شده در این زمینه است. در این مطالعه قصد داریم تا سیر تغییرات آلودگی ویروسی در خون های اهدایی در استان قزوین- ایران را در سه سال متوالی و در زمان زلزله بم بررسی کنیم.
● روش بررسی:
این مطالعه با استفاده از سیستم ثبت اطلاعات اهداکنندگان استان قزوین در سال های ۸۳-۱۳۸۱ برروی ۴۸۱۱۶ اهداکننده خون صورت گرفت و اطلاعات مربوط به مشخصات اهداکنندگان و نتایج بررسی مارکرهای ویروسی HBV و HCV در آنها بررسی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS آنالیز شد. دوره زمانی ۱۱ روزه پس از زلزله بم در سال ۱۳۸۲ به عنوان دوره پس از بحران با دوره مشابه سال قبل مورد مقایسه قرار گرفت.
● یافته ها:
میزان شیوع آلودگی های آنتی ژن سطحی هپاتیت B و HCV در افراد مورد مطالعه به ترتیب ۰.۴۵ و ۰.۱۵ درصد بوده است و میزان آلودگی بر حسب جنسیت و وضعیت تاهل تفاوت آماری معنی داری نداشت. ۴۵.۳ درصد از افراد، اهداکنندگان مستمر و دارای میزان آلودگی کمتری نسبت به سایرین بودند (p<۰.۰۵). میزان آلودگی هپاتیت B در سه سال متوالی سیر معنی دار نزولی داشت؛ در حالی که این کاهش در مورد HCV مشاهده نشد. با وجود افزایش ۳.۶ برابری مقدار خون های اهدایی در زمان زلزله بم، میزان آلودگی آنها در این دوره زمانی با سایر روزهای همان سال و همچنین دوره زمانی مشابه در سال قبل تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد.
● نتیجه گیری:
کاهش شیوع آنتی ژن سطحی هپاتیت B می تواند به خاطر راه اندازی و کارایی سیستم جامع ثبت اطلاعات اهداکنندگان در سال دوم مطالعه باشد. با وجود عدم افزایش آلودگی در زمان بحران باید برنامه ریزی دقیقی برای ساماندهی و افزایش سلامت خون های اهدایی در زمان بحران انجام گیرد.

بزرگی سیدحسن
رمضانی هما
کارگرفرد حسین
احمدزاده اصل مسعود
علویان سیدموید

منبع : پایگاه اطلاعات علمی