پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا


دردسر در خط لوله


دردسر در خط لوله
صنعت نفت روسیه، به رغم افزایش تقاضا و قیمت ها با مشکلاتی جدی روبه رو شده است.
هنگامی که قیمت نفت به رکورد بشکه ای بیش از ۱۲۲ دلار رسید، تحلیلگران معتقد بودند که دلیل این امر، حمله به خطوط لوله نفت در نیجریه و آشوب های عراق است.
باز هم هرگونه وقفه کوچک در عرضه نفت از این مناطق می تواند باعث پرش قیمت ها شود؛ درحالی که تنها، عربستان سعودی است که ظرفیت جایگزین کردن این محصول را درصورت کم شدن عرضه نفت دارد که آن هم درحال حاضر به نظر می رسد آمادگی این امر را ندارد.
اما برای فهم این مطلب که چگونه عرضه نفت در منطقه نخست کمتر شده باید نظری بیفکنیم به صنعت نفت دولتی روسیه که دومین تولیدکننده بزرگ دنیا است. طی ۷ سال اخیر، برطبق گزارش سی تی بانک (Citibank)، روسیه ۸۰ درصد رشد تولید نفت را در خارج از سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اپک) به خود اختصاص داده است. افزایش میزان تولید روسیه در نیمه نخست این دهه همزمان با رشد تقاضای چین و هند بود. اما درحال حاضر، در ماه آوریل، تولید نفت روسیه به طور مرتب در ۴ ماه اخیر کاهش داشته است. این میزان درحال حاضر بیش از دو درصد کمتر از پیک ۹/۹ میلیون بشکه در روز که در اکتبر سال قبل رسید، می باشد. قبل از همه اینها، رشد میزان تولید نفت روسیه به طور مداوم کاهش یافته که این امر این مساله را القا می کند که این کاهش تولید موقتی است.
لئونید فدون، قائم مقام لوک اویل، یک شرکت نفتی بومی، می گوید که تولید نفت روسیه هرگز بالاتر از ده میلیون بشکه در روز نخواهد شد. این امر نشاندهنده این است که روسیه، مدت زمان طولانی قادر نخواهد بود تا اشتهای روزافزون جهان به نفت را پاسخ دهد که طبیعتاً این مساله به روند افزایش سطح قیمت های نفت کمک خواهد کرد.
نفت و گاز، پایه و اساس رژیم ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور سابق روسیه و همچنین دلمشغولی جانشین وی، دیمیتری مدودف بوده و هست. سرازیر شدن دلارهای نفتی باعث احساس ثبات و پوشش دادن به گرفتاری های اقتصادی شد و به روسیه قدرت بیشتر در سطح جهانی می داد.
در اصل، این گنج عظیم روسیه برای مدت ها می تواند ادامه داشته باشد.
روسیه هفتمین کشور دارنده ذخایر نفتی دنیاست که حجم ذخایر آن حدود ۸۰ میلیارد بشکه، بر طبق اعلام شرکت نفتی انگلیس – بریتیش پترولیوم، اعلام شده است و صاحبان تاسیسات نفتی حدس می زنند که یکصد میلیون بشکه دیگر هم ذخیره در "بزرگ ترین منبع در جهان" وجود دارد که در سخنان رابرت دادلی، رئیس شرکت BP – TNK، سرمایه گذار مشترک نفتی BP، به چشم می خورد. اما روس ها این صنعت را بسیار بد اداره کردند زیرا که تولید نفت به رغم افزایش قیمت آن کاهش یافته است.
دولت ۶۵ درصد مالیات بر صادرات را به قیمت های بالاتر از ۲۵ دلار بر بشکه وضع می کند. علاوه بر این بسیاری از شرکت ها، حقوق کارکنان و مالیات بر تولید، شکایت صاحبان تاسیسات و سختگیری های دولت، بالای ۹۲ درصد از سودهایشان را از دست می دهند.
هیات اجرایی شرکت BP – TNK این بحث را مطرح می کنند که هزینه های درحال افزایش فعالیت در صنعت نفت برای بسیاری از سرمایه گذاران سوددهی نخواهد داشت، مگر اینکه دولت رژیم مالیات گیری خودش را تغییر بدهد. به این خاطر است که BP – TNK رتبه پنجم را در تولید BP (بریتیش پترولیوم) به خود اختصاص داده ولی در سوددهی این شرکت در رتبه دهم قرار می گیرد.
دولت تخفیف های مالیاتی را به تولید از حوزه های قدیمی تر ارائه می دهد. بنابراین شرکت های نفت، طبیعتاً، بیشترین تمرکز خود را برای هرچه بیشتر استخراج کردن نفت از آن حوزه ها انجام می دهند. تا اینکه اخیراً حوزه های نفتی که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه ۱۹۹۰ ویران شدند و می توانستند نسبتاً راحت و ارزان بازسازی شوند، در اولویت این شرکت ها قرار گرفت.
با مشخص کردن نقشه حوزه های موجود نفتی به طور دقیق، با نصب پمپ های جدید تزریق آب و گاز به چاه های نفت تا فشار آن زیاد شود، شرکت های نفتی خصوصی قادر بودند تا تولید نفت روسیه را از ۶ میلیون بشکه در روز به ۱۰ میلیون برسانند که عمدتاً از سیبری غربی بودند. در سال ۲۰۰۳ به تنهایی، استخراج نفت ۱۲ درصد بیشتر شد.
اما این استراتژی بازدهی درحال کاهش خود را آشکار ساخت. حوزه های نفتی غرب سیبری به محدودیت منابع طبیعی خودشان رسیدند. حفظ تولید نفت در سطح فعلی نیازمند سرمایه گذاری بیشتر است. برای دستیابی دوباره به رشد استخراج نفت روسیه، شرکت ها باید سرمایه گذاری عظیمی، برای توسعه حوزه های جدید در استان های دوردست مانند مناطق سیبری شرقی و ساخالین انجام بدهند.
مترجم: محمد کیک
منبع : هفته نامه آتیه


همچنین مشاهده کنید