والدین جوان بخوانند

شما هم مثل اکثر والدین، گاهی اوقات احساس می کنید که یک تازه کار هستید. اکثر اوقات، تنها توصیه های مادران باتجربه کافی است و توصیه های علمی و گیج کننده بعضی از متخصصان کودک، تنها به گیج تر شدن والدین می انجامد.
به یاد داشته باشید که در تربیت کودک اعتماد به نفس والدین نقش مهمی را ایفا می کند. شما باید به احساسات خود اعتماد کنید و به خاطر داشته باشید تنها چیزی که کودک از شما می خواهد، شیر و محبت غنی شماست و تنها چیزی که شما احتیاج دارید، صبر، حمایت و کمی اطلاعات است.
● انتظارات خود را پایین بیاورید
مادر شدن برای مادران جوان، مملو از تصورات غلط و غافلگیری های فراوان است و شاید بزرگترین تصور غلط این باشد که شما به طور ناخودآگاه می دانید در لحظه تولد کودکتان، چه کاری انجام دهید؛ در حالی که تربیت و نگهداری کودک به تجربه عملی نیاز دارد. شما در وهله اول باید بدانید که پس از بارداری و به دنیا آمدن کودک، دیگر زندگی شما شباهتی به قبل از آن دوران نخواهد داشت. با تولد کودک تمام ابعاد زندگی شما، با حضور او تحت تأثیر و تغییر قرار می گیرد.
یکی از این هورمون ها، پرولاکتین نام دارد که سبب فراموشی مقطعی و بی خوابی در مادر می گردد. باید مراقب باشید، چون فراموشکاری شما با خستگی ناشی از بی خوابی چندین برابر می شود. پس باید صبور باشید. در عرض چند ماه بعد از تولد کودک، شما دوباره به حالت عادی باز می گردید و جالب است بدانید تمام این سختی ها سبب شناخت بهتر شما از کودکتان می گردد.
بسیاری اززنان تصور می کنند مراقبت از نوزادشان کاری بسیار ساده و طبیعی است. اما در دنیای امروز این تصور تنها نیمی از واقعیت به حساب می آید. تنها بعد از به دنیا آمدن کودک است که والدین نیازهای واقعی خود و کودکشان را به دقت مشاهده می کنند. حالا دیگر به نظر می آید، ساده ترین کار مادر قبل از تولد کودک، مثل یک حمام گرم، دیگر مانند گذشته آسان نیست. یکی دیگر از انتظارات شما که ممکن است بلافاصله به آن دست نیابید، دوست داشتن کودک به محض دیدن اوست. حقیقت این است که بسیاری از پدران و مادران جوان برای علاقه مند شدن به فرزندشان نیاز به زمان دارند. از دیگران کمک بگیرید و از این که برای مراقبت کودکان از دیگران کمک بگیرید، احساس گناه نکنید. همیشه وقتی را برای استراحت در نظر بگیرید و از دیگران بخواهید تا برای دقایقی، مراقب کودکتان باشند. شما به زمانی برای استراحت و کسانی که از شما مراقبت کنند، نیاز دارید. مانند همسر و اقوام نزدیک.
● کارهای خود را اولویت بندی کنید
از دیگران کمک بگیرید اما اگر به کسی که یاری تان کند دسترسی ندارید، نگران نباشید. وظایف شما با کمی برنامه ریزی قابل انجام است. مطمئن باشید زمانی می رسد که شما به هر چه می خواهید، می رسید. اما این زمان درست بعد از بچه دار شدن نیست.
پس از به دنیا آمدن کودک، یکی از اولویت های شما این است: سعی نکنید زیاد کار کنید. برای مثال در هفته اول پس از تولد کودک، وقت شما نباید به پذیرایی از مهمانان اختصاص یابد. مهمانانی که با اطلاع از تمام مشکلات به دنیا آمدن کودک، تصمیم می گیرند چند روز در خانه شما بمانند، طبیعتاً نمی توانند خیرخواه باشند مگر این که خودشان بتوانند امور مربوط به خودشان را انجام دهند.
شما نیاز به محافظت از خود و کودکتان دارید و طبیعتاً دوری کردن از دیگران، عادی خواهد بود؛ وقتتان را صرف تماس با دیگران و کارهای غیرضروری دیگر نکنید، چون ممکن است همین کارها، شما را از رسیدگی به خود و کودکتان باز دارد. شما می توانید چنین زمان هایی صرف استراحت یا استحمام کنید.
● انعطاف پذیر باشید
در زندگی اوقاتی هست که عدم تمایل به سازش، قابل تحسین به نظر می رسد. اما بعد از بچه دار شدن، دیگر این طور نیست. والدین جوان باید انعطاف پذیر باشند، در غیر این صورت خواهند مرد!
اگر می خواهید نظم و ترتیب، وقت شناسی و یک خانه تمیز داشته باشید، انعطاف پذیری شما، نیاز به تمرین و صبر دارد؛ چون ممکن است بعد از تولد کودک شما تا مدتی، دیگر شرایط خوشایند قبل را نداشته باشید. شما باید تمام روش های تربیتی و مسائل مربوط به کودکتان را با شوخ طبعی همراه کنید، در غیر این صورت دچار وضعیت وحشتناکی خواهید شد. زیرا دیگر هیچ کاری را نمی توانید مطابق میلتان انجام دهید. درست همین جاست که باید بتوانید با انعطاف پذیری همه چیز را از نو برنامه ریزی و اجرا کنید. فراموش نکنید، بهتر است چشمان خود را به روی شگفتی، حیرت و شادی یکی از بزرگترین ماجراهای زندگی خود، باز کنید.
● خود را بشناسید
گریه های کودک شما، باعث ایجاد چه حسی در شما می شود؟ جیغ های کودک شما ممکن است باعث یادآوری ناراحتی های گذشته تان شود. با صدای جیغ کودک، ممکن است شما انتقادها، عصبانیت ها و مسخره کردن دیگران در گذشته را به یاد آورید و همین باعث ایجاد حالت تدافعی در شما می شود. البته خوب می دانید که گریه های کودک هیچ ربطی به ضربه های عاطفی شما درگذشته ندارد. اما خستگی و اضطراب ممکن است، ذهن شما را فریب دهد و کاری کند که این گریه ها و جیغ ها را مثل حملات سخت از جانب دیگران تلقی کنید. شما باید بدانید که این هم بخشی از طبیعت مادر بودن است اگر بدانید در زمان وقوع این احساسات چگونه باید برخورد کنید، مشکلات کمتری را متحمل خواهید شد. در این گونه مواقع شجاع باشید و از این فرصت برای در میان گذاشتن احساسات خود با همسرتان یا کسی که نگران شماست، استفاده کنید. هرچه بیشتر راجع به این احساسات و ترس های قدیمی خود بدانید، بیشتر به این نتیجه می رسید که این احساسات هیچ ربطی به گذشته شما ندارند.
● با کودک بدرفتاری نکنید
گاهی اوقات، جیغ و فریاد کودک سبب درماندگی پدر و مادر می شود. مخصوصاً زمانی که پدر و مادر احساس می کنند نمی توانند کاری در برابر این شرایط انجام دهند. اما وقتی می توانید به راحتی کودک خود را آرام کنید، احساس خوبی خواهید داشت به یاد داشته باشید که آرام کردن کودک کار آسانی نیست و در چنین شرایطی ممکن است کوچکترین مسئله باعث بدتر شدن شرایط شود. والدین وقتی احساس درماندگی می کنند، حتی بهترین شیوه های آرام کردن کودک، بی تأثیر می شود.
به خاطر داشته باشید، تفاوت زیادی بین احساسات و اعمالتان وجود دارد.
▪ وقتی احساس می کنید که دیگر نمی توانید کاری انجام دهید، چه راه حل هایی وجود دارد؟
- حجم کارهای خود را کم کنید و برای مراقبت از فرزند و رسیدگی به امور منزل، از دیگران کمک بگیرید.
- برای تخلیه انرژی خود، فعالیت بدنی انجام دهید. مانند پیاده روی و دویدن
- با یک نفر صحبت کنید، مثلا با یک خویشاوند یا دوست صمیمی
- از شوخ طبعی خود به صورت آنی استفاده کنید. می گویند:
«کسی که می خندد، زنده می ماند»
تربیت کودک، همیشه زنجیره ای از کار و مشکلات فراوان را به همراه دارد. زمانی هست که شما، با تمام دقت خود کاری را انجام می دهید اما باز هم اشتباه می کنید. به یاد داشته باشید که واژه «کمال»، تنها در فرهنگ لغت یافت می شود و هیچ کس کامل نیست. بنابراین سعی کنید وقار، نظم و وسواس خاص خود را فراموش کنید. با خود مهربان باشید. بخندید! بخندید! بخندید!
● از همسر خود مراقبت کنید
مراقبت از کودک، کاری طاقت فرسا و وقت گیر است. کاری که مادران را معمولا صددرصد درگیر می کند. اما پدران معمولا کمتر در امور کودک به همسر خود کمک می کنند. حقیقت این است که پدر و مادر بودن، یک تلاش مشترک است و تلاش والدین به صورت گروهی، تنها راه انجام آن است. دنیای کودک، با حضور مساوی والدین متعادل می شود. پس سعی نکنید با تمرکز بر روی کودک و به بهانه حضور او از روابط و وظایف همسر بودن خود شانه خالی کنید. مراقبت از فرزند، تنها نیمی از وظایف شماست. نیم دیگر توجه کردن به یکدیگر است.
پدران باید از همسران خود حمایت کنند و مادران باید از شوهران خود حمایت کنند. هر دوی آنها باید به یکدیگر توجه بیشتری نشان دهند و از انتقادات گزنده و تند نسبت به هم خودداری کنند. به شما توصیه می شود، زمان هایی را برای با هم بودن اختصاص دهید. سعی کنید هیچ گاه قدردانی از همسر خود را فراموش نکنید. چند ماه اول زندگی کودک، سخت ترین بخش نگهداری و تربیت اوست. اما نکته مهم این است که اگر با هم باشید و با هم کار کنید، پیوند شما، محکم تر از همیشه خواهد شد.
ا● فسردگی را نادیده نگیرید
آماری تکان دهنده ازوضعیت زنان نشان می دهد: تقریباً ۸۰ درصد تازه مادران دچار افسردگی و احساسات ناخوشایند بعد از زایمان می شوند. به طوری که در روابطشان با همسر و کودکشان هم تأثیر می گذارد. زنان بعد از زایمان، ممکن است دچار هر یک از سه سطح مختلف افسردگی شوند.
▪ غمگینی کودکانه:
که شامل گریه های آرام، نگرانی و بی خوابی است. این حالت معمولا چند روز بعد از تولد نوزاد شروع می شود و چندین روز ادامه می یابد. تنها علتی که دانشمندان تاکنون برای آن یافته اند، تغییرات چشمگیری است که در سطح هورمون های زنان بعد از زایمان به وجود می آید.
▪ افسردگی حقیقی که شامل تمام علائم یک نوع غصه آزاردهنده و فرساینده است. افسردگی یک بیماری است، اگرچه اغلب مادران خود را مسئول این بیماری می دانند، اما خود هیچ نقشی در به وجود آوردن آن ندارند. افسردگی بعد از زایمان یک اختلال هورمونی موقت است. این حالت به وسیله فشارهای ناشی از خستگی، فشارهای مالی، مشکلات خانوادگی و مشکلات کودک تشدید می شود.
● روان پریشی بعد از زایمان
این بیماری شدید و نادری است که شامل توهم، سخنان بی ربط و رفتار عجیب و غریب است. برای مادرانی که به این حالت دچار می شوند، شرایط بسیار سخت و عجیبی به وجود می آید. واکنش این مادران به تغییرات جسمی، عاطفی و هورمونی بسیار نادر است، به طوری که از هر هزار زن، یک نفر تحت تأثیر قرار می گیرد. روان پریشی بعد از زایمان قابل درمان است، اما در بیشتر موارد، وضعیت بیمار از نظر پزشکی بسیار اضطراری است. این افسردگی ها آنقدر شایعند که پزشکان، آن را بخشی از زایمان می دانند.

یوسف یعقوبی فر

منبع : روزنامه کیهان