بررسی مقایسه ای پاسخ درمانی کلوئید و اسکارهایپرتروفیک به تاتوی بلئومایسین و کرایوتراپی و تزریق تریامسینولون

کلوئید و اسکارهایپرتروفیک بیماری هایی هستند ناشی از پاسخ غیر طبیعی پوست بدن به صدمات وارده که به علت تولید بیش از حد بافت های فیبروس متراکم در محل ضایعه ایجاد می شوند. از بین درمان های بسیار زیاد پیشنهاد شده برای این بیماری ها، کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه تریماسینولون جزء متداول ترین این درمان ها است، اما هنوز موفقیت درمانی در این بیماری کامل نیست. هدف از انجام این پژوهش بررسی پاسخ درمانی کلوئید و اسکارهایپروتروفیک به تاتوی بلئومایسین و مقایسه آن با درمان معمول کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه تریامسینولون می باشد. بدین منظور ۴۵ نفر از بیماران مبتلا به کلوئید و اسکارهایپروتروفیک مراجعه کننده به درمانگاه های پوست دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بر اساس ترتیب مراجعه به دو گروه ۲۳) A نفر) و گروه ۲۲) B نفر) تقسیم شدند. گروه A به وسیله تاتوی بلئومایسین و گروه B به وسیله کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه تریامسینولون درمان شدند. درمان ها در چهار مرحله و با فواصل یک ماهه در هر گروه انجام شد و بیماران تا ۳ ماه پس از پایان درمان پیگیری شدند. قبل و پس از درمان اندازه (شامل ضخامت و وسعت ضایعات)، علائم کلینیکی، محل و تعداد ضایعات و دیگر اطلاعات مورد نیاز ثبت و در هر گروه مقایسه گردید. پاسخ درمانی که بر اساس کاهش اندازه ضایعات نسبت به ویزیت اول تعریف شده بود، در گروهA ،۸۸.۳± ۱۴ درصد و در گروهB ، ۶۷.۳ ± ۲۲.۵ درصد به دست آمد که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده می شود. ضمن آنکه ۶۹ درصد بیماران گروه A در مقایسه با قبل از درمان بدون علامت شده بودند در حالی که تعداد کسانی که در گروه B بدون علامت شده بودند ۴۹ درصد بود. همچنین در گروه B هر چه اندازه ضایعه بزرگتر بود پاسخ درمانی ضعیف تری به دست می آمد ولی در گروه A اندازه ضایعات تقریبا اثری در پاسخ درمانی ایجاد نکرد. نتیجه آنکه تاتوی بلئومایسین پاسخ درمانی بالائی می تواند در این بیماری ها ایجاد کند خصوصا آنکه در ضایعات با اندازه بزرگ نیز اثر درمانی آن حفظ می شود.

فرحناز فاطمی
کورش احمدپور

منبع : پایگاه اطلاعات علمی