ارزیابی نتایج درمان‌های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳

● مقدمه و هدف:
مقیاس ارزیابی جفتی(Peer Assessment Rating (PAR به عنوان یک شاخص جهت ارزیابی آنومالی های اکلوزالی که در یک مال اکلوژن یافت می شود به کار می رود. هر نمره میزان انحراف از اکلوژن نرمال را نشان می دهد. تفاوت بین نمرات قبل و بعد از درمان، درجه بهبودی و نهایتا موفقیت درمان را نشان میدهد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمانهای ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی عمومی در دانشکده دندانپزشکی همدان بر اساس شاخص PAR می باشد.
● روش کار:
این مطالعه تحلیلی از نوع قبل و بعد بوده و در آن کست های دندانی ۷۰ بیمار ارتودنسی ۲۲) پسر و ۴۸ دختر( قبل و بعد از درمان بر اساس شاخص PAR مورد بررسی قرار گرفتند. اجزا مورد بررسی شامل: سگمنت قدامی- فکین، سگمنت خلفی راست و چپ فکین، اورجت، اوربایت، میدلاین و اکلوژن باکال راست و چپ بود. بر اساس معیار Weighted PAR ضرایبی بر نمره خام هر کدام از اجزا اعمال گردید. در نهایت مجموع نمرات بدست آمده قبل و بعد از درمان با استفاده از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت.
● نتایج:
نتایج نشان داد که تفاوت در متغیرهای سگمنت قدامی بالا، میدلاین، اکلوژن باکال سمت چپ، قبل و بعد از درمان معنی دار نبود (P>۰.۰۵). در حالی که متغیرهای سگمنت قدامی فک پایین (P=۰.۰۳۹)، اورجت (P=۰.۰۰۱)، اوربایت (P=۰.۰۰۴) و اکلوژن باکال سمت راست (P=۰.۰۳۷)، قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری را نشان دادند. همچنین میانگین معیار PAR تفاوت معنی داری را بین کست های قبل از درمان (۱۸.۲± ۰.۹۴) و بعد از درمان (۱۰.۸ ±۶۸) نشان داد. (P=۰.۰۰۱).
● نتیجه نهایی:
بر اساس نتایج این مطالعه ۳۸.۶ درصد از بیماران مورد مطالعه درجه «بدون تغییر یا بدتر»، ۵۷.۱ درصد درجه «بهبودی» و ۴.۳ درصد از آن ها درجه «بهبودی کامل» داشتند.

سیدمصطفی ابطحی
محسن دالبند
نگین فرهمندپور

منبع : پایگاه اطلاعات علمی